Ίνα τί την ζωήν των απάντων θανάτω κατεδίκασε;
2 Απριλίου 2010
Στίχος: Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον.
Λαός δυσσεβής και παράνομος, ίνα τί μελετά κενά; Ίνα τί την ζωήν των απάντων θανάτω κατεδίκασε; Μέγα θαύμα! ότι ο Κτίστης του κόσμου εις χείρας ανόμων παραδίδοται και επί ξύλου ανυψούται ο φιλάνθρωπος, ίνα τους εν άδη δεσμώτας ελευθερώση, κράζοντας· μακρόθυμε Κύριε, δόξα σοι. (Απόστιχο της Ακολουθίας των Αγίων Παθών)
Απόδοση:
Στίχος: Εμοίρασαν (οι στρατιώται) μεταξύ των τα ενδύματά μου και δια τον χιτώνα μου έθεσαν κλήρον (ίνα κριθή ποίος θα τον λάβη). (Προφητεία από την Παλαιά Διαθήκη – Ψαλμοί κα΄18)
Ο λαός ο ασεβής και παράνομος (ο Ιουδαϊκός,) διατί σχεδιάζει πράγματα μάταια και ανόητα; Διατί κατεδίκασεν εις θάνατον τον Χριστόν, ο Οποίος είνε η ζωή των απάντων; Καταπληκτικόν και πρωτοφανές γεγονός συνέβη! Διότι ο Δημιουργός του κόσμου παραδίδεται εις χείρας ανόμων και Αυτός, που τόσον πολύ ηγάπησε τον άνθρωπον, ανυψώνεται επάνω εις το ξύλον του Σταυρού, δια να ελευθερώση εκείνους που ήσαν φυλακισμένοι εις τον άδην, οι οποίοι (βλέποντες Αυτόν θυσιαζόμενον χάριν αυτών,) εφώναζον: Μακρόθυμε Κύριε, δόξα Σοι!
Πηγή: Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΜΕΤΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ, υπό π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου, εκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
