Η χαρά μου είσαι εσύ

Καθαρίζουμε τα σπίτια μας με μανία, αλλά όχι την ψυχή μας.

Θυμάμαι ένα απόσπασμα απο κείμενο που έλεγε για τον π.Παίσιο ότι τα άφηνε όλα όταν ερχόταν κάποιος να τον επισκεφτεί και έτσι ποτέ δεν κατόρθωνε να ολοκληρώσει καμμιά δουλειά του νοικοκυριού!

Χτυπά το τηλέφωνό μου, είναι μια μάνα ενός συμμαθητή, χαίρεται τόσο που καλέσαμε το παιδάκι της στο σπίτι μας, θα έχει να πάει μια επίσκεψη, ποτέ δεν τον καλούν, δεν έχει πάει σε κανένα σπίτι!

Τα παιδιά χαίρονται, αναζητούν απεγνωσμένα τον συνάνθρωπο, τρέμει απο χαρά η καρδούλα τους μόλις έρχονται φίλοι στο σπίτι.

Γνωρίζουν καλά ότι η χαρά βρίσκεται στο πρόσωπο του άλλου και όχι στη μοναξιά!

Ευτυχώς που υπάρχουν και τα παιδιά και μας παρακινούν να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια, να βγούμε πιο πέρα, να συναντήσουμε τον άλλον, με τα παιδιά η υπέρβαση είναι καθημερινότητα!

Εξαιτίας των παιδιών γνωρίζω και τις μάνες, άλλες μόνες χωρισμένες να παλεύουν, άλλες με συζύγους που δεν θέλουν να συναντούν… η κάθε μια με τη δική της ανείπωτη ιστορία, με τον δικό της πόνο.

Τα παιδιά όμως χαίρονται, ψάχνουν αφορμές να συναντιούνται, να βλέπονται, να σχετίζονται, έχουν αρχίσει και τις κουβέντες κιόλας, τους προβληματισμούς.

Ο συμμαθητής που θα ρθει είναι εκείνο το χαρισματικό παιδί της τάξης που όλοι το κοροϊδεύουν, που διαπρέπει σε διαγωνισμούς μαθηματικών και σκακιού, που είναι ήσυχος αλλά και στοχαστικός πίσω απο τα μικρά του γυαλάκια.

– Έτσι μαμά τον φωνάζουν «γυαλάκια», τον κοροϊδεύουν, ποιόν… το καλύτερο παιδί μαμά, που είναι ο καλύτερος απο όλους, μου λέει συνεχώς η κόρη που δεν μπορεί να καταλάβει.

Τα παιδιά εκτιμούν, χαίρονται με τους ανθρώπους και τις φιλίες, την συναναστροφή, παρατηρώ ότι με αυτό τρέφονται περισσότερο, αυτό αναζητούν… γνωρίζουν ότι αυτό τα πηγαίνει πιο πέρα!

Ανεκτίμητες οι στιγμές που περνώ με άλλους ανθρώπους, ανεκτίμητες οι στιγμές που περνώ κοντά σε παιδιά!

Πηγή:foufou.gr