Ψυχογραφία λακωνική Γέροντος Παϊσίου 25 Ιουλίου 1924 – 12 Ιουλίου 1994 μ.Χ.
11 Δεκεμβρίου 2009
Άνθρωπος τις ένοίκισεν εν γη,
Παΐσιος τούνομα, Αγιορείτης
Μοναχός αγνός εν τη ψυχή,
τω δε σώματι απαθής· και νυν ουρανοπολίτης!
Απλούς τω σχήματι, διδακτικός τοις λόγοις,
νους θεοειδής, θεοκίνητος μύστης των ουρανίων·
βαθύς εις νοήματα θεία, αγγελικός τοις τρόποις,
γλυκύς εν νουθεσίαις, υπέρτερος των επιγείων.
Απλούς Μοναχός και όμως σκεύος του Παρακλήτου
Πνευματικός Πατήρ πολλών ψυχών, ω θαύματος θείου!
Χαρισματούχος οδηγός, προς Ουρανών Βασιλείαν
ανύσας βίον ασκητικόν, ισάγγελον Πολιτείαν.
Κόσμημα μέγα παναληθώς του Αγιωνύμου Όρους
τυγχάνει ο μακαριστός Παΐσιος και Μοναστών πυξίδα,
της νοεράς Ευχής του Ιησού, Πρύτανις· αλλ΄ αφανής εις όλους
τους λόγω μόνον αγωνιστάς και απείρους περί τα θεία!
Ω Πάτερ Παΐσιε, μορφή αγιασμένη
καθικετεύει σε θερμώς, ψυχή ρερυπωμένη
ίνα ημείς οί ευτελείς, ζήσωμεν θεαρέστως
και καθορώμεν τον Χριστόν, αωνίως, ακορέστως.
Αμήν, γένοιτο. –
† Πατήρ Εφραίμ αμαρτωλός
τάχα δε και Μοναχός!
