«Πλούσιοι επτώχευσαν» – Ψάλουν οι Δανιηλαίοι

 

Τα μελωδήματα στη λατρευτική πράξη της Εκκλησίας είναι αδιάρρηκτα δεμένα με τον υμνογραφικό λόγο, τον οποίον υποβοηθούν και καλλωπίζουν μελουργικά. Ο λόγος που είναι βασικό στοιχείο της λατρείας και η μουσική συναποτελούν ενιαίο γλυκύ άκουσμα, που κατανύσσει την ψυχή και ”κατευνάζει των παθών τα οιδήματα”. Ο περίφημος ύμνος «Πλούσιοι επτώχευσαν» μελίζεται αριστοτεχνικώς από τους αγιορείτες πατέρες και ψάλλεται σε κάθε αγρυπνία με τρόπο, ώστε να τονιστεί το νόημα της φράσης και η δύναμη του λόγου.

«Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού». (μτφρ: Πλούσιοι κατάντησαν στη φτώχεια και πείνασαν, όσοι όμως ζήτησαν με πόθο τον Κύριο και στήριξαν σ’ Αυτόν τις ελπίδες τους, δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό) 33ος ψαλμός του Δαυίδ.

%danil%