Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Η εργασία ανηλίκων σε αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες χώρες

22 Αυγούστου 2014

Η εργασία ανηλίκων σε αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες χώρες

paidiki_06_UPΑν και βρισκόμαστε στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα με τις τεχνολογικές ανακαλύψεις να διαδέχεται η μία την άλλη με γρήγορους ρυθμούς, εντούτοις η ανθρωπότητα δε θα μπορούσε να είναι περήφανη για τις συνθήκες διαβίωσης πολλών παιδιών. Η φτώχεια είναι ένας σημαντικός παράγοντας που αναγκάζει εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο να ζουν ως σύγχρονοι σκλάβοι, χωρίς να έχουν ελπίδα για το μέλλον, χωρίς να νιώθουν αγάπη και φροντίδα, χωρίς όνειρα για το μέλλον χωρίς παιχνίδι. Είναι τα παιδιά ενός άλλου Θεού, ενός κατώτερου Θεού.

Οι χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού ωκεανού βρίσκονται πρωταθλήτριες στην καταναγκαστική παιδική εργασία. Ενώ ακολουθούν η Αφρική και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σύμφωνα με στατιστικές της UNICEF στη Νότιο Σαχάρα της   Αφρικής 1 στα 3 παιδιά είναι θύματα της παιδικής εργασίας∙ αυτό το ποσοστό αντιπροσωπεύει 69 εκατομμύρια παιδιά. Στη Νότιο Ασία άλλα 44 εκατομμύρια παιδιά συμμετέχουν στην παιδική εργασία. Τα παιδιά που ζουν στις φτωχότερες οικογένειες και στις αγροτικές περιοχές είναι πλέον πιθανά να ασχοληθούν με την εργασία.

Τα παιδιά στις χώρες αυτές αναγκάζονται να δουλεύουν σκληρά κάτω από άθλιες συνθήκες, ζέστης, υγρασίας, παγετού προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα μικρό εισόδημα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας 1 στα 6 παιδιά εργάζονται σε διάφορους τομείς της οικονομίας της χώρας του ενώ 1 στα 8 εργάζονται σε χείριστες μορφές «εργασίας», όπως για την ικανοποίηση σεξουαλικών παθών ενηλίκων συνήθως των ανεπτυγμένων χωρών. Όλα αυτά τα παιδιά το 2003 άγγιζαν τον 186 εκατομμυρίων παιδιών[1].

Τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία είναι ενδεικτικά μόνο, της έκτασης που λαμβάνει το φαινόμενο «παιδική εργασία» στις μέρες μας.

paidiki_06_Pin

Η σύνδεση μεταξύ των δικαιωμάτων του παιδιού και της επιβίωσης και ανάπτυξής του, επιτεύχθηκε με την Σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού το 1989, που επικυρώθηκε από 187 κράτη. Τα – συμβαλλόμενα στη Σύμβαση – κράτη έχοντας υπόψη τους την Διακήρυξη της Γενεύης του 1924 για τα δικαιώματα του παιδιού αναγνωρίζουν ως παιδί (άρθρο 1) «κάθε ανθρώπινο ον μικρότερο των δεκαοκτώ ετών, εκτός εάν η ενηλικίωση επέρχεται νωρίτερα, σύμφωνα με την ισχύουσα για το παιδί νομοθεσία». Στο άρθρο 32 της ίδιας Σύμβασης αναγνωρίζεται το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που ενέχει κινδύνους ή που μπορεί να βλάψει την υγεία του ή τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική ή κοινωνική του ανάπτυξη[2].

Ίσως αναρωτηθεί κάποιος γιατί όλα αυτά δεν εφαρμόζονται και η οικονομική εκμετάλλευση των παιδιών σε όλα τα επίπεδα ανθεί. Η φτώχεια και η ανέχεια σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου αποκτηνώνει σε πολλές περιπτώσεις το γονέα και έτσι χωρίς ίχνος αγάπης προς το παιδί του και αδιαφορώντας για την τύχη του το βλέπει μόνο ως ένα μέσο αύξησης του πενιχρού οικογενειακού επιδόματός του. Στην πραγματικότητα, όμως, όσο ευθύνη έχει ο γονιός που εκμεταλλεύεται το παιδί του αλλά και ο εκάστοτε εργοδότης του τόσο μεγάλη ευθύνη έχουν και οι πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών που κερδίζουν από την παιδική εργασία, χρησιμοποιώντας τα ως φθηνά εργατικά χέρια. Στη συνέχεια πολλά παιδιά ανά τον κόσμο πωλούνται για την ικανοποίηση διαφόρων σεξουαλικών ορέξεων ανθρώπων του αναπτυγμένου κόσμου, οι οποίοι αν και καλούνται «άνθρωποι» στην πραγματικότητα ενεργούν ως κτήνη. Εάν δεν υπάρξει τιμωρία και αυστηροί νόμοι για όσους κάνουν πραγματική κατάχρηση της εργασίας των παιδιών σε όλους τους τομείς και εκθέτουν την ψυχή τους σε ψυχικά και σωματικά τραύματα είτε πρόκειται για άτομα αναπτυσσόμενων είτε αναπτυγμένων χωρών, τότε θα συνεχίσει να διαιωνίζεται το φαινόμενο της παιδικής εργασίας και συγχρόνως θα γίνεται ολοένα και πιο σκληρό αφού η δίψα του ανθρώπου για χρήμα δεν έχει ποτέ κορεσμό.

Παρατήρηση: το παρόν άρθρο αποτελεί τμήμα της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας εργασίας της Dr. Ειρήνης Αρτέμη, Πτ. Θεολογίας –Φιλολογίας, MA & PhD Θεολογίας, “Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ κατά το 19ο  & τον 20ο αιώνα”, την οποία η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ θα δημοσιεύσει ολόκληρη, τμηματικά. Σήμερα περνάμε στο κεφάλαιο: Η εργασία ανηλίκων στο σύγχρονο κόσμο, σε αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες χώρες. 


[1] Χ. Γεωργούλα, Εργασία ανηλίκων: Έκταση, μορφές και επιπτώσεις στη σχολική επίδοση και στην επαγγελματική σταδιοδρομία, σ.  24.