Διαδραστικός πίνακας: αναγκαίες υποδομές και ωφέλη από την χρήση του (Κωνσταντίνος Νικολαΐδης, Εκπαιδευτικός)
10 Οκτωβρίου 2016
[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bit.ly/2dhx8UF]
Η υλικοτεχνική υποδομή που θεωρείται απαραίτητη για την αξιοποίηση του διαδραστικού πίνακα στη διδασκαλία είναι: σύνδεση στο διαδίκτυο, διαδραστικός πίνακας, βιντεοπροβολέας, φορητός υπολογιστής, εκτυπωτής, σαρωτής, πρόγραμμα περιήγησης στο διαδίκτυο, λογισμικό διαδραστικού πίνακα (π.χ. ActiveInspire – υπερσύνδεσμος στη δικτυογραφία), λογισμικό Google Earth, λογισμικό επεξεργασίας κειμένου, λογισμικό παρουσίασης. Η συνδυασμένη χρήση του διαδραστικού πίνακα με άλλα εργαλεία των ΤΠΕ, υποστηρίζει ολόπλευρα τη διδακτική διαδικασία όχι μόνο γιατί παρέχει στους μαθητές εκείνα τα μέσα που θα τους βοηθήσουν να εμπλουτίσουν την παρουσίαση των εργασιών τους, αλλά πρωτίστως γιατί δίνει τη δυνατότητα στις ομάδες των μαθητών να συνεργαστούν στα στάδια της διερεύνησης και της αναζήτησης πληροφοριών και να εμπλακούν σε εποικοδομητικές και ελκυστικές δραστηριότητες, με στόχο την εκτέλεση δραστηριοτήτων, την εξαγωγή συμπερασμάτων και την ανακοίνωσή τους στο σύνολο της τάξης[153]. Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές αναπτύσσουν δεξιότητες κριτικής σκέψης, χρησιμοποιούν εφαρμογές πολυμέσων εκπαιδευτικού περιεχομένου, ενθαρρύνονται για ενεργή συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία με την πολύπλευρη διέγερση των αισθήσεών τους (όρασης, ακοής και αφής) και ενεργοποιούνται τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο κατανοώντας στην πράξη την έννοια της ανακάλυψης νέων γνώσεων και της αλληλεπίδρασης.
Πηγή: aristotelio.edu.gr
«Από την υπάρχουσα έρευνα προκύπτει ότι η χρήση των διαδραστικών πινάκων έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα που αφορούν άμεσα τους μαθητές (Becta, 2003, Smith et al., 2005):
• Αύξηση του κινήτρου για συμμετοχή στη μαθησιακή διαδικασία και της ικανοποίησης των μαθητών.
• Κίνητρο και επιρροή για δημιουργία πιο ενδιαφέρουσας και ευχάριστης μαθησιακής ατμόσφαιρας (Beeland 2002)
• Θετική επίδραση σε επίπεδο προσοχής και συμπεριφοράς
• Ενίσχυση του πολυαισθητηριακού χειρισμού δεδομένου ότι η παρουσίαση με πολυμέσα διεγείρει την οπτική αντίληψη και ενισχύει την ανάκληση πληροφοριών στους μαθητές (Burden, 2002)
• Προσφορά περισσότερων ευκαιριών για συμμετοχή και συνεργασία, και υποστήριξη των προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων των μαθητών (Levy, 2002)
• Μείωση της ανάγκης για σημειώσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος λόγω της δυνατότητας αποθήκευσης και εκτύπωσης κατευθείαν των δεδομένων της οθόνης
• Παροχή της δυνατότητας στους μαθητές να ανταπεξέλθουν σε πιο πολύπλοκες έννοιες ως αποτέλεσμα της δυνατότητας σαφέστερης και δυναμικότερης παρουσίασης (Smith H., 2001)
• Διευκόλυνση των διαφορετικών μαθησιακών προφίλ των μαθητών καθώς ο εκπαιδευτικός μπορεί με τη χρήση μιας ποικιλίας πόρων να καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες παιδιών (Bell, 2002)
• Ενίσχυση της ικανότητας των μαθητών στη δημιουργία περισσότερο ελκυστικών παρουσιάσεων προς τους συμμαθητές τους αυξάνοντας συγχρόνως το αίσθημα της αυτοπεποίθησης (Levy, 2002)
• Αύξηση της δυνατότητας πρόσβασης σε μικρότερες ηλικίες και σε μαθητές με ειδικές ανάγκες λόγω της έλλειψης χειρισμού πληκτρολογίου (Goodison, 2002)»[154].
