«Αναρχικώς… πολιτευόμενοι». (Κατερίνα Χουζούρη)

Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης και οι Εκδόσεις Αγγελάκη, πραγματοποιούν την Τετάρτη 25 Μαΐου, στις 20.00μ.μ., στην Αίθουσα της Ευξείνου Λέσχης, Λεωφόρος Νίκης 13, την παρουσίαση του βιβλίου Λευτέρη Παπακώστα, «Αναρχικώς… πολιτευόμενοι».

Για το βιβλίο, το οποίο είναι υποψήφιο για βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, θα μιλήσουν:

Ο Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας του Παν. Δυτικής Μακεδονίας Ευστάθιος Πελαγίδης, ο Δικηγόρος, τ. Πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Κώστας Αποστολίδης και ο Δρ του ΑΠΘ, Στρ. Ιατρός Χαράλαμπος  Κουμαρας.  Προλογίζει ο Πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Ιωάννης Αποστολίδης, ενώ την εκδήλωση συντονίζει η Φλώρα Αποστολοπούλου.

Στην Πεμπτουσία, μίλησε ο συγγραφέας του βιβλίου, Λευτέρης Παπακώστας.

Πεμπτουσία: Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το περιεχόμενο του βιβλίου;

Λευτέρης Παπακώστας: Αναφέρεται στην πολιτική στη διπλωματία, η οποία ακολουθήθηκε από την περίοδο της έναρξης της ελληνικής επανάστασης, μέχρι το θάνατο του Ελευθερίου Βενιζέλου, στις 18 Μαρτίου του 1936.  Παρά το γεγονός ότι τουλάχιστον την περίοδο της ελληνικής επανάστασης, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για εξωτερική πολιτική και για διπλωματία, εννοούμε το σύνολο των διπλωματικών πράξεων που υποχρεώθηκε να αναλάβει η προσωρινή ελληνική τότε κυβέρνηση, προκειμένου να εξασφαλίσει μια διεθνή συμπαράσταση, η οποία θα της επέτρεπε να εξασφαλίσει βοήθεια  έτσι ώστε να προκύψει η απελευθέρωση, όπως και έγινε το 1830.  Έκτοτε και μετά από αυτήν την περίοδο, έχουμε όλες τις πολιτικές και διπλωματικές πράξεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προκειμένου η χώρα να μπορέσει να βρει τον εθνικό της προορισμό, να μπορέσει να διασφαλίσει τις μη απελευθερωμένες περιοχές και τελικά να επιβιώσει μέσα σε ένα σύμπλεγμα πολλαπλών  υποχρεώσεων, που δημιουργούν οι ξένοι εταίροι, όπως θα λέγαμε σήμερα.

Πεμπτουσία: Λένε ότι «η ιστορία κάνει κύκλους».  Πώς φαίνεται -αν φαίνεται- αυτό στη διπλωματική ιστορία της χώρας, από την επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα;

Λευτέρης Παπακώστας: Συνηθίζουμε να λέμε ότι η ιστορία κάνει κύκλους, γιατί έχουμε δύο υποκείμενα, το πρώτο είναι οι ίδιες οι χώρες που ασκούν τις συγκεκριμένες πολιτικές, οι οποίες προσαρμόζονται στα διεθνή συμφέροντά τους.  Από την άλλη πλευρά, ένας παράγοντας εξαιρετικά σταθερός, ο οποίος επηρεάζει τις διεθνείς εξελίξεις και ενίοτε δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε όλες τις χώρες, είναι η οικονομία.  Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός, ότι ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος αλλά και ο δεύτερος, έγιναν με βασικό κίνητρο την οικονομία, τις διεκδικήσεις των μεγάλων χωρών και την επιδίωξή τους να διασφαλίσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τα πετρέλαια στη Μέση Ανατολή ή τη διείσδυση τους σε αγορές, οι οποίες τους ενδιέφεραν πολύ.  Αν λοιπόν στην προκειμένη περίπτωση, εξετάσουμε αυτό το γεγονός όπως συνέβη και στη σημερινή εποχή, σίγουρα ομοιότητες υπάρχουν.  Δεν μπορούμε να μιλήσουμε όμως για ομόκεντρους κύκλους, οι οποίοι ισχύουν με τον ίδιο τρόπο διαχρονικά.  Διότι αλλάζουν τα δεδομένα και της εσωτερικής πολιτικής των χωρών, αλλά και της διεθνούς πολιτικής.

Κατερίνα Χουζούρη