Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Η Δρακόλιμνη του Σμόλικα (Νικόλαος Γ. Εμμανουήλ, Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών)

22 Αυγούστου 2017

Η Δρακόλιμνη του Σμόλικα (Νικόλαος Γ. Εμμανουήλ, Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών)

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=13616]

Η Δρακόλιμνη του Σμόλικα

Η πρώτη Δρακόλιμνη που επισκεφτήκαμε ήταν εκείνη του Σμόλικα, του δεύτερου σε υψόμετρο βουνού της χώρας μας (2.637μ.). Η πορεία μας άρχισε από το όμορφο χωριό Αγία Παρασκευή (παλιά Κεράσοβο) που απέχει περίπου 27 χλμ. από την Κόνιτσα. Το μονοπάτι με νότια κατεύθυνση, περνώντας από πανέμορφα δάση (μαύρης πεύκης, μακεδονίτικου ελάτου, οξιάς και ρόμπολου) και αρκετά ξέφωτα πλημμυρισμένα με κάθε λογής ανθισμένη ποώδη βλάστηση, μας οδήγησε μετά από 4 ώρες περίπου σε άδενδρη περιοχή. Ο σερπεντίνης, που ως πέτρωμα κυριαρχεί εδώ, δίνει με τις πρασινόφαιες αποχρώσεις του ένα ιδιαίτερο χρώμα στο τοπίο. Συνεχίζοντας την επίπονη ανάβαση φθάνουμε σε πλάτωμα και αντικρίζουμε ξαφνικά την Δρακόλιμνη, που φαντάζει πανέμορφη στην πράσινη χλοασμένη επιφάνεια που την περιβάλλει.

Σε υψόμετρο 2.200μ., η λίμνη αυτή έχει σχήμα καρδιάς, περίμετρο γύρω στα 380 βήματα  και η περίσσεια των νερών της ρέει προς την κοιλάδα του Κεράσοβου. Ο πυθμένας στις παρυφές της είναι ερυθρωπός, η λίμνη όμως γενικά έχει γαλάζιο χρώμα. Γι’ αυτό και στα βλάχικα αποκαλείται «Λάκου-Βίνιτου» δηλαδή «γαλάζια λίμνη».

Η καρδιόσχημη Δρακόλιμνη του Σμόλικα με το χαρακτηριστικό γαλάζιο χρώμα των νερών της, για το οποίο στα βλάχικα αποκαλείται «Λάκου Βίνιτου», δηλαδή γαλάζια λίμνη.

Ο θρύλος συνδέει την ύπαρξη ενός δράκου με την λίμνη αυτή, ο οποίος είχε αντίπαλο ένα άλλο δράκο, της Γκαμήλας, του βουνού δηλαδή που βρίσκεται στα νότια, απέναντι από τον Σμόλικα. Εδώ λένε ότι  νικητής βγήκε ο δράκος του Σμόλικα, ενώ το αντίθετο υποστηρίζουν στην περιοχή της Γκαμήλας. Ο δράκος του Σμόλικα νίκησε με τέχνασμα, διότι δεν πετούσε βράχια όπως εκείνος της Γκαμήλας αλλά μεγάλους σβώλους από αλάτι, τους οποίους κατάπινε ο αντίπαλός του και έτσι, φοβερά διψασμένος, ήπιε τόσο πολύ νερό που πέθανε.

Κατά άλλη παράδοση της περιοχής, στην Δρακόλιμνη κατοικεί από πολύ παλιά ένα κακό πνεύμα που πρώτα ήταν τσομπάνος, ο οποίος μετά από ένα άτυχο έρωτα πνίγηκε μαζί με το κοπάδι του στην λίμνη.

Αλλος μύθος αναφέρεται σε ένα χρυσό κριάρι που έβγαινε από τα νερά της λίμνης και ζευγάρωνε κρυφά με τις προβατίνες των γειτονικών κοπαδιών. Οι νεαροί τσομπάνηδες της περιοχής στην προσπάθειά τους να το πιάσουν έπεσαν και πνίγηκαν στην λίμνη.

Οι παλιές αυτές δεισιδαιμονίες με τίποτα δεν μπορούν να επηρεάσουν την ομορφιά που αναδύεται από την λίμνη και να μας τρομάξουν, αποτρέποντάς μας από ένα σύντομο μπάνιο στα κρυστάλλινα, αλλά κυριολεκτικά παγωμένα νερά της.

Παρατηρώντας τα ρηχά νερά στις όχθες της λίμνης εύκολα εντοπίζουμε τους Αλπικούς Τρίτωνες (Triturus alpestris), ενδιαφέροντα ουροδελή αμφίβια. Τα ζώα αυτά έχουν μήκος γύρω στα 10-12 εκ., κολυμπούν με εξαιρετική ευκολία και μπορούν να βαδίζουν και εκτός νερού. Ανήκουν στο υποείδος T. alpestris veluchiensis Wolterstorff, που, όπως φαίνεται, υπάρχει μόνο στην Ελλάδα (Ενδημικό υποείδος), δεδομένου ότι στην υπόλοιπη χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια) και την Ευρώπη υπάρχει άλλο υποείδος, το T. alpestris alpestris (Laurenti). Η σύλληψή τους είναι αρκετά εύκολη, για να παρατηρήσει κανείς το εντυπωσιακό πορτοκαλέρυθρο χρώμα του κάτω μέρους του σώματός του, και την δρακόμορφη  όψη τους, ιδιαίτερα όταν, στην προσπάθειά τους να διαφύγουν, ανοίγουν τις σιαγόνες τους. Τα ζώα αυτά τρέφονται κυρίως με μικρά ασπόνδυλα μέσα και έξω από το νερό. Θεωρούνται ωφέλιμα για τον άνθρωπο (τρέφονται και με προνύμφες κουνουπιών και άλλων αιμομυζητικών εντόμων) και, αν και δεν φαίνεται να απειλούνται, πρέπει να προστατεύονται.

Αλπικός Τρίτωνας: Ο δρακόμορφος κάτοικος των ορεινών λιμνών, ο οποίος κατά πολλούς έχει δώσει την αφορμή για την ονομασία των λιμνών αυτών.

Τόσο από το πλάτωμα στο οποίο βρίσκεται η Δρακόλιμνη, όσο και από την κορυφή του Σμόλικα, που ανεβαίνουμε, με κατεύθυνση ανατολική, σε 1 ώρα περίπου, έχομε την ευκαιρία να θαυμάσουμε πλήθος κορυφών άλλων βουνών και ιδιαίτερα της Τύμφης, στην οποία, όπως αναφέρθηκε, υπάρχει η άλλη ονομαστή Δρακόλιμνη.

[Συνεχίζεται]