Για τα διαδραστικά συστήματα διδασκαλίας ισχύει ότι και για όλες τις ΤΠΕ, καθώς ανάλογα με το είδος διδασκαλίας που ακολουθεί ο εκπαιδευτικός αυτές λαμβάνουν και διαφορετικό ρόλο. Συνεπώς αυτό που κυρίως έχει σημασία δεν είναι τόσο το ποια τεχνολογία εισάγει ο δάσκαλος, αλλά ο τρόπος που κάθε μέσο, επομένως και ο διαδραστικός πίνακας ενσωματώνεται και αξιοποιείται στη διδακτική διαδικασία και πράξη[155]. Ο δάσκαλος, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση του διαδραστικού πίνακα, επιλέγει τις δραστηριότητες που θέτει στους μαθητές τους από τις προτεινόμενες στο λογισμικό των Θρησκευτικών ή μπορεί σε συνεργασία με τους μαθητές του – να διατυπώσουν από κοινού – δραστηριότητες και να τις εντάξουν στο σχέδιο εργασίας που υλοποιούν στην τάξη. Επίσης προκειμένου να διευκολύνει τους μαθητές του, τους καθοδηγεί, τους ενθαρρύνει, συντονίζει τη συζήτηση, ρυθμίζει την αλληλεπίδραση των μαθητών με το λογισμικό ενώ παράλληλα τους βοηθά στην επεξεργασία πηγών και πληροφοριών, αλλά και στην κατανόηση θρησκευτικών όρων και θεμάτων.
Η χρήση και η αξιοποίηση των Τ.Π.Ε. στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι σημαντικό να γίνεται και μέσω εκπαιδευτικών σεναρίων. Ως διδακτικό σενάριο θα μπορούσε να οριστεί μία δομημένη, πλήρης και εφαρμόσιμη διδακτική πρόταση που μπορεί να έχει διάρκεια υλοποίησης περισσοτέρων από μία διδακτικών ωρών και συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς στόχους, διδακτικές αρχές και πρακτικές. Τα εκπαιδευτικά σενάρια και οι συνοδευτικές δραστηριότητες που τα εμπλουτίζουν και οι οποίες προκύπτουν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υλοποίησής τους, θα πρέπει να έχουν σαφή και ευδιάκριτη δομή, με βάση τις γενικότερες προδιαγραφές των ΑΠΣ και προωθούν τη συνεργατική μάθηση ενισχύοντας ταυτόχρονα την κατευθυνόμενη ανακάλυψη και την ενεργό συμμετοχή των συμμετεχόντων στη μαθησιακή διαδικασία.
Τα διδακτικά σενάρια οφείλουν να προωθούν τη διεπιστημονική προσέγγιση εννοιών και μεθόδων σε συνδυασμό με την υποστήριξη που παρέχουν οι ΤΠΕ και να επιδιώκουν το διερευνητικό χαρακτήρα της μάθησης. Η υλοποίηση ενός σεναρίου πραγματοποιείται στα πλαίσια μιας κινητοποιημένης σχολικής τάξης, μέσα από την ενεργητική συμμετοχή, την επικοινωνία μεταξύ μαθητών και τις αυθεντικές δραστηριότητες. Σε μια τάξη όπου η δασκαλοκεντρική διδασκαλία έχει παραχωρήσει τη θέση της στη μαθητοκεντρική, η διάλεξη ως διδακτική μέθοδος έχει αντικατασταθεί από τη διερευνητική και ανακαλυπτική μέθοδο, καθώς και η μετωπική διδασκαλία από τη διδασκαλία με ομάδες και από τη συνεργατική μάθηση[156].
(συνεχίζεται)
