15 Ιουνίου 2018

Την Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018, στις 11.00 π.μ., πραγματοποιήθηκε η 5η Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας στο Πνευματικό Κέντρο της Μητροπόλεως. Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο κ. Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ. Κοινωνικών Επιστημών, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Ο Ελληνισμός της Μακεδονίας και η Μακεδονία των Ελλήνων». Ο ομιλητής ξεκίνησε την εισήγησή του με αναφορά στα πρόσωπα των φυλακισμένων στην Τουρκία Ελλήνων στρατιωτικών, του Άγγελου Μητρετώδη και του Δημητρίου Κούκλατζη, δίνοντας πληροφορίες για τις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες κράτησής τους και ζητώντας τις προσευχές των κληρικών της Ι. Μητροπόλεως γι᾿ αυτούς. Για το ζήτημα της Μακεδονίας στηλίτευσε την λογική των οικονομικών ανταλλαγμάτων για τα εθνικά θέματα όπως και την μεθοδευμένη προσπάθεια απαξίωσης του λαού που αντέδρασε στην ενδοτική διάθεση παραχώρησης του ονόματος ...

Επ’ ευκαιρία των ονομαστηρίων του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, η Πεμπτουσία δημοσιεύει ένα μικρό τμήμα από το έργο του Χριστιανική Βοιωτία, το οποίο εκδόθηκε το 2005. Ο Απόστολος Παύλος, ο κήρυκας των εθνών όπως ονομάσθηκε, διέδωσε τον Χριστιανισμό και στην Βοιωτία. Γεννημένος στην Ταρσό της Κιλικίας διδάχθηκε εκεί την Ελληνική γλώσσα. Όταν ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό τον απασχόλησε πρωτίστως το πρόβλημα της διάσπασης του κόσμου σε Ιουδαίους και Εθνικούς. Ναός της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής από ΒΑ. Μετά την αποστολική Σύνοδο στα Ιεροσόλυμα κατά το έτος 49 μ. Χ., με θέμα κυρίως το πρόβλημα των Ιουδαϊζόντων Χριστιανών και εκείνων των εξ Εθνών, ο Παύλος συνοδευόμενος από τον Σίλα, τον Τιμόθεο και τον Λουκά πέρασε από την Τρωάδα στους Φιλίππους της Μακεδονίας. ...

Τέλος, ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές που προβάλλει την αυτονομία στην ηθική κι απορρίπτει την ετερονομία είναι ο Έριχ Φρομμ. Ως φιλόσοφος, ψυχολόγος και κοινωνιολόγος κατάφερε να συνδέσει την αυτόνομη ηθική με την κοινωνική πραγματικότητα. Διατυπώνει μία σαφή ανθρωπολογία, επάνω στην οποία θεμελιώνει την ηθική του. Κατά τον Φρομμ, υπάρχει μια δυναμική πορεία από την ετερονομία στην αυτονομία μέσα στην ιστορία του ανθρώπου. Χρησιμοποιώντας συμβολικώς πολλά στοιχεία της Π. Διαθήκης ισχυρίζεται πως οι πρωτόπλαστοι έπραξαν καλώς που παράκουσαν την εντολή του Θεού, διότι αυτό ήταν ένα αναγκαίο βήμα για την πορεία του ανθρώπου ως αυτόνομου όντος, θεωρώντας τον «όφιν» ως σύμβολο ανεξαρτησίας και λογικής που οδηγούν στην πολυπόθητη αυτονομία . Σύμφωνα με τον Φρομμ, ο άνθρωπος έχει έμφυτες τάσεις να κάνει είτε ...

Γνώρισμα της εξατομικευμένης ποιμαντικής,-ας μας επιτραπεί ο όρος- ψυχοθεραπευτικής αγωγής, είναι η διάκριση. Με αφετηρία τις ορίζουσες της διάκρισης όπως αυτές έχουν από τον ίδιο ταξινομηθεί στο ομώνυμο αλφαβητάρι του(λόγος ΚΣΤ΄), ο Άγιος αντιλαμβάνεται την κάθε τυπολογική κατηγορία και αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα κάθε προσώπου. Έτσι δίνει το στίγμα -μέσα από την ανίχνευση της προέλευσης αλλά και της ποιότητας των συγκεκαλυμμένων λογισμών που η κάθε συμπεριφορά αποκαλύπτει- για την ενδεδειγμένη διαχείρηση έκαστης περίπτωσης. Καθηλωτική ωστόσο είναι η αίσθηση καθολικότητας και περιχώρησης που η διδασκαλία απηχεί, όπως και η δυναμική για την σωτηρία που ανακύπτει όταν στον λόγο(κστ΄μέρος α΄22)αναφέρει: «Μερικοί δεν γνωρίζω πώς-ούτε άλλωστε συνηθίζω να εξετάζω υπερήφανα του Θεού τα δώρα-εκ φύσεως έχουν κλίση προς την εγκράτεια ή την ησυχαστική ζωή ...

Στη Βίβλο η Ιερουσαλήμ αναφέρεται, για πρώτη φορά ως «Σαλήμ» και ήταν υπό τη βασιλεία του Μελχισεδέκ . Στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή η πόλη (Ιεβούς) ήταν στο έδαφος που κληροδοτήθηκε στη φυλή του Βενιαμίν και υπό τον έλεγχο των Ιεβουσαίων ως την κατάκτηση της από το βασιλιά Δαυίδ1 . Κτισμένη στη κεντρική οροσειρά της Παλαιστίνης, έχει ιστορία 3.000 ετών, η οποία αρχίζει το 1.000 π.Χ., όταν ο Δαυίδ την κατέστησε πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο του λαού του Ισραήλ μεταφέροντας σε αυτήν την Κιβωτό της Διαθήκης . Μία στενά οριοθετημένη περιοχή δυτικά της κοιλάδας του Τυροποιού θεωρείται ή περιοχή, οπού αναπτύχθηκε η «πόλη του Δαυίδ». Οι ανασκαφές στην περιοχή αποκάλυψαν ένα επιβλητικό οικοδόμημα, το οποίο κατά τον Α. Mazar, ...