Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

“Δύσκολες μέρες”

2 Σεπτεμβρίου 2014

“Δύσκολες μέρες”

John-Wu“Δύσκολες μέρες” είναι ο τίτλος του τραγουδιού του καλλιτέχνη της Hip-hop John Wu, που θα ακούσετε την Τετάρτη στις 11:00, στο Διαδικτυακό Ραδιόφωνο Pemptousia FM, στην εκπομπή “Σύγχρονα Μουσικά Ρεύματα”. Οι στίχοι του είναι βιωματικοί και περιγράφουν το πώς η ζωή του καλλιτέχνη μέσα στην άνεση και τα πλούτη μετατράπηκε, μέσα σε μια στιγμή, σε αγώνα για επιβίωση. Μέσα από αυτήν τη δυσκολία όμως γνώρισε το Θεό, την αγάπη Του και βρήκε τον εαυτό του. Κατάλαβε ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και προστάτης αληθινός, χωρίς να τον αντιλαμβανόμαστε.

 

“Δύσκολες μέρες”

Μέσα στο χρήμα γεννημένος καθόλου ταλαιπωρημένος
Και με όλα τα υλικά αγαθά ευλογημένος
Μπορούσα να έχω ό,τι θέλω
Φτάνει να το ζητήσω
τα θελα όμως όλα τίποτα πίσω να μην αφήσω
Γιατί με είχαν μη βρέξει κ μη στάξει
Όλα εντάξει, η κάθε μου επιθυμία γινόταν πράξη
Και δεν νοιαζόμουν αν ο άλλος διπλά μου πεινούσε
Φτάνει στα δικά μου χεριά το χρήμα να κυλούσε
Ασπλαχνία, υποκρισία κ υπεροψία
Γέμισαν την καρδιά μου με πλεονεξία
Εγωισμό, έβριζα μέχρι τον ουρανό
Αν η ζωή μου δεν κυλούσε όπως την ήθελα εγώ
Χωρίς έλλειμμα με μοναδικό μου μέλημα
πώς να κάνω φίλε μόνο το δικό μου θέλημα
εθισμένος στο χρήμα σαν μεθυσμένος
και από την αγάπη τόσο απομακρυσμένος
αλλά η ζωή είναι τροχός και γυρίζει
και έρχεται μια μέρα που ό,τι σου χαρίζει το θερίζει
όπως έστρωσα θα κοιμηθώ μέχρι να βρω
το σκοπό που με έστειλε ο Θεός για να γεννηθώ
γιατί η ζωή είναι απλά ένα θέατρο
μια δοκιμασία κάτω απ’ τον ουρανό
όπου ο καθένας θερίζει ό,τι σπέρνει
ο Θεός δίνει και όποτε θέλει το παίρνει .. Αληθινά
Πέρασα δύσκολες στιγμές δύσκολες μέρες
δύσκολες εποχές γεμάτες στρες
Η ζωή είναι απλά ένα σχολείο
δοκιμασία για σοφία
Εμπειρία στης ζωής το βίο
στην κάθε μου δύσκολη στιγμή
πάντα διπλά μου αθόρυβα ήσουνα εσύ προστασία αληθινή
και αν πάλι έρθουν δύσκολες στιγμές δεν θα φοβηθώ
τώρα σοφός πλέον έχω το δικό σου φως

1989 κτυπά η ατυχία και ό,τι είχαμε στη ζωή σε χρόνο μηδέν το χάσαμε
Και η οικογένεια η άνετη και αγαπημένη
Μένει τελείως μόνη και διαλυμένη
Και από τα πλούτη και την άνεση στην βιοπάλη
Νιώθω ζάλη, πώς βρέθηκα σ’ αυτό το χάλι;
Τώρα τίποτα δεν θα ‘ναι ξανά όπως πρώτα
Για να βγει το ψωμί χρειάζεται κόπο και ιδρώτα
Κάνοντας ένα βήμα μπρος η ζωή με παίρνει δύο πίσω
Όσες φόρες κι αν με ρίξει πρέπει να συνεχίσω
Αργά και σταθερά βήμα με βήμα πρέπει να βγει το χρήμα
για να επιβιώσω ακόμη ένα μήνα
ελπίζοντας όλα να αλλάξουν μέχρι του χρόνου
περιμένοντας όμως έτσι δέκα χρόνια ζώντας τη ζωή του δρόμου
με τα μάτια μου να έχουν δει αρκετά
παιγνίδια βρώμικα και πισώπλατα μαχαιρώματα
μα μέσα απ’ το κακό αυτό
βρήκα τον Θεό μου βρήκα μαζί και τον δικό μου εαυτό
και έχω μάθει, ό,τι έχω πάθει
συνέβηκε πολύ απλά για να ξεπληρώσω τα δικά μου λάθη
και κατάλαβα τελικά γιατί και Συ Θεέ μου
γεννήθηκες σε ένα σπήλαιο φτωχικά
Δοξασμένο να ‘ναι πάντα το Όνομά Σου
ελθέτω η Βασιλεία Σου
γενηθήτω το θέλημα Σου .. Αληθινά
Πέρασα δύσκολες στιγμές δύσκολες μέρες
δύσκολες εποχές γεμάτες στρες
Η ζωή είναι απλά ένα σχολείο
δοκιμασία για σοφία
Εμπειρία στης ζωής το βίο
στην κάθε μου δύσκολη στιγμή
πάντα διπλά μου αθόρυβα ήσουνα εσύ προστασία αληθινή
και αν πάλι έρθουν δύσκολες στιγμές δεν θα φοβηθώ
τώρα σοφός πλέον έχω το δικό σου φως.