16 Οκτωβρίου 2018

Την Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018, ο Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής Καστέλλου εόρτασε, μετά πάσης εκκλησιαστικής μεγαλοπρέπειας και λαμπρότητας, την ανάμνηση του παραδόξου θαύματος, που έγινε στο νησί της Χίου από τη Αγία Οσιομάρτυρα και Αθληφόρο του Χριστού Παρασκευή, το έτος 1442 μ. Χ. Με χιλιάδες πιστούς γέμισε ο προσφυγικός ναός της Αγίας Παρασκευής στο Καστέλλο της Χἰου, το απόγευμα του Σαββάτου κατά τη διάρκεια του πανηγυρικού Εσπερινού. και την Κυριακή στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Το θείο λόγο κήρυξε ο κήρυκας του θείου λόγου κ. Παπαδόπουλος Γεώργιος. Το εσπέρας της Κυριακής το πλοίο «Νήσος Σάμος» απέδωσε τιμές πριν εισέλθει στο λιμάνι της Χίου έξω από το γραφικό λιμανάκι της περιοχής.

Επ’ ευκαιρία της ενάρξεως του νέου ακαδημαϊκού έτους και της υποδοχής των πρωτοετών φοιτητών, ύστερα από πρόσκληση του Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, που εδρεύει στην Ορεστιάδα, κ. Σπυρίδωνος Κουτρούμπα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός τέλεσε τον καθιερωμένο αγιασμό, παρουσία του Δημάρχου Ορεστιάδος Βασ. Μαυρίδη, των Προέδρων των Τμημάτων Αγροτικής Ανάπτυξης και Δασολογίας και διαχείρισης περιβάλλοντος και φυσικών πόρων, εκπροσώπων των τοπικών αρχών και της εκπαιδευτικής και φοιτητικής κοινότητος. Ο Σεβασμιώτατος, τέλος, διένειμε την Καινή Διαθήκη στους φοιτητές, αφού πρώτα συνεχάρη τους πρόσφατα εισαχθέντες στη Σχολή, και ευχήθηκε σε όλους καλή πρόοδο και επιτυχή σταδιοδρομία, επικαλούμενος επ’ αυτούς το φωτισμό του Θεού.

Ο Γέρων Εφραίμ, Δικαίος της Βατοπαιδινής Σκήτης του Αγίου Ανδρέου (Σεράι) στις Καρυές, μεταφέρει μια συνομιλία με τον μακαριστό Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη, ο οποίος είχε γνωρίσει παλαιούς απλούς μοναχούς στο Άγιον Όρος που εβίωσαν θείες εμπειρίες και αποκαλύψεις.   Your browser does not support the audio element.

Ο Σύλλογος Θεολόγων «Μέθεξις» διοργάνωσε Θεολογική Ημερίδα με τίτλο: «Τα προσωπεία του προσώπου – Κριτικές θεολογικές τοποθετήσεις στην οντολογία του προσώπου», το Σάββατο 13 Οκτωβρίου στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Χαιρετισμό απηύθυναν ο εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄ Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ανδρούσης κ. Κωνστάντιος,  ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέρων Εφραίμ, τον οποίο ανέγνωσε μέλος του Συλλόγου Θεολόγων ΜΕΘΕΞΙΣ, ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Μάρκος Μπόλαρης και ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Λουκά Βοιωτίας Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Παυλίδης. Ακολούθως ξεκίνησαν οι εργασίες της Α’ Συνεδρίας, της οποίας προήδρευσε ο κ. Απόστολος Νικολαΐδης, Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ. Πρώτο ομιλητής ήταν ο κ. Γεώργιος Σίσκος (Καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Ποιμαντικής Θεολογίας ...

Υπήρχαν και περιπτώσεις αποκλειστικά μισθωτών βοσκών, που ήταν κατά κύριο λόγο νεαροί ανύπανδροι άνδρες. Αποτελούσαν το οικονομικά ασθενέστερο τμήμα της κτηνοτροφίας. Κατά τον Μ. Γκόλια η πλειοψηφία αυτών προερχόταν είτε από οικογένειες πολύ φτωχές είτε από οικογένειες που σε κάποια χρονική στιγμή έχασαν για κάποιο λόγο τα αιγοπρόβατά τους και πτωχεύσανε. Από τη στιγμή που α) δεν υπήρχαν άλλες επαγγελματικές διέξοδοι, αλλά και β) οι οικογένειες αυτές δεν ήξεραν κάποιο άλλο επάγγελμα πλην της κτηνοτροφίας, η μίσθωση της εργασίας τους στα τσελιγκάτα ήταν η μόνο τους επιλογή (Γκόλιας, 2004). Η κατηγορία αυτή των κτηνοτρόφων δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κοινωνική τάξη, γιατί «(…) η δουλειά τους ήταν, κατά κανόνα, μια μεταβατική φάση στη ζωή ενός κτηνοτρόφου» (Glatzer & Casimir, ...

