2 Μαρτίου 2014

«Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσιν». Φανερώνει με αυτά ότι δεν πρέπει να μεριμνούμε για τα παρόντα και να θησαυρίζουμε στη γη, διότι είναι παροδική και εφήμερη η ζωή μας. Για τον καθένα δικό του είναι μόνο το παρόν και η ελπίδα για το μέλλον είναι άγνωστη. Γιατί λοιπόν θησαυρίζεις εδώ, αφού το τέλος σου είναι άδηλο; Γιατί υποφέρεις για όσα η απόλαυση είναι αμφίβολη; Δεν γνωρίζεις τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα! Γιατί προετοιμάζεις τροφές και ενδύματα για πολλά χρόνια και κρύβεις τα χρήματα κάτω από τη γη, και δεν φοβάσαι μήπως κάνοντας όσα ο άφρονας εκείνος πλούσιος, ακούσεις και την ιδία φωνή: «Άφρων, ταύτη τη νυκτί ...

πηγή: http://www.tovima.gr Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος σε Ομιλία του κατά τον Εσπερινό της Συγχωρήσεως, την Κυριακή της Τυρινής. Το Θέμα της ομιλίας είναι: Οι Αρετές του Χωρητικού της Ψυχής. Ο λόγιος μητροπολίτης αναλύει τις αρετές της Συγχώρεσης, της Υποχωρητικότητας, της Παραχωρητικότητας, του Πλατυσμού της Καρδιάς, της Αναχώρησης και της θείας Περιχώρησης. %audio_13%

Ο Όσιος Ιωακείμ ο Παπουλάκης, κατά κόσμον Ιωάννης Πατρίκιος, γεννήθηκε στο μικρό χωριουδάκι Καλύβια, απέναντι από τον Σταυρό της Ιθάκης, το έτος 1786. Οι γονείς του ωνομάζονταν Άγγελος και Αγνή και ήσαν ευσεβείς. Ο μικρός Ιωάννης πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, διότι πέθανε η μητέρα του, όταν αυτός ήταν ακόμα πολύ μικρός. Ο πατέρας του Άγγελος ξαναπαντρεύτηκε μία σκληρή γυναίκα, η οποία δεν έχανε ευκαιρία να τιμωρή και να βασανίζη τον μικρό Ιωάννη. Ο Ιωάννης από μικρό παιδί ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Με πολλή αγάπη και δυνατή πίστι στον Χριστό δεν έλειπε ποτέ από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος, όπου εύρισκε καταφυγή, νήστευε, προσευχόταν συνεχώς και σκορπούσε αγάπη και καλωσύνη στους ανθρώπους. Με πολύν ζήλο μελετούσε κυρίως το Ιερό ...

Κυριακή της Τυρινής και οι θειότατοι Πατέρες θέσπισαν κατ΄ αυτή την ημέρα να "ποιούμεθα τὴν ἀνάμνησιν τῆς ἀπὸ τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐξορίας τοῦ Πρωτοπλάστου Ἀδάμ" (Συναξάρι από την Ακολουθία του Όρθρου της Κυριακής της Τυρινής). Όπως πληροφορεί το βιβλίο της Γενέσεως, ο Θεός "ἔπλασεν τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε" (Γεν. 2,7-8). Και διέταξε ο Θεός τον Αδάμ "ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε" ...

Η ελληνική παραδοσιακή γλυπτική χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες στη λιθογλυπτική και ξυλογλυπτική. Ολόκληρες περιοχές και χωριά διακρίθηκαν στη μια ή στην άλλη τέχνη, όπως είναι τα Μαστοροχώρια της Κόνιτσας όπου οι λιθογλύφοι ή πελεκάνοι κατάγονται από την Πυρσόγιαννη και οι ξυλογλύφοι ή ταγιαδόροι κατάγονται από το Τούρνοβο. Η ξυλογλυπτική ειδικότερα, χωρίζεται σε τομείς με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ο καθένας, στην εκκλησιαστική, στην κοσμική και την ποιμενική. Χιονιαδίτικη ξυλογλυπτική Ή εκκλησιαστική ξυλογλυπτική ανθεί κυρίως από το 16ο αιώνα, όταν καθιερώ­νεται και στην Ελλάδα το ψηλό ξυλόγλυπτο τέμπλο, το όποιο αποτελεί και τη σημαντικότερη έκφρασή της. Στην αρχή σε χαμηλό ανάγλυφο και με παραδο­σιακά συμβολικά θέματα - το λεγόμενο στρωτό τέμπλο - πλουτίζεται στα­διακά με περισσότερα θέματα, το ανάγλυφο γίνεται πιο έντονο και ...

