ΧΑΝΙΑ: Η Μονή Γουβερνέτου ή Κυρία των Αγγέλων είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια της Κρήτης και αποτελεί δείγμα ορθόδοξης...
Μετά την προώθηση νομοσχεδίου για ανάρτηση των Σταυρών σε όλα τα δημόσια κτήρια ο Ματέο Σαλβίνι ξαναχτύπησε! Ο δημοφιλέστερος πολιτικός της Ιταλίας...
Η «Μακεδονία» δεν είναι μόνο λέξη, είναι και έννοια. Και η παραχάραξη της σημασίας της λέξης συνιστά παραχάραξη τής ιστορικής...
Τα smartphones είναι πλέον η προέκταση των χεριών μας και οι συσκευές που χρησιμοποιούμε συνέχεια κατά τη διάρκεια της ημέρας....
Μετά της δεούσης εκκλησιαστικής τάξεως προεπέμφθη εις την αιωνιότητα εκ του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού, ο αείμνηστος Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως κυρός Γερμανός, την Δευτέραν, 13ην Αυγούστου. Την πρωΐαν, ετελέσθη η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στεφάνου. Ακολούθως, και περί ώραν 11ην, ετελέσθη η εξόδιος ακολουθία προεξαρχούσης της Α. Θ. Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, συμπαραστατουμένου υπό των Σεβ. Μητροπολιτών Γέροντος Νικαίας κ. Κωνσταντίνου, Γέροντος Δέρκων κ. Αποστόλου, Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου, Τρανουπόλεως κ. Γερμανού, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στεφάνου και Σηλυβρίας κ. Μαξίμου. Το πένθος της Μητρός Εκκλησίας έφερον οι Σεβ. Μητροπολίται Φιλαδελφείας κ. Μελίτων και Ικονίου κ. Θεόληπτος. Τον επικήδειον λόγον εξεφώνησεν ο Ιερολ. Πατριαρχικός Διάκονος κ. Βοσπόριος Μαγκαφάς. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος κ. Νεκτάριος, Επίτροπος ...
Το Facebook μόλις ανακοίνωσε ένα νέο εργαλείο για τους διαχειριστές Groups, που θα τους επιτρέπει να χρεώνουν συνδρομή στα μέλη...
Όταν ένας Χριστιανός μετά από έντονη κοσμική και αμαρτωλή ζωή αποφασίζει να μετανοήσει και στο εξής να ζήσει πνευματικά, θα παρατηρήσει πως η αρετή της ταπεινώσεως έχει τον πρώτο λόγο. Παντού, όπου και αν πάει, όποιους πνευματικούς ανθρώπους ρωτήσει, θα του πουν πως πρέπει να αγαπήσει την ταπείνωση. Πολλές φορές, ο Ορθόδοξος Χριστιανός αναρωτιέται: «τί να σημαίνει ταπείνωση και πώς μπορεί κανείς να την αποκτήσει;». Εμείς, με πολύ φόβο Θεού, θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε μερικές μορφές και τρόπους ταπεινώσεως, έτσι ώστε να μην αυταπατώμεθα πως ίσως έχουμε μέσα μας ταπείνωση, όταν δεν υπάρχουν οι αυθεντικές αποδείξεις που απορρέουν από αυτήν. Αληθινή ταπείνωση, είναι όταν ο μεγάλος παίρνει με πολύ ευχαρίστηση την θέση ενός μικρού! Πού, αγαπητοί μου, το έχουμε συναντήσει αυτό ...
Η Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά Αρναίας διοργανώνει στις 23 και 24 Αυγούστου 2018 το 17ο Πνευματικό Συμπόσιο με θέμα: «Ο Άγιος Κοσμάς και η Ελληνικότητα της Μακεδονίας», στο πλαίσιο της πανηγύρεως της. Για το πρόγραμμα πατήστε εδώ
Περισσότερα από 20.000 άτομα παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία στο Τιργοβίστιο της Ρουμανίας, με αφορμή τον εορτασμό του Αγίου Νήφωνα Πατριάρχη...
Because people don’t look to their own wickedness, because they don’t weep over their dead self, they’re incapable of doing anything at all to put themselves to rights and so they’re constantly concerned with other people. There’s nothing that angers God more, nothing that exposes us so much and leads to our isolation than gossip, than condemning and slaughtering other people.
