”Πάντων προστατεύεις Αγαθή”(βυζαντινός χορός «Τρόπος»)

Η λατρευτική πράξη της Εκκλησίας δεν μπορεί να νοηθεί μόνη της, χωρίς τη συνοδεία του υμνογραφικού ποιητικού λόγου. Η εκκλησιαστική μουσική με τη σειρά της αποτελεί το μουσικό ένδυμα του λόγου και το διαχρονικό ηχητικό απαύγασμα έκφρασης της χριστιανικής πίστης. Οι χοροί των ψαλτών με την ιλαρή και κατανυκτική απόδοση των μελών συγκινούν και συνεγείρουν το ψυχοπνευματικό κόσμο των πιστών. Σε αυτό το σκοπό και η μουσική των ύμνων της Μεγάλης Τεσσαρακοστής υποβοηθά τους πιστούς στην βαθύτερη κατανόηση των ψαλλομένων. Ο θεομητορικός ύμνος «Πάντων προστατεύεις» είναι ένας από τους ύμνους που ψάλλεται στις ακολουθίες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

«Πάντων προστατεύεις, Αγαθή, των καταφευγόντων εν πίστει τη κραταιά σου χειρί, άλλην γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί προς Θεόν, εν κινδύνοις και θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών, Μήτερ του Θεού του Υψίστου, όθεν σοι προσπίπτομεν, ρύσαι πάσης περιστάσεως τους δούλους σου».

Ο βυζαντινός χορός «Τρόπος» αποδίδει το «Πάντων προστατεύεις» το οποίο ψάλλεται στο τέλος της ακολουθίας του Κατανυκτικού Εσπερινού.

%alloataragaba%