Καισαριανής Δανιήλ: «Οι Αρχές του Χριστιανισμού»

Του Μητροπολίτη Καισαριανής κ. Δανιήλ

Η διδασκαλία του Κυρίου Ιησού Χριστού έχει επηρεάσει την ζωή μας.

Οι κανόνες που διεμόρφωσαν τον πολιτισμό μας και διέπουν τις αντιλήψεις μας στηρίζονται στις αρχές του ευαγγελίου του Χριστού που δίδαξε και έθεσε τους νόμους της ζωής των μαθητών Του.

Στη παρούσα συγκυρία κρίνουμε ότι συμβάλλει στην σωστή αξιολόγηση συμπεριφορών, πρακτικών και διακηρύξεων να υπενθυμίσουμε μερικές βασικές αρχές που αποτελούν την πεμπτουσία του Χριστιανισμού.

1. Πρώτη αρχή είναι η αξία του ανθρωπίνου προσώπου που απορρέει:

α΄ Από την πίστη των μαθητών του Ιησού Χριστού ότι ο άνθρωπος αποτελεί εικόνα του Θεού (ακόμη και τα έμβρυα εξ άκρας συλλήψεως τους) και ότι αυτή την εικόνα φόρεσε για να θεώσει ο Υιός του Θεού όταν ενανθρώπησε.

β΄Από την αιώνια προοπτική του να ενωθεί με τον Θεό, να μετέχει στη ζωή Του και να ζήσει αιώνια αθάνατος.

2. Δεύτερη αρχή είναι ο σεβασμός της ανθρωπίνης ζωής που είναι δώρο του Θεού και προσφέρεται μόνο από το Θεό, που παράγει τα όντα και τα φέρει εκ του μη όντος (από την ανυπαρξία) στην ύπαρξη.

Αυτό τό δώρο ουδείς επιτρέπεται να το αφαιρέσει, να το προσβάλλει να το κακοποήσει, ούτε κι εκείνος που το λαμβάνει.

3. Τρίτη αρχή είναι η αναγνώριση του αυτεξουσίου και της ελευθερίας της βουλήσεως του ανθρώπου.

Ουδείς καταναγκασμός ή βιασμός έμεσος ή άμεσος επιτρέπεται να επιβάλλεται στον άνθρωπο. Κι Αυτός ο Δημιουργός Θεός σέβεται την ελευθερία των δημιουργημάτων Του και δεν τα καταναγκάζει ούτε ακόμη και για να σωθούν.

Προτείνει στον άνθρωπο να συνεργασθεί μαζί Του για την σωτηρία του και αναμένει την εκδήλωση της συγκαταθέσεως του για να ενεργήσει.

4. Τετάρτη αρχή η δυνατότητα της σωτηρίας προσφέρεται σ όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως κατά την αποστολική διακήρυξη «ο Θεός πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Πρός Τιμόθεον β΄ 4).

Δηλαδή : «Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να γνωρίσουν σε βάθος την αλήθεια».

Ουδείς αποκλείεται από την δωρεά του Θεού παρά μόνον εξ ιδίας προαιρέσεως όταν απορρίπτει την προσφερομένη αωτηρία.

5. Πέμπτη αρχή η κατάργηση πάσης αφορμής διαιρέσεως (υπεροχής ή υποτιμήσεως) των ανθρώπων (εξ αιτίας του φύλου, της καταγωγής, της κοινωνικής θέσεως, της εθνότητος τους). Ο απόστολος Παύλος διετύπωσε αυτή την αρχή ως εξής: «Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ  Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιησού» (Πρός Γαλάτας γ΄ 28).

Δηλαδή: «Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, (θρησκευτική διάκριση) δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, (κοινωνική διάκριση)  δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα (διάκριση φύλου)· όλοι σας είστε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό».

6. Έκτη αρχή η αλληλεγγύη των μαθητών του Ιησού Χριστού για να αντιμετωπισθούν οι ποικίλες ανάγκες των ενδεών , εφ’ όσον ο Κύριος ταύτισε τον ευατό Του με τον πεινασμένο, τον διψασμένο, τον άστεγο, τον φυλακισμένο, τον ασθενή, τον ξένο κατά την διακήρυξή Του «εφ όσον εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων εμοί εποιήσατε» (Ματθαίου κε΄ 40).