Γέρων Άνθιμος Αγιαννανίτης (1913-1996). Ο πατέρας ενός πνευματικού παιδιού του πατρός Ανθίμου είχε καρκίνο στον λάρυγγα. Οι γιατροί του είπαν ότι δεν παίρνει χειρουργείο. Η κατάστασή του ήταν πολύ προχωρημένη. Με θλίψη ανείπωτη ξεκίνησε το νεαρό πνευματικοπαίδι του, να τον συναντήσει. Μόλις έβαλε μετάνοια στον Γέροντα, αυτός, πριν προλάβει να του πει τον σκοπό της επισκέψεώς του του λέει: – Ο πατέρας σου είναι άρρωστος. Θα προσευχηθώ γι’ αυτόν. Πράγματι, μετά από λίγες ημέρες ο όγκος εξαφανίστηκε και οι γιατροί δεν πίστευαν στα μάτια τους. Κοιτούσαν και ξανακοιτούσαν την βιοψία, για να βεβαιωθούν. Ο νεαρός με κρυφή χαρά τώρα σπεύδει να συναντήσει πάλι τον θεραπευτή του πατέρα του και να του αναγγείλει τα ευχάριστα. Ο πατήρ Άνθιμος, όμως, πάλι τον πρόλαβε και του είπε: – ...
Την Κυριακή 12 Αυγούστου ε.έ., τιμήθηκε με περισσή λαμπρότητα εις την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, η Μνήμη του Αγίου Νήφωνος, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος και ως Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης είχε Χειροτονήσει τον Άγιο Ακάκιο Επίσκοπο της ιστορικής Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης. Επίκεντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων ήταν ο περικαλλής Ιερός Ναός των Θεοφανείων, του Τιμίου Προδρόμου και της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας της περιοχής των Λουτρών Λαγκαδά, όπου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, προεξήρχε της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, κατά την διάρκεια της οποίας ετέλεσε και την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του Ιεροδιακόνου π. Αθανασίου Γραμμένου, επιδίδοντάς του στο τέλος και Οφίκκιο του Αρχιμανδρίτου, ενώ παράλληλα ετέθη εις προσκύνηση απότμημα του Σεπτού Λειψάνου του Αγίου Νήφωνος, το οποίο και ...
(Μέσα στο Παρακλητικό κλίμα των ημερών του Δεκαπενταύγουστου, κάθε αναφορά στο Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι, φρονούμε, επίκαιρη και δοξολογική. Στο πλαίσιο αυτό κινείται το κείμενο, που ακολουθεί). Είναι ελαχιστότατοι οι διάλογοι μεταξύ του Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μνημονεύονται στο Ευαγγέλιο. Ένας τέτοιος διάλογος είναι αυτός που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (2, 1-11). Ο διάλογος λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του γνωστού γάμου της Κανά. Στην κωμόπολη αυτή της Γαλιλαίας γίνεται το πρώτο θαύμα του Κυρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μας χαρίζει με γλαφυρό και απλό λόγο το ιστορικό του θαύματος, τη μετατροπή του νερού σε κρασί. Παρούσα στο γάμο ήταν και η Μητέρα τού Ιησού. Είχε προσκληθεί και ο ίδιος ο Ιησούς και οι Μαθητές Του. Θα πρέπει να θεωρήσουμε ...
Προς τον ευσεβέστατο, λαμπρότατο και θεοφύλακτο μεγάλο και ένδοξο αυτοκράτορα Πασών των Ρωσιών και άλλων λαών κύριο Ιωάννη, υιό του Βασιλείου. Εγώ, ο ελεεινός μοναχός, αγιορείτης, θαυμαστής του δυνατού βασιλείου σου, τολμώ να σου απευθύνω αυτά τα λόγια με πόνο καρδιάς και ζεστά δάκρυα. Ο κοινός Άρχων των πάντων, Σωτήρας των ανθρώπων και ιατρός των ψυχών και των σωμάτων δεν μέμφθηκε ούτε εκείνη την αιμορροούσα γυναίκα, που έκλεψε λαθραία την ίαση της πολυετούς ασθένειάς της, αλλά αντιθέτως την επήνεσε για την μεγάλη πίστη της . Επίσης άκουσε με ευμένεια και την Χαναναία που Τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την κόρη της και δεν την απεστράφη . Και επειδή μάλιστα, αν και την παρομοίωσε με σκυλί, εκείνη υπέμεινε με μεγάλη ταπείνωση την ...
