Οι αιρετικές «εκκλησίες» των Αναβαπτιστών, της Ανατολικής Αποστολικής Εκκλησίας και της Αποκαταλλαγής των Πάντων (Γεωργία Μουλοπούλου, πτυχιούχος στον Ελληνικό Πολιτισμό – μάστερ Θεολογίας)

(Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=173040)

Άλλες αιρέσεις που υποστηρίζουν ή υποστήριζαν τις διάφορες χιλιαστικές δοξασίες υπήρξαν οι λεγόμενες «Εκκλησίες». Ειδικότερα, Η Ευαγγελική Βαπτιστική Εκκλησία[1], με ιδρυτή τον κληρικό της Αγγλικανικής Εκκλησίας, Ιωάννη Σμίθ, υποστηρίζουν ότι ο Χριστός θα βασιλεύσει για χίλια έτη[2].

Οι Χριστιανοί ή Αναβαπτιστές[3] διδάσκουν και εκείνοι την επίγεια Χιλιετή Βασιλεία[4]. Η Ανατολική Αποστολική Εκκλησία τονίζει ότι με τη δεύτερη έλευση του Χριστού θα γίνει η παραλαβή της τωρινής Εκκλησίας, για να εγκατασταθεί η Χιλιετής Βασιλεία Του επί της Γης[5] έως τη μέλλουσα κρίση.

Επίσης, η Εκκλησία της Αποκαταλλαγής των Πάντων, με ιδρυτή τον Περικλή Χατζόπουλο, τον οποίο διαδέχθηκε ο Ιωάννης Κουνέλης (1926), δίδασκε τη Χιλιετή Βασιλεία. Βασική τους αρχή είναι ότι θα γίνει η Αποκαταλλαγή (συμφιλίωση) των επουράνιων, των επίγειων και των καταχθόνιων με τον Θεό. Αναμένουν τη Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού, στην οποία δικαιωματικά ανήκουν οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης και της Καινής Διαθήκης και όσοι πιστοί θα ζουν κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας θα αναστηθούν όλοι οι νεκροί και θα κριθούν. Μετά τη γενική κρίση, θα ακολουθήσει ο «αιών του αιώνος». Κατά τη μακρά αυτήν περίοδο ο Ιησούς Χριστός θα καθοδηγήσει τον Σατανά και τους αμαρτωλούς ανθρώπους, σε συμφιλίωση με τον Θεό[6].

Στην Ελλάδα έχουν ακόμη αναπτύξει δραστηριότητα και οι παρακάτω σχισματικές ομάδες-κινήσεις υποστηρικτών της Χιλιετούς Βασιλείας όπως των Μελετητών της Βίβλου (The Dawn Bible Sudent’s Association) και του Λαϊκού Οίκου Ιεραποστολικής Κινήσεως (The Laymen’s Home Missionary Movement)[7]. Γι’ αυτούς η Χιλιετής Βασιλεία θα είναι πνευματική και θα επέλθει με την επέμβαση του Χριστού και της Εκκλησίας. Θα γίνει διαχωρισμός των ανθρώπων σε αγαθούς και σε κακούς[8]. Τέλος, η αίρεση που υποστηρίζει θερμά τη χιλιαστική δοξασία είναι αυτή των Μαρτύρων του Ιεχωβά, που θα μας απασχολήσει παρακάτω.

Εν κατακλείδι, όλες οι παραπάνω αιρετικές «Εκκλησίες» ή ομάδες που δημιουργήθηκαν από τον Μεσαίωνα μέχρι σήμερα είχαν κοινό παρονομαστή μεταξύ τους την αναμονή σε μία, υλική κυρίως, χιλιαστική βασιλεία του Μεσσία, με τους πιστούς να έχουν απολαύσεις οι οποίες υπάρχουν στον επίγειο κόσμο και δεν ταιριάζουν σε έναν πραγματικά πνευματικό, ανακαινισμένο κόσμο.

(Συνεχίζεται)

[1] Οι Βαπτιστές εμφανίστηκαν στην Αγγλία τον 17ο αιώνα. Αρχικά ονομάζονταν «βαπτισμένοι πιστοί» ή «βαπτισμένοι χριστιανοί» και τελούσαν το βάπτισμα δι’ επιχύσεως και ύστερα διά καταδύσεως. Η Εκκλησία τους διαθέτει στην Ελλάδα «ευκτήριους οίκους» Βλ. Παπαδόπουλος, Όπ.π., σ. 101-102.

[2] Παπαδόπουλος, Όπ.π., σ. 101-102.

[3] Το κίνημα των Αναβαπτιστών εμφανίστηκε τον 16ο αιώνα, με τη Μεταρρύθμιση του Λούθηρου. Στην Ελλάδα μεταφέρθηκε από τον Καναδά το 1920. Υπάρχουν «χριστιανοί» σε Χανιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Αθήνα, Πειραιά. Βλ. Παπαδόπουλος, Όπ.π., σ. 102-103.

[4] Παπαδόπουλος, Όπ.π., σ. 102-103.

[5]  Όπ.π., σ. 103-104.

[6] Γιαννόπουλος, Όπ.π., σ. 157-158. Πρβλ. Παπαδόπουλος, Όπ.π., σ. 246-248. Αλεβιζόπουλος, Εγχειρίδιο αιρέσεων…, Όπ.π., σ. 506-509.

[7] Στην Ελλάδα ο πρώτος αρχηγός τους ήταν ο Γ. Κόσυφας. Τα μέλη της δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 200. Έχουν δυο ευκτήριους οίκους. Το περιοδικό τους φέρει τον τίτλο «Χαραυγή». (Σύμφωνα με στοιχεία μέχρι το 1992). Βλ. Γιαννόπουλος, Όπ.π., σ. 149. Επίσης, Αλεβιζόπουλος, Εγχειρίδιο αιρέσεων…, Όπ.π., σ. 479.

[8] Γιαννόπουλος, Όπ.π., σ. 150. Πρβλ. Παπαδόπουλος, Όπ.π., σ. 248-249. Αλεβιζόπουλος, Εγχειρίδιο αιρέσεων…, Όπ.π., σ. 480-482.