Κοιμήθηκε εν Κυρίω πριν λίγες ημέρες και συγκεκριμένα την 1 Μαρτίου 2017 ο π. Αθανάσιος Μπελαντώνας, ακούραστος εργάτης του Ευαγγελίου, του οποίου η ζωή ήταν ένα διαρκές δίδαγμα ευσεβείας. Παραθέτουμε αμέσως παρακάτω το μεγαλύτερο μέρος του επικήδειου λόγου, που εκφώνησε στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης κατά την σχετική εξόδιο ακολουθία ο μεγάλος γιος του π. Αθανασίου, Αντώνιος Μπελαντώνας, πρώην ανώτατος δικαστικός λειτουργός της στρατιωτικής δικαιοσύνης , αντιστράτηγος ε.α. «Λίγα λόγια να πω στην αγάπη σας αδελφοί μου για τον πατέρα μας , τον πατέρα Αθανάσιο, κάποια περιστατικά από την ζωή του προς πνευματική μας ωφέλεια και οικοδομή. Τόσο εμείς τα κατά σάρκα παιδιά του όσο και εσείς τα πνευματικά του παιδιά δοξάζουμε και ευχαριστούμε τον Θεό μας , γιατί μας ...
Η μοναστηριακή διατροφή δεν είναι μόνο αυτό που αποκαλούμε Μεσογειακή Δίαιτα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Οι μοναχοί τρώνε ακόμη με...
Ο έπαινος ανήκει σ’ εκείνον που εργάζεται μέσα του, στην καρδιά του για τον Θεό. Σ’ εκείνον που τα κάνει...
Όλοι, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, έχουμε κατά καιρούς ή σε τακτική βάση νιώσει ενοχλήσεις από το στομάχι μας. Ας...
Τα τελευταία χρόνια κέρδισε μια θέση στις λίστες με τις υπερτροφές και συνδέθηκε με πλήθος υγιεινών ιδιοτήτων. Είναι, όντως, όμως...
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ Δημιουργήθηκε συσκευή η οποία μπορεί να εντοπίζει τη γεωγραφική θέση στην οποία βρίσκεται ένα ιστιοπλοϊκό ή κάποιο μικρότερο...
Ο θάνατος προκαλεί δέος, απορία, αναστοχασμό, πόνο και οδύνη. Ο πόνος μάλιστα και η οδύνη συνοδεύουν τον μεταπτωτικό άνθρωπο αμέσως μετά την έξωσή του από τον παράδεισο και έως το τέλος της επιγείου ζωής του: ο πόνος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ζωής, ενώ την οδύνη προκαλεί, για τους μεν οικείους η θλίψη της απουσίας, ενώ για τον θνήσκοντα η προσωπική απώλεια των προσφιλών προσώπων και της επιγείου ζωής, ο φόβος του αφανισμού της υπάρξεως και η απώλεια της ψυχής. Ο θάνατος, μολονότι είναι μια πραγματικότητα, είναι και ένας παραλογισμός, μια κατάσταση μη-φυσική, που προήλθε από την ανθρώπινη προαίρεση και την απομάκρυνση από τον δημιουργό Θεό: «κακόν γαρ έξω προαιρέσεως αφ εαυτού κείμενον ούκ εστίν», αναφέρει ο Γρηγόριος Νύσσης, ενώ ο Βασίλειος ...
Αν ενίοτε χρησιμοποιείτε συρματάκι για τις κατσαρόλες, μην το πετάτε όταν σκουριάζει. Δείτε τι μπορείτε να κάνετε με αυτό! Βάλτε...
Αγαπητά μας (χημικά) καθαριστικά, δεν είναι πως δεν σας αγαπάμε πια. Απλώς, θέλουμε λίγο χρόνο να βρούμε τον εαυτό μας,...
Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει και...