Ο Χριστός λοιπόν, στην βιβλική διήγηση, είναι φανερό ότι ως βασική ασθένεια της ανθρώπινης φύσης θεωρεί την αμαρτία. Για τον λόγο αυτό πολλές φορές ξεκινά την θεραπεία του δίδοντας την άφεση των αμαρτιών. Γνωρίζοντας ως δημιουργός καλύτερα από τον καθένα τους όρους της φύσεώς μας, κατανοεί ότι ο άνθρωπος δύσκολα παιδαγωγείται είτε μέσα από τον φόβο της ασθένειας είτε με την ευεργεσία της θεραπείας. Ως δραστική και τελική θεραπεία του κέντρου της ασθένειας, της αμαρτίας, προσφέρει τον σταυρικό Του θάνατο. Εκεί η ασθένεια και εν γένει ο ανθρώπινος πόνος λαμβάνουν ένα άλλο περιεχόμενο. Ο Χριστός αναγγέλει ότι «όταν υψωθώ πάντας ελκύσω προς εμαυτόν». Η έλξη αυτή σηματοδοτεί μια ποιοτικά διαφορετική προοπτική της ανθρώπινης ύπαρξης που αντιστρέφει τα πράγματα σε μεγάλο ...
Α’ ΜΕΡΟΣ: Δόγμα και παράδοση «Εί τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν, έγγραφόν τε ή άγγραφον αθετεί, ανάθεμα», διακηρύττει η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος. Καθώς όμως οι καιροί αλλάζουν, βλέπουμε πως πολλές παραδόσεις, ακόμη και εκκλησιαστικές, παραμερίζονται. Είναι άραγε κολάσιμο; Είναι κατ’ οικονομίαν δεκτό από την Εκκλησία; Συζητήσεις επί συζητήσεων και φωνές αντικρουόμενες πολλές φορές, δημιουργούν σύγχυση στους πιστούς και προκαλούν την ειρωνεία των κακεντρεχών χριστιανομάχων. Κατ΄ αρχήν, η Εκκλησία είναι ζωντανό κύτταρο και όχι απολιθωμένη πίστη σε κάτι άγνωστο που έχει σκοπό να συγκεντρώσει οπαδούς! Αυτό δε σημαίνει βεβαίως, ότι θα εκμοντερνιστεί και θα αλλάξει τις Δογματικές της Αλήθειες· Αλήθειες αναλλοίωτες, αποκεκαλυμμένες και ζωντανές δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν, καθώς εάν τυχόν άλλαζε το οτιδήποτε σε αυτές, συγχρόνως θα κατέρρεε η ίδια η πίστη! ...
Μνησιπήμων πόνος. Πονά η ψυχή μας. Στάζει αίμα. Η ψυχή μας εστί περίλυπος έως θανάτου, για να θυμηθούμε και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Αυτή η αίσθηση μας ακολουθεί την κάθε στιγμή αυτών των τελευταίων ημερών και στάλα-στάλα στάζει το αίμα των αθώων συμπατριωτών μας μέσα στη μουντή ψυχή μας. Πόσοι αθώοι, Θεέ μου! Τι πανικός! Πόσος Φόβος! Ενεοί και εμβρόντητοι παρακολουθούσαμε σαν σε ταινία επιστημονικής φαντασίας ή σαν σε θρίλερ τους ανθρώπους μας να καίγονται, να τρέχουν αλλόφρονες, να προσπαθούν να αναπνεύσουν μέσα σε αυτό το καμίνι της φωτιάς και των αναθυμιάσεων. Οι σπίθες έπεφταν πάνω στα μαλλιά και τα πρόσωπά τους, κι αυτοί οι χριστιανοί πάλευαν να κρατηθούν στη ζωή. Εικόνες Βιβλικής καταστροφής. Αρμαγεδώνας! Πολλοί οι αίτιοι, αλλά κανένας δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί την ευθύνη του ...
