Έργα Γέρ. Ιωσήφ

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΥΠΑΚΟΗ ΖΩΗ, ΠΑΡΑΚΟΗ ΘΑΝΑΤΟΣ

24 Ιανουαρίου 2009

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΥΠΑΚΟΗ ΖΩΗ, ΠΑΡΑΚΟΗ ΘΑΝΑΤΟΣ

p-efraim-katounakiotisΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ
Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(33ο )

Με σαφήνεια και λεπτομέρεια προέβαλε την ακρίβεια της μετανοίας περιεκτικά, από την πράξη στην θεωρία, με απλά λόγια ώστε όλοι να τον καταλαβαίνουν και να ωφελούνται. Το κεντρικό βάρος των υποδείξεών του και των συμβουλών του ήταν η υπακοή, την δύναμη και ενέργεια της οποίας έπασχε. « Δεν είναι, μας έλεγε, η παρακοή και το θέλημα, η αιτία της πτώσεως και της καταστροφής αγγέλων και ανθρώπων; Μήπως  και ο νόμος της φθοράς στην αισθητή μας φύση και κατάσταση, δεν έχει αιτία την … παρακοή, από την οποία συστενάζει όλη η κτίση (βλ. Ρωμ. 8, 22), κατά τον Παύλο, και προσδοκά την αποκατάστασή της με την παλλιγγενεσία; Ουδέποτε πέτυχα ειρήνη στην ψυχή μου, αλλά και στο έργο ή νόημα που με απασχολούσε, αν βρισκόμουν σε παρακοή ή θέλημα, στο πάνω από μισό αιώνα ζωής μου ως μοναχού».

Η δική μας προσπάθεια

« Ότι παραλάβαμε από τους Πατέρες μας, αυτό και σας παραδίνομε. Οι Πατέρες μας δεν κινήθηκαν από το δικό τους θέλημα, αλλά τους κατεύθυνε το Άγιο Πνεύμα. Όσα ο Κύριος μας παρέδωσε με τις εντολές Του, μπορούμε, αν βιάζομε τους εαυτούς μας να τα εφαρμόσουμε. “Αι εντολαί αυτού βαρείαι ουκ εισίν” ( Α΄Ιω. 5, 3). “Ο ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστι” (Ματθ. 11, 30). Οι Πατέρες που βάδισαν τον δρόμο της πρακτικής μετανοίας δεν μας δίδαξαν υπερβολές, ούτε κάτι που οι ίδιοι δεν φύλαξαν. Δεν μας δίδαξαν πράγματα αδύνατα στην εφαρμογή, αλλά όσα είναι κατορθωτά.
Από την δική σου προσπάθεια εξαρτάται αν θα φθάσεις την τελειότητα. Μην απατάσθε. Εσείς είσθε η αιτία της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Ο Θεός “πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν” ( Β΄ Τιμ. 1, 2). Ο δρόμος των Πατέρων είναι ανοιγμένος και φωτεινός».

Στάδια της υπακοής

« Εγώ διαιρώ την υπακοή σε τρία στάδια.
Το πρώτο. Κάνω υπακοή για να μήν γίνω παρήκοος, αφού η υπακοή είναι δόγμα στην πνευματική ζωή, έχοντας ως παράδειγμα τον Λυτρωτή μας.
Το δεύτερο. Κάνω υπακοή για να κερδίσω μισθό. Είναι καλύτερο από το πρώτο, όχι όμως το τέλειο.
Το τρίτο. Κάνω υπακοή από ευλάβεια και αγάπη στον Γέροντα που δίνει την εντολή, και που έχει την θέση του Χριστού. Ο Γέροντας είναι το στόμα του Χριστού. Η υπακοή μας σε αυτόν διαβαίνει στον Κύριό μας. Αυτό είναι το μυστήριο της Εκκλησίας μας, που είναι η προέκταση του Σώματος του Χριστού μαζί μας».

Συνεχίζεται…