Της Σταυρούλας Κουμενίδου Να σας συστηθώ: Με λένε Πλάτωνα! Δεν είμαι αρχαίος φιλόσοφος. Είμαι ένα πλατύ φύλλο, δυνατό και γερό, σ΄ έναν πανύψηλο γεροπλάτανο! Ο γερο-πλάτανός μου βρίσκεται σ’ ένα πανέμορφο μέρος με δεκάδες άλλα πλατάνια, σε μια ρεματιά. Πιο κάτω κυλάει ένα ποταμάκι. Ακούγεται ασταμάτητα το κελάρυσμα του νερού. Το καλοκαίρι όλος ο πλατανιώνας γίνεται ένα υπέροχο Μέγαρο Μουσικής. Χιλιάδες πουλιά κάθε είδους κελαηδούν καθένα το σκοπό του και άπειρα τζιτζίκια σκαρφαλωμένα στα κλαδιά των πλατανιών τζιτζιρίζουν ασταμάτητα όλη την ημέρα λες και κάνουν το …ισοκράτημα! Η θέση μου είναι πολύ προνομιακή. Βλέπω πολύ καλά προς την κουφάλα του δέντρου που με φιλοξενεί. Έτσι απολαμβάνω κάθε μέρα ενδιαφέρον θέαμα: «Όταν έρχονται στη γειτονιά μου μικρά παιδιά χώνονται στην κουφάλα κι αρχίζουν ...
