Η πορτοκαλιά έχει μέλλον (Α’: χαρακτηριστικά & καλλιέργεια)

 

Η χώρα μας έχει παράδοση χιλιάδων χρόνων στα εσπεριδοειδή. Όμως, μετά από πολλές χαμένες ευκαιρίες, τη δεκαετία του ’80, σήμερα με τη συμβολαιακή γεωργία και τις ομάδες παραγωγών όλα μπορούν να αλλάξουν.

Η εποχή είναι η πλέον κατάλληλη για να φυτέψει κάποιος εσπεριδοειδή και κυρίως πορτοκαλιές. Πρόκειται για καλλιέργειες οι οποίες αρχίζουν να ξεπερνούν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν παλιότερα ως προς τη διάθεση και τις τιμές. Ήδη, σε πολλές περιοχές νέοι παραγωγοί σχεδιάζουν τη συγκρότηση ομάδων, ενώ και μεγάλες εταιρείες σχεδιάζουν νέα προγράμματα συμβολαιακής γεωργίας.

Η ποιότητα των ελληνικών ποικιλιών των πορτοκαλιών για χυμούς, αλλά και για άμεση κατανάλωση είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα για πολλές περιοχές της χώρας. Ένα πλεονέκτημα που έχει εκτιμηθεί, κυρίως, από πολλές χώρες, οι οποίες ενδιαφέρονται για εισαγωγές. Η χώρα μας είναι η 5^η σε παραγωγή εσπεριδοειδών στη Μεσόγειο, με σημαντικές εξαγωγές, οι οποίες το 2012 έφτασαν τους 465.000 τόνους. Πάντως, για να προσβλέπει κάποιος σε ένα σοβαρό εισόδημα θα πρέπει να διαθέτει μία έκταση 40 στρεμμάτων, στα οποία «χωράνε» συνολικά 1.600 δέντρα, με κάθε δέντρο να κοστίζει περίπου 6 ευρώ.

Η πορτοκαλιά ευδοκιμεί σε εύκρατες περιοχές με κλίμα ζεστό και δροσερό. Σαν δέντρο καλλιεργείται σε πεδινές περιοχές και σε υψόμετρο έως 400 μέτρα και δεν αντέχει τον παγετό. Το κρύο της προκαλεί σοβαρά προβλήματα, όπως και οι δυνατοί άνεμοι.

Η φύτευση γίνεται σε περιοχές με ηλιοφάνεια, χωρίς δυνατούς ανέμους, σε εδάφη που δεν έχουν πολλά άλατα και δεν στραγγίζονται επαρκώς. Αναπαράγεται με εμβολιασμό αυτή την περίοδο από άτομα που γνωρίζουν να εφαρμόζουν τη συγκεκριμένη μέθοδο. Ο πιο σίγουρος τρόπος για τον πολλαπλασιασμό είναι η αγορά έτοιμων φυτών από πιστοποιημένα φυτώρια.

Κατά την αγορά του φυτού προσέχουμε τα φύλλα, ο κορμός και οι βλαστοί να είναι ζωηρά, χωρίς κτυπήματα ή προσβολές από έντομα. Οι ρίζες θα πρέπει να έχουν απλωθεί σε όλη την «μπάλα χώματος».

Πότισμα και κλάδεμα

Το πότισμα είναι σημαντικό για την ανάπτυξη και την καρποφορία του δέντρου και γίνεται από την Άνοιξη έως το Φθινόπωρο. Το Καλοκαίρι χρειάζονται, ανάλογα με το περιβάλλον, 3-7 ποτίσματα το μήνα. Ο τρόπος ποτίσματος γίνεται με σταγόνες ή και με μπεκ χαμηλού ύψους. Δεν βρέχουμε ποτέ το «λαιμό» των δέντρων κοντά στο έδαφος, γιατί υπάρχει κίνδυνος ασθενειών.

Το κλάδεμα είναι, επίσης, καθοριστικό για την ανάπτυξη του φυτού. Τα κλαδέματα που έχει ανάγκη ένα δέντρο είναι τρία:

• Το κλάδεμα μόρφωσης, που γίνεται έως το 4ο έτος από τη φύτευση ενός δέντρου και είναι αυτό που του δίνει το σχήμα.
• Το κλάδεμα καρποφορίας, που γίνεται στα μεγάλα δέντρα και έχει ως στόχο να διατηρηθεί η ισορροπία σε βλάστηση και καρποφορία.
• Το κλάδεμα ανανέωσης, που χαρακτηρίζεται από αυστηρό περιορισμό των κλαδιών.

Λίπανση

Η βασική λίπανση γίνεται αυτή την περίοδο. Σε περίπτωση που παρα­τηρηθεί έλλειψη θρεπτικών στοιχείων σε άζωτο ή ιχνοστοιχείων (η διαπίστωση μπορεί να γίνει παρατηρώντας τα φύλλα), μετά από συνεννόηση με γεωπόνο προχωράμε και σε ψεκασμούς με υγρά σκευά­σματα λίπανσης. Πριν από τη λίπανση καθαρίζουμε το χωράφι από τους σάπιους καρπούς που έχουν μείνει στο χώμα ή και στο δέντρο. Ο καθαρισμός κρίνεται απαραίτητος γιατί οι καρποί αυτοί μπορούν να εξελι­χτούν σε εστίες προσβολών, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τη μύγα της Μεσογείου.

Επίσης, απομακρύνουμε τα αγριόχορτα με ελαφρύ σκάλισμα για να μην τραυματίσουμε τις ρίζες του δέντρου. Τα αγριόχορτα στερούν από την πορτοκαλιά νερό και θρεπτικά στοιχεία.

Η πορτοκαλιά χρειάζεται αρκετή οργανική ουσία, την οποία προσφέρει μια καλά χωνεμένη κοπριά ή κομπόστ και λίπασμα. Ανακατεύουμε κοπριά και λίπασμα και τα απλώνουμε ομοιόμορφα.

Παρατήρηση: Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται με τη συνεργασία της οικονομικής και αγροτικής εφημερίδας “ΠΑΡΑΓΩΓΗ” (κυκλοφορεί στα περίπτερα κάθε  Σάββατο), http://www.paragogi.net