Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Ωάρια από δερματικά κύτταρα. Ανοίγει το κουτί της Πανδώρας;

19 Ιανουαρίου 2017

Ωάρια από δερματικά κύτταρα. Ανοίγει το κουτί της Πανδώρας;

Close up of in vitro fertilisation (IVF). 3d high resolution rendering.

Πολλές φορές η τεχνολογική εξέλιξη δημιουργεί μεγάλα ηθικά ζητήματα και τα επιτεύγματά της μπορεί να έχουν απρόβλεπτες κοινωνικές συνέπειες. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της τεχνητής γονιμοποίησης με ωάρια που προήλθαν από δερματικά κύτταρα.

Μια νέα τεχνική, η in vitro γαμετογένεση, η οποία λέγεται ότι θα μπορούσε να επιτρέψει σε οποιοδήποτε τύπο κυττάρου να επαναπρογραμματιστεί σε σπέρμα ή ωάριο, έχει προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό μεταξύ των ειδικών. Η τεχνολογία έχει ήδη δοκιμαστεί σε ποντικούς από Ιάπωνες επιστήμονες και είναι πιθανό να δούμε να δοκιμάζεται και σε ανθρώπους σύντομα σύμφωνα με δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού Science Translational Medicine.

Η συγκεκριμένη τεχνολογία θεωρείται ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει ανεξάντλητες προμήθειες ωαρίων για μια δεδομένη γυναίκα. Αυτό θα ήταν μια επαναστατική πρόοδος για την εξωσωματική γονιμοποίηση, που θα επέτρεπε στις γυναίκες να μείνουν έγκυες, ακόμη και αν, λόγω της ηλικίας ή κάποιο άλλο λόγο, όπως ο καρκίνος, δεν έχουν βιώσιμα ωάρια.

Αλλά μια ατελείωτη προσφορά ωαρίων θα μπορούσε επίσης να ανοίξει την πόρτα για την ευγονική υψηλής τεχνολογίας. Για παράδειγμα, είναι πιθανό ότι θα μπορούσε κάποια μέρα να επιτρέψει κλινικές εξωσωματικής γονιμοποίησης για την κατασκευή εκατοντάδων εμβρύων και, στη συνέχεια, την επιλογή εκείνων με τις πιο επιθυμητές ιδιότητες, όπως η όραση 20/20 ή ένας πολύ υψηλός δείκτης νοημοσύνης. Η τεχνική αυτή μπορεί να μεγαλώσει το φάντασμα της «καλλιέργειας εμβρύων» σε μια κλίμακα σήμερα που σήμερα είναι αδύνατο να φανταστούμε» επισημαίνεται στο δημοσίευμα.

Σε συνδυασμό με την ταχεία προώθηση των τεχνικών γονιδιακής-επεξεργασίας όπως η CRISPR, η in vitro γαμετογένεση θα μπορούσε επίσης θεωρητικά να επιτρέψει στους επιστήμονες να επεξεργαστούν κάποιες κληρονομικές ασθένειες ή να εγκαταστήσουν νέα χαρακτηριστικά. Οι τεχνολογίες αυτές θα μπορούσαν να επιτρέψουν να πλησιάσει κανείς πιο κοντά στο όραμά του «τέλειου» παιδιού.

Τέλος, η τεχνολογία των εργαστηριακά κατασκευασμένων γαμετών θα μπορούσε ακόμη να θέσει – με διαφορετικό τρόπο – προς συζήτηση το ερώτημα σχετικά με το πότε αρχίζει η ζωή, στην περίπτωση που αποδειχτεί τελικώς ότι οποιοσδήποτε τύπος κυττάρου διαθέτει το ίδιο δυναμικό για τη ζωή που διαθέτει και ένα ωάριο ή σπερματοζωάριο.