Το ταξίδι στο φεγγάρι ήταν μέχρι τώρα για τους περισσότερους άπιαστο όνειρο. Η ιδιωτική αμερικανική διαστημική εταιρεία SpaceX θα στείλει...
The first step towards pride is vainglory, that is the feeling that I’m something. The second is self-importance, that is the feeling than not only am I something, but something important before God and other people. From vainglory and self-importance arise a whole host of proud thoughts, which are an abomination to God. Self-awareness and the experience of our insignificance can help us here. We should often recall errors we’ve made in the past and rebuke ourselves for them.
Το καθισιό είναι καλό και ξεκούραστο πράγμα, αλλά όταν συμβαίνει στο γραφείο, οι κανόνες αντιστρέφονται επικίνδυνα. Αν δεν μείνεις για...
Σίδνεϊ, Αυστραλία Αυξημένο κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία διατρέχουν τα ηλικιωμένα άτομα που πάσχουν από οσφυαλγία, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη...
Το χάπι με την ουσία Nalmefen κυκλοφορεί στην αγορά από τον περασμένο Μάρτιο. Πώς ακριβώς όμως επιδρά στους αλκοολικούς; Αυτό...
Να σημειωθεί ότι ο άνθρωπος από καταβολής κόσμου γνώριζε ότι η ζωή του, η ευημερία του και η συνέχειά του ήταν συνυφασμένα και αλληλένδετα με τα βουνά και γενικότερα με το φυσικό περιβάλλον. Ιδιαίτερη σημασία είχε βέβαια η βροχόπτωση, η ευγονία και η καλή σοδειά (Μπουσμπούκης, 1995). Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στη θρησκευτική συνείδηση όλων των αρχαίων λαών οι θεότητες που εκπροσωπούσαν και προστάτευαν τη φύση κατείχαν πρωτεύουσα θέση. Αυτή τη νομοτέλεια ακολούθησαν και οι Έλληνες σε όλη τους την ιστορική πορεία, αφού από τη Μινωική εποχή λάτρευαν την κυρίαρχη θεότητα «Μητέρα θεά» της φύσης (Μουρατίδης, 2008). Αργότερα στην κλασική εποχή η θεά Δήμητρα, η κόρη της Περσεφόνη, ο Διόνυσος και δεκάδες άλλες θεότητες και νεράιδες, έπαιξαν ...
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάστηκε από την "Ορθόδοξο Επισκοπική Συνέλευση στη Γερμανία" με ιδιαίτερη λαμπρότητα στο Μόναχο. Η πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία τελέστηκε στο ρωσσικό καθεδρικό ναό των "Αγίων Νεομαρτύρων και Ομολογητών της Ρωσσίας" παρουσία του Μητροπολίτη Γερμανίας και Κεντρώας Ευρώπης κ. Αυγουστίνου (Οικουμενικό Πατριαρχείο) και με συμμετοχή του Μητροπολίτη Γερμανίας και Μέσης Ευρώπης Ισαάκ (Πατριαρχείο Αντιοχείας), του Αρχιεπισκόπου Βερολίνου και Γερμανίας κ. Φέοφαν (Πατριαρχείο Μόσχας), του Αρχιεπισκόπου Βερολίνου και Γερμανίας Μάρκ (Υπερόριος Ρωσσική Εκκλησία), του Επισκόπου Φρανκφούρτης και πάσης Γερμανίας κ. Σεργίου (Πατριαρχείο Σερβίας), του Μητροπολίτου Γερμανίας, Κεντρικής και Νοτίου Ευρώπης Σεραφείμ (Πατριαρχείο Ρουμανίας), του Επισκόπου Στουτγκάρδης Αγαπητού (Υπερόριος Ρωσσική Εκκλησία), του Επισκόπου Κρονστάνδης Σοφιανού (Πατριαρχείο Ρουμανίας) και πλειάδος κληρικών των διαφόρων εν Γερμανία ορθοδόξων εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών. Το εσπέρας της Κυριακής της ...