«Άρρητον ούν το θείον και ακατάληπτον» , αναφέρει ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός για τον Τριαδικό Θεό. Πραγματικά, σύμφωνα με την πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Θεός είναι «ακατάληπτος» και ως εκ τούτου, αχώρητος στον ανθρώπινο νου. Για τον Θεό δεν μπορεί να επιτευχθεί επιστημονική γνώση. Η επιστήμη, ως βάση αφετηρίας, θέτει την αίσθηση των όντων, τα οποία διερευνά με συγκεκριμένα κριτήρια, φθάνοντας στο σημείο, να έχει στο τέλος συγκεκριμένες αποδείξεις. Ο Θεός, ως υπερκείμενος κάθε ανθρώπινης κατ΄ αίσθησιν αντιλήψεως και παραλλήλως απόλυτα διαφορετικός, από κάθε πεπερασμένο ον, δεν εμπίπτει σε αποδεικτικές γνωστικές μεθοδολογίες. Ως υπεραισθητός και άπειρος Θεός, δεν μπορεί να είναι υποκείμενο γνώσης η στοιχείο υπάρξεως προς επιστημονική απόδειξη . Στην ιστορία, υπήρξαν πολλές συγκρουόμενες απόψεις περί της δυνατότητας του ...

Χαίρε, λειμών μυρίπνοος νήψεως· χαίρε, εικών ψυχής καθαρότητος. Ο Όσιος Παχώμιος της μυροβόλου Χίου μας είναι ένα διαμάντι που χρυσαφίζει στις ακτίνες του ήλιου και θαμβώνει τα μάτια της ψυχής μας, αυτά που αναζητούν μέσα από τους Αγίους μας να δούν τον νοητό Ήλιο της δικαιοσύνης, τον Φωτοδότη και Ζωοδότη Ιησού μας. Διαμάντι ο Όσιος Παχώμιος, διαμαντένιο και το στέμμα που του χάρισε ο δωρεοδότης μας Κύριος ως αντιμίσθιο των πολλών ασκητικών του καμάτων. Η διαρκής σκληραγωγία και η αέναη προσευχή ανέβασαν τον Όσιο Παχώμιο στην κλίμακα των αρετών και του έδωσαν το διαμάντι της νήψεως. Στην ζωή του όλη ο Όσιος βρισκόταν σε διαρκή εγρήγορση σύμφωνα με λόγια του Κυρίου μας «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν» (Ματθ. κστ΄ 41). ...

1. Το πρόσωπο στην προσωποκεντρική θεωρία. Η αντίληψη του Rogers για το πρόσωπο, όπως ο ίδιος υποστήριξε, δεν προήλθε από τη φιλοσοφία ή από κάποια θρησκευτική αντίληψη, αλλά πρωτίστως από τη θεραπευτική του εμπειρία. Περίγραψε ότι στην θεραπευτική διαδικασία η εμπειρία είναι η μεγαλύτερη αυθεντία . Η εμπειρία υποστήριξε ότι προηγείται από τη θεωρία και πάνω σ’ αυτή την βάση ανέπτυξε την ψυχολογική και ανθρωπολογική θεωρία του. Παρόλα αυτά το έργο του δέχθηκε επιρροές από τη δυτική φιλοσοφία και κυρίως από τη φαινομενολογία, τη διαλογική φιλοσοφία και από τον υπαρξισμό. Η θεωρία του ξεκίνησε ως μία μη κατευθυντική διαδικασία, στην οποία δεν υπάρχουν τεχνικές για την θεραπεία των ασθενών. Ο Rogers έδωσε προτεραιότητα στην δημιουργία μίας ασφαλούς ατμόσφαιρας για τον πελάτη, ...

«Φαίνεται πως είναι κοινό πάθος, όχι μόνο το να κλείνουμε τα μάτια μας στα δικά μας, και να βλέπουμε καθαρά τα αμαρτήματα των συνανθρώπων μας, αλλά και το να βρίσκουμε για τους εαυτούς μας δικαιολογίες που δεν υπάρχουν, ενώ για τα πταίσματα των άλλων να γινόμαστε σκληροί και απόλυτοι δικαστές! Εκείνοι όμως που είναι απαλλαγμένοι από τη φιλαυτία και πιστεύουν ότι πρέπει να επικρατεί το δίκαιο, όταν αμαρτάνουν επιβάλλουν εναντίον τους την καταδίκη που θα επέβαλλαν και εναντίον των πλησίον, και τιμωρούν περισσότερο τους εαυτούς τους με την μετάνοια, γνωρίζοντας την ακόλαστη καταστροφή.   Σ’ αυτήν λοιπόν την ακριβή δοκιμασία βάζοντάς μας ο Χριστός είπε· «Γιατί βλέπεις το καρφί που υπάρχει στο μάτι του αδελφού σου, και δεν αντιλαμβάνεσαι το δοκάρι που υπάρχει ...