ΛΟΓΟΣ ΙΖ΄: Παραινετικός προς μετάνοια (Άγιος Μάξιμος ο Γραικός)

Αν ζούμε άνομα, μετά την αποχώρησή μας από εδώ θα μας περιμένουν, ψυχή μου, στον κάτω κόσμο και στις σκοτεινές αβύσσους της γης, το πυρ και το σκουλήκι που τρώει αδιάκοπα [1], ο ακατάπαυτος θρήνος, το σκότος, η ομίχλη και ο φοβερός τριγμός των οδόντων [2]. Να φοβηθούμε λοιπόν, να θρηνήσουμε, να απομακρυνθούμε από τις κακές πράξεις μας, να δείξουμε στην πράξη την ειλικρινή μας μετάνοια όσο είναι καιρός.

Επειδή ο παρών αιώνας είναι ο χρόνος της πράξεως και ο μέλλων της ανταμοιβής, όπως λέγει ο Παύλος [3], η αληθής σοφία, η φωνή του Χριστού. Να τον ακούς και να αγιάζεσαι πάντοτε με θερμά δάκρυα. Μην περιμένεις καθαρτήριο πυρ μετά τον θάνατό σου. Πρόκειται για μία ανόητη εφεύρεση κακοβούλων ανθρώπων, που την βρήκαν για να παρηγορήσουν τον εαυτό τους, όταν συνειδητοποιήσουν τις κακές πράξεις τους.

1. Πρβλ. Μάρκ. 9,48.
2. Πρβλ. Ματθ. 8,12.
3. Πρβλ. Β´ Τιμ. 4,7-8.