Αγ. Πορφύριος ΚαυσοκαλυβίτηςΥπόθεση Μονής Βατοπαιδίου

Το σύνδρομο του ταξιτζή (μέρος 4ο)

12 Φεβρουαρίου 2010

Το σύνδρομο του ταξιτζή (μέρος 4ο)

Εαν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε και το Μέρος 1ο , το Μέρος 2ο και εδώ το Μέρος 3ο

Σε σκυλάδικο, ένας «διαφωτισμένος» και «προοδευτικός» και «ορθολογιστής» -ορθόδοξος χριστιανός δεν πηγαίνει σε σκυλάδικο- τύλιξε μασούρι το πεντοχίλιαρο, το άναψε με τον αναπτήρα του και με το πεντοχίλιαρο πού καιγόταν έδωσε φωτιά στο τσιγάρο της πόρνης τραγουδίστριας. Επειδή τόσο πολύ ηλίθιους τους έκανε ο «διαφωτισμός», σπαταλώντας έτσι άσκοπα τα χρήματά τους σε πορνοαλητείες και στις ποικίλες ελεεινότητες των θεαμάτων και ακροαμάτων -πού απατεωνικά λέγονται πολιτιστικές εκδηλώσεις- νομίζουν ότι ζουν καλά και ότι γίνονται και σπουδαίοι. Και γι΄ αυτό, όσα πολλά χρήματα κι΄ αν έχουν, σ΄ αυτούς είναι λίγα. Και δεν είναι δυνατό να μην είναι λίγα, αφού οι δαπάνες πού απαιτούνται για να καλυφθούν οι πορνοαλητείες και οι σπατάλες, δεν έχουν όριο.
Η μεγαλύτερη σπατάλη γίνεται όμως με τα μικροέξοδα. Αυτά δεν τα λογαριάζουν καθόλου οι «διαφωτισμένοι». Τόσο ανόητους τους έκανε ο «διαφωτισμός», πού δεν καταλαβαίνουν ότι τα μικροέξοδα το αδειάζουν το πορτοφόλι τους, όπως και η  σταλαματιά την αδειάζει την στάμνα την πλατειά. «Σταλαματιά σταλαματιά γεμίζει η στάμνα η πλατειά», λέγει η παροιμία, αλλά έτσι ακριβώς και σταλαματιά σταλαματιά αδειάζει.
Το χρήμα το θεοποίησαν οι άνθρωποι, αλλά και την δουλειά πού απαιτείται για νά αποκτηθεί το χρήμα, την θεωρούν προσβλητική για την … προσωπικότητά τους. «Τα ωρολόγια δουλεύουν και τα κορόϊδα», λένε σήμερα οι νέοι. Και τις εργάσιμες ημέρες και ώρες τεμπελιάζουν στις καφετέριες. Και πληρώνουν όχι και λίγα χρήματα για να χαζεύουν μια ζωή μ’ εκείνους πού κλωτσάνε μπάλα -έγιναν τόσο ηλίθιοι πού νομίζουν ότι το κλώτσιμα της μπάλας είναι σοβαρό γεγονός- ή ηλιθιάζουν στημένοι στην τηλεόραση, στο θέατρο, στα καρναβάλια και σε πολλαπλούς άλλους χαζοχαρουμενισμούς, πού λέγονται πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αυτοί δεν είναι άξιοι ουτε να λέγονται άνθρωποι. Αυτοί λάσπες είναι· και γι΄ αυτό η κατά της Μονής Βατοπαιδίου εκστρατεία τους είναι εκστρατεία λάσπης.
Αλλά αφού έτσι τους θέλει ο «διαφωτισμός», μπορούν να κάνουν κι΄ αλλιώς;
Όλοι αυτοί κρίνουν λοιπόν και κατακρίνουν και κατηγορούν και καταδικάζουν. Αλλά αν κατηγορούν το κακό, πώς κατορθώνει και όχι μόνο διατηρείται αλλά και αυξάνεται η εγκληματικότητα;
Είναι ευνόητο. Τις περισσότερες φορές από φθόνο κατηγορούν το σωστό, όπως και στην περίπτωση της Μονής Βατοπαιδίου πού κατηγόρησαν την καλή διαχείριση. Κι΄ αν καμμιά φορά κατηγορήσουν το κακό, κατηγορούν μόνο το κακό πού οι άλλοι κάνουν. Ενώ το κακό πού οι ίδιοι το κάνουν, το λένε κατόρθωμα. Άλλη γλώσσα μιλάνε για τους άλλους, σαν το ταξιτζή, και άλλη για τον εαυτό τους. Όλοι έγιναν και είναι δίγλωσσοι σήμερα.
Αυτή λοιπόν η διγλωσσία, επειδή θεωρείται κατόρθωμα, κυριάρχησε πλέον παγκόσμια και σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα. Αυτή όμως η διγλωσσία είναι ο Βούρκος, όπου βυθίζεται διαρκώς και πνίγεται η ανθρωπότητα. Όλοι κρίνουν και κατακρίνουν και καταδικάζουν τα πάντα, αλλά αυτό το κάνουν επειδή εσωτερικά συμπιέζονται από το σύνδρομο του ταξιτζή. Όλοι είναι ένοχοι, και γι΄ αυτό νομιμοποιήθηκε και εξασφαλίσθηκε η ατιμωρησία ακόμα και των εγκλημάτων. Αυτός είναι και ο λόγος πού σήμερα η εγκληματικότητα καλπάζει πλέον. Η παγκόσμια κοινωνία πληρώνει πολύ ακριβά την διγλωσσία της- και θα πληρώσει πολύ περισσότερα, αν δεν εγκαταλείψει την υποκρισία και δεν στραφεί στην ηθική ακεραιότητα. Χωρίς αυτή τη στροφή, ούτε σωστή κοινωνία ούτε και δυνατότητα σύνδεσης με τις αρμονίες της ζώσας παντοτινότητας, πού είναι και ο προορισμός του άνθρωπου, δεν μπορεί να υπάρξει.
Αλλά ευτυχώς η ζώσα παντοτινότητα είναι σοφή και παντοδύναμη. Αλλοίμονο σ΄ αυτούς πού νομίζουν ότι μπορούν με την υποκρισία της διγλωσσίας τους να την κρύβουν την υπουλία τους. Αλλοίμονό τους. Αν νομίζουν ότι μπορούν να την ξεγελάσουν την πραγματικότητα και να απαλλαγούν από την ενοχή τους, είναι απόλυτα ηλίθιοι. Η τιμωρία της κάθε ένοχης, δεν εξαρτάται από τις αμφίβολες δυνατότητες του ανθρώπινου νόμου· εξαρτάται από την ισχύ και την δικαιοσύνη πού εξασφαλίζει την ζώσα παντοτινότητα. Αν κάποιοι νομίζουν ότι η ζώσα πραγματικότητα είναι αρνί, και αυτοί μπορούν να γίνουν λύκοι και να την κατασπαράζουν όπως και όποτε θέλουν, είναι απόλυτα ηλίθιοι. Η γέεννα του πυρός, δηλαδή η μέλλουσα κόλαση πού βράζει κάτω από τα πόδια μας -και με τις εκρήξεις των ηφαιστείων δηλώνει και βεβαιώνει την ύπαρξή της- είναι ήδη έτοιμη να τους ζητήσει τον λόγο. Σ΄ αυτήν θα λογοδοτήσουν.
Ιωάννης Μιχαηλίδης
Καστοριά