Γήινα και Συμπαντικά: Αστρονομία, Μυθολογία, Χρόνος

Στο βιβλίο του Στράτου Θεοδοσίου “Γήινα και Συμπαντικά” ο στιχουργικός λόγος έχει ηθελημένα συνδυαστεί απόλυτα με τον πεζό, με στόχο να γνωρίσουμε τα κυρίαρχα θέματα της Αστρονομίας, της Ιστορίας και της ανεπανάληπτης Μυθολογίας μας.

• Από πού πήρε ο Γαλαξίας μας την ονομασία του;
• Γιατί είναι γαλάζιος ο ουρανός;
• Γιατί είναι κόκκινος ο Ήλιος κοντά στον ορίζοντα;
• Ποιά είναι και πώς εξηγείται η αστρική εξέλιξη;
• Τι εννοούμε λέγοντας φαινόμενες λαμπρότητες, ειδικές εντάσεις και αστρικές ροές;
• Τι είναι οι οβελίσκοι και ποιος ο θρυλικός Ακενατόν;

Ακολουθεί ο πρόλογος του συγγραφέα:

Προλεγόμενα

Γήινα και Συμπαντικά λοιπόν με τίτλο όμως Αστρονομία, Ιστο­ρία, Μυθολογία. Συγκεκριμένος ο σκοπός και ο στόχος. Απλά, συνεκτικά και περιεκτικά με λίγους στίχους μπορούν να αποδο­θούν παγκόσμιες, συμπαντικές αλήθειες.

Στα Γήινα και Συμπαντικά γίνεται μια στιχουργική προσπά­θεια μέσω της οποίας θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε πολλά από αυτά που περιγράφονται και σχετίζονται με τη σύγχρονη αστρο­φυσική, την ιστορία, αλλά και την ανεπανάληπτη μυθολογία μας, όπως όμως αυτές συσχετίζονται με την αστρονομία, τη μητέρα όλων των επιστημών.

Πράγματι, αυτός είναι ο απώτερος στόχος, αφού ο στιχουρ­γικός μου λόγος έχει αστρονομικές, ιστορικές και μυθολογικές επιδιώξεις και όχι λογοτεχνικές. Διαβάζουμε, συνδυάζουμε, με­λετάμε και πραγματικά μαθαίνουμε, όπως αβίαστα προκύπτει η γνώση από τον στιχουργικό λόγο!

Αυτή τη φορά στα «Γήινα και Συμπαντικά» την πρωτοκαθε­δρία έχει η Μητέρα γη, με όλους εκείνους τους μύθους που ανα­φέρονται στην «Υπέρταταν Γαν», την παγκόσμια Μητέρα, πάνω στην οποία γεννιόμαστε, αναπνέουμε, ζούμε, ενηλικιωνόμαστε και… ολοκληρώνουμε τον βίο μας.

Στη συνέχεια αρχίζουν οι συγκεκριμένες ερωτήσεις: Από πού πήρε ο Γαλαξίας μας την ονομασία του; Γιατί είναι γαλάζιος ο ου­ρανός; Και γιατί είναι κόκκινος ο Ήλιος τις στιγμές που δύει χαμη­λά στον ορίζοντα; Ποιά είναι και πώς εξηγείται η ηλιακή-αστρική εξέλιξη; Τί εννοούμε λέγοντας ειδικές εντάσεις, αστρικές ροές, φωτεινότητες, φαινόμενες λαμπρότητες και αστρικά μεγέθη;

Μετά τις σχετικές απαντήσεις από τον χώρο της Φυσικής και της Αστροφυσικής, στον χορό μπαίνουν ο Χρόνος, η μαυροφτέ­ρουγη Νύχτα, ο πανόπτης Ήλιος, οι οβελίσκοι, η λαμπρή Αφρο­δίτη, ο κόκκινος πλανήτης Άρης και τα μακρινά αστέρια.

Τέλος, τον στιχουργικό κύκλο κλείνουν τα «Ξόανα», οι «Μέντορες της γνώσης», οι «Έρευνες του μικρόκοσμου» και η «Άγνοια», που δείχνει τη γήινη μικρότητά μας καθώς ερευνούμε το άπειρο, το απρόσιτο και το άγνωστο συμπαντικό…