Εις την πόλην των Αθηνών, παρά τους παλαιούς στρατώνες και την πλατείαν «Μοναστηρακίου» υπήρχε ιδιωτικόν παρεκκλήσιον, έπ' ονόματι του Προφήτου Ελισαίου – εις την οδόν Άρεως 14. Αργότερον κατηδαφίσθη. Εις το εκκλησάκι αυτό ελειτούργει ο «απλούς» τον τρόπον σεβάσμιος ιερεύς Νικόλαος Πλανάς, εκ της νήσου Νάξου καταγόμενος. Ακαταπόνητος, περίπου επί πεντηκονταετίαν (1884-1932) ετέλει καθημερινώς την Θ. Λειτουργίαν, πλην Σαββάτων και Κυριακών και επισήμων εορτών, οπότε ιερούργει εις την ενορίαν του, του Αγίου Παντελεήμονος -Ιλισσού αρχικώς και ακολούθως εις την του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου της οδού Βουλιαγμένης. Την δε Μ. Τεσσαρακοστήν ετέλει καθ' εκάστην Προηγιασμένας λειτουργίας. Την εποχή εκείνην που εχειροτονήθη (Διάκονος την 28ην Ιουλίου 1879 και Πρεσβύτερος, μετά πενταετίαν την 2α Μαρτίου 1884, άγων το 33ο έτος της ηλικίας του) η ...

Ο Κωνσταντίνος Α. Ψάχος υπήρξε πολυσχιδής επιστημονική και καλλιτεχνική προσωπικότητα. Το έργο του, μουσικό και διδακτικό καθώς και η συμβολή του στην επιστημονική, ιστορική και μουσικολογική, έρευνα και στους τρεις κλάδους της ελληνικής μουσικής (αρχαίας, βυζαντινής και δημοτικής) υπήρξαν καθοριστικά κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα επηρεάζοντας και τις μελλοντικές εξελίξεις όσον αφορά την διδασκαλία και έρευνα και των τριών κλάδων. Οπαδός της συνέχειας της ελληνικής μουσικής παράδοσης από την αρχαιότητα έως τα νεώτερα χρόνια - παράλληλα με τον Νικόλαο Πολίτη -, γνώστης της δημοτικής, της βυζαντινής και της ανατολικής μουσικής υπήρξε πρωτοπόρος όσον αφορά τις ηχητικές καταγραφές δημοτικών τραγουδιών όπως αποκαλύπτεται από τα κείμενα της Αικατερίνης Πολυμέρου-Καμηλάκη, με βάση τα στοιχεία που φυλάσσονται στο Αρχείο του Κέντρου Λαογραφίας, («Στοιχεία ...

Η Κυριακή της Τυροφάγου αποτελεί επίλογο του εισαγωγικού και προγυμνασιακού τμήματος του Τριωδίου και εισαγωγή στο αγωνιστικό τμήμα με την περίοδο της νηστείας. Την αυτή Κυριακή «μνείαν ποιούμεθα της από του Παραδείσου της τρυφής εξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάμ». Το θλιβερό αυτό γεγονός προβάλει η Εκκλησία εν όψει της νηστείας της Μ. Τεσσαρακοστής για την διαπαιδαγώγηση των πιστών, τονίζοντας ότι εκείνος ο Αδάμ με το να μη νηστεύση έχασε τον Παράδεισο, ενώ εμείς με την νηστεία μπορούμε να απολαύσουμε της τρυφής του Παραδείσου. Και ενώ οι ύμνοι είναι προσανατολισμένοι στο γεγονός της πτώσεως και της εξορίας των Πρωτοπλάστων τα αγιογραφικά αναγνώσματα της ημέρας αναγγέλλουν την εν Χριστώ σωτηρία, την συγχώρηση μεταξύ των ανθρώπων, την ανυπόκριτο νηστεία, και την αξία των πνευματικών θησαυρών. ...

Ζωντανά βακτήρια που κολυμπούν σε ένα μη τοξικό, υγρό κρύσταλλο, που έχει ως βάση το νερό, δημιουργούν ένα καινοτόμο «υβριδικό» υλικό με ασυνήθιστες ιδιότητες που θα μπορούσαν να το καταστήσουν ικανό για πλήθος πρακτικών εφαρμογών. Αυτή η δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ μικροοργανισμών και κρυστάλλου είναι που προσδίδει στο εν λόγω υλικό νέες ιδιότητες. Το καινοτομικό «υβριδικό» υλικό θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μελλοντικά σε διάφορες πρακτικές εφαρμογές, μεταξύ άλλων, ως βιοαισθητήρας για την έγκαιρη διάγνωση διαφόρων ασθενειών. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κεντ του Οχάιοο και του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne του Ιλινόις, με επικεφαλής τον Σουάνγκ Τσου και τον Ιγκόρ 'Αρανσον, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Βιοφυσικής Εταιρίας των ΗΠΑ, που έγινε στο Σαν Φρανσίσκο. Ως βιολογικό-μηχανικό υβρίδιο που είναι, ο ζωντανός υγρός ...