7. Έβδομη αρχή η εθελοντική προσφορά υπηρεσίας από τους μαθητές του Ιησού Χριστού κατά την προτροπή του Κυρίου «υμείς φωνείτε με, ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, και καλώς λέγετε· ειμί γαρ. ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος καί ο Διδάσκαλος, καί υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τούς πόδας. υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ινα καθώς εγώ εποίησα υμίν, καί υμείς ποιήτε. αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν. ει ταύτα οίδατε, μακάριοι έστε εάν ποιήτε αυτά» (Ιωάννου ιγ΄ 14).

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός δίδαξε ότι αναγνωρίζει ότι είναι ανώτερος αυτός που υπηρετεί κάποιο άλλο από εκείνο που φέρει ένα αξίωμα και κατέχει μια θέση εξουσίας: ω«Ο δε Ιησούς προσκαλεσάμενος αυτούς είπεν· Οίδατε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτών.  ουχ ούτως έσται εν υμίν, αλλ’ ος εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος, και ος αν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος· ώσπερ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Ματθαίου  κ΄ 25-28)

Δηλαδή: «Όταν το άκουσαν αυτό οι υπόλοιποι δέκα μαθητές, αγανάκτησαν με τους δύο αδερφούς. Ο Ιησούς τους κάλεσε τότε και τους είπε; «Ξέρετε ότι οι ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη εξουσία πάνω τους και οι άρχοντες τα καταδυναστεύουν. Σ’ εσάς όμως δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας κι όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει δούλος σας. Όπως κι ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρα για όλους»

«Εγένετο δε και φιλονεικία εν αυτοίς, το τις αυτών δοκεί είναι μείζων. ο δε είπεν αυτοίς· Οι βασιλείς των εθνών κυριεύουσιν αυτών, και οι εξουσιάζοντες αυτών ευεργέται καλούνται·  υμείς δε ουχ ούτως, αλλ’ ο μείζων εν υμίν γινέσθω ως ο νεώτερος, και ο ηγούμενος ως ο διακονών.  τις γαρ μείζων, ο ανακείμενος η ο διακονών; ουχί ο ανακείμενος; εγώ δε ειμι εν μέσω υμών ως ο διακονών» (Λουκά κβ΄24-39 )

Δηλαδή : «Έγινε μεταξύ των μαθητών φιλονικία για τα ποιος τάχα απ’ αυτούς είναι ο ανώτερος. Εκείνος τους είπε: «Οι βασιλιάδες των εθνών καταδυναστεύουν τους λαούς τους, και οι δυνάστες τους τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο, αλλά ο ανώτερος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο, κι ο αρχηγός σαν τον υπηρέτη. Γιατί ποιος είναι ανώτερος; Αυτός που κάθεται στο τραπέζι ή αυτός που τον υπηρετεί; Δεν είναι αυτός που κάθεται στο τραπέζι; Εγώ όμως είμαι σαν τον υπηρέτη ανάμεσά σας.».

8. Όγδοη αρχή η κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα που πρέπει να ρυθμίζεται ελεύθερα και αβίαστα από τον καθένα μαθητή του Ιησού Χριστού κατά τον κανόνα για να επέλθει η ισότητα μεταξύ των μαθητών Του.  Αυτή την αρχή διατύπωσε ο απόστολος Παύλος.

«Νυνί δε και το ποιήσαι επιτελέσατε, όπως καθάπερ η προθυμία του θέλειν, ούτω και το επιτελέσαι εκ του έχειν. ει γαρ η προθυμία πρόκειται, καθό εάν έχη τις ευπρόσδεκτος, ου καθό ουκ έχει. ου γαρ ίνα άλλοις άνεσις, υμίν δε θλίψις, αλλ’ εξ ισότητος εν τω νυν καιρώ το υμών περίσσευμα εις το εκείνων υστέρημα, ίνα και το εκείνων περίσσευμα γένηται εις το υμών υστέρημα, όπως γένηται ισότης, καθώς γέγραπται· ο το πολύ ουκ επλεόνασε, και ο το ολίγον ουκ ηλαττόνησε » (Β΄ Πρός Κορινθίους η΄11-15)

Δηλαδή : «Τώρα ολοκληρώστε αυτό το έργο, ώστε, όπως υπήρχε η προθυμία να το θέλετε, έτσι να γίνεται και η εκτέλεσή του ανάλογα με τις δυνατότητές σας. Γιατί, όταν υπάρχει η προθυμία, η προσφορά είναι ευπρόσδεκτη με όσα έχει κανείς κι όχι με όσα δεν έχει. Σκοπός βέβαια δεν είναι να στερηθείτε εσείς για να ανακουφίσετε τους άλλους, αλλά να υπάρχει σε όλους ισότητα.

