Ὅστις θέλει… ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ

Η Εκκλησία μάς προσκαλεί σήμερα να προσκυνήσουμε τον Τίμιο και ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο Σταυρός μάς θυμίζει το πάθος του Κυρίου, απ΄ όπου παίρνουμε θάρρος και δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα, ώστε μέσα μας να ζωντανέψει η ελπίδα της Ανάστασης. Όπως ο Κύριος, έτσι κι εμείς, από τον πόνο και τη θλίψη του Σταυρού φτάνουμε στη χαρά της Ανάστασης. Το Ευαγγέλιο που διαβάζεται σήμερα, την τρίτη Κυριακή των Νηστειών στους ναούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι το ίδιο που διαβάστηκε και την Κυριακή μετά τη γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού.

Το Ευαγγέλιο αρχίζει με την παρακάτω φράση:

Όταν ο Χριστός καλεί τους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν, λέει: «ὅστις θέλει…. Δηλαδή, δε βιάζει και δεν εξαναγκάζει κανέναν. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό ελεύθερος. Αυτό όμως θα πει ότι πρέπει με τη θέλησή του να ακολουθήσει τον ορθό δρόμο, για να πραγματοποιήσει τον θείο προορισμό του πάνω στη γη. Ο Χριστός καλεί τον καθένα μας από την πιο μικρή του ηλικία να σηκώσει τον σταυρό του. Τι θα πει όμως «σταυρός»; Ο σταυρός είναι το μοναδικό υπόδειγμα της αγάπης και της θυσίας του Κυρίου για μας τους ανθρώπους. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης υπογραμμίζει την άπειρη αγάπη του Θεού για τον κόσμο, όταν σημειώνει: «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε θυσίασε τον Υιό του τον Μονογενή, για να μη χάνεται ο καθένας που πιστεύει σ΄ αυτόν αλλά να έχει αιώνια ζωή».

Έτσι κι εμείς πρέπει ν΄ αγαπάμε τους άλλους. Για να το πετύχουμε όμως αυτό, πρέπει να παραμερίζουμε τον εγωισμό μας. Να μην κρατάμε το καθετί μόνο για τον εαυτό μας, αλλά να το προσφέρουμε και στους άλλους (στα αδέλφια, στους συμμαθητές, στους φίλους, στους γνωστούς και στον καθένα άνθρωπο). Η θυσία του εγωισμού είναι αρκετά δύσκολη. Η απάρνησή του είναι ο μεγαλύτερος σταυρός που έχουμε να σηκώσουμε στη ζωή μας. Είναι όμως ο μοναδικός δρόμος για να βρούμε την αληθινή και αιώνια ζωή. Αυτό μας βεβαιώνει ο Κύριος στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Λέει ότι, για να κερδίσουμε την αληθινή ζωή, πρέπει να θυσιάζουμε πολλά πράγματα από τον εαυτό μας και να δίνουμε συνεχώς την αγάπη μας στον Θεό και τους άλλους ανθρώπους. Αν όμως αρνηθούμε κάτι τέτοιο, τότε δε θα ωφεληθούμε σε τίποτε. Μπορεί να κερδίσουμε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά θα έχουμε αρνηθεί την αγάπη και τη θυσία. Δηλαδή τον ίδιο τον Θεό, που μας χαρίζει την αληθινή ζωή και τα πάντα.