Στην παρούσα περίπτωση, το δικό σας περίσσευμα θα προστεθεί στο υστέρημα εκείνων, ώστε μια άλλη φορά το δικό τους περίσσευμα να προστεθεί στο δικό σας υστέρημα και να υπάρξει έτσι ισότητα. Όπως λέει η Γραφή, αυτός που μάζευε πολύ δεν είχε περίσσευμα, κι αυτός που μάζευε λίγο δεν είχε υστέρημα »

9. Ενάτη αρχή είναι η αγάπη που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των μαθητών του Ιησού Χριστού.

«Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους εν τούτω γνώσονται πάντες οτι εμοί μαθηταί έστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωάννου ιγ΄ 34-35)

Δηλαδή : «Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο. Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο».

10. Δέκατη αρχή είναι η συγχωρητικότητα. Όπως ο Κύριος συνεχώρησε τους υβριστές και βασανιστές Του που τον σταύρωσαν και τον θανάτωσαν έτσι και οι μαθητές Του οφείλουν να συγχωρούν τους εχθρούς τους και να προσεύχονται γι αυτούς κατα τις προτροπές «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών » (Ματθαίου ε΄ 44)

«Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμιν ο πατήρ υμών ο ουράνιος» (Ματθαίου στ΄ 14)

Δηλαδή : «Γιατί, αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους για τα παραπτώματά τους, θα σας συγχωρήσει κι εσάς ο ουράνιος Πατέρας σας »

«Εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμῖν, προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς » (Λουκά στ΄ 28)

Δηλαδή : «Δίνετε ευχές σ’ όσους σας δίνουν κατάρες, προσεύχεστε γι’ αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται »

Οι Χριστιανοί αγωνίζονται να δείχνουν απεριόριστη ανοχή προς όσους λέγουν και ενεργούν εναντίον τους κατά το παράδειγμα του Κυρίου, όπως διαπιστώνει ο απόστολος Παύλος.

«Ανεχόμενοι αλλήλων και χαριζόμενοι εαυτοίς, εαν τις προς τινα έχη μομφήν· καθώς και ο Κύριος εχαρίσατο υμίν, ούτω και υμείς» (Πρός Κολοσσαεῖς γ΄ 13)

Δηλαδή : «Να ανέχεστε με υπομονή ο ένας τον άλλο, και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο, κάθε φορά που δημιουργούνται παράπονα ανάμεσά σας. Όπως ο Χριστός σάς συγχώρησε τα παραπτώματα, έτσι να κάνετε κι εσείς μεταξύ σας»

11. Ενδεκάτη αρχή η καταλλαγή και η συμφιλίωση προς λύσι πάσης εχθρότητας κατά την εντολή του Κυρίου Ιησού Χριστού «Ύπαγε πρώτον διαλλάγηθι τω αδελφώ σου, καί τότε ελθών πρόσφερε το δώρον σου» (Ματθαίου ε΄ 24).

Δηλαδή : «Πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδερφό σου, και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου »

12. Δωδεκάτη αρχή η ενότητα όλων των ανθρώπων, όπως διατυπώθηκε από τον απόστολο Παύλο «Εποίησέ τε εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων κατοικείν επί παν το πρόσωπον της γης » (Πράξεων ι΄26)

Δηλαδή : «Από έναν άνθρωπο έκανε όλα τα έθνη των ανθρώπων για να κατοικούν πάνω σ’ όλη τη γη»

Οι αρχές αυτές διαμορφώνουν το ήθος των μαθητών του Ιησού πού οφείλουν να τις τηρούν για να διατηρούν το δικαίωμα, να φέρουν το όνομα του Χριστού, να ονομάζονται δηλαδή Χριστιανοί.

 

Πηγή: romfea.gr