Έρχεται! (Μιχάλης Μιχαλακόπουλος)

Έρχεται μέσα στο κατακαλόκαιρο. Μέσα στον καύσωνα. Έρχεται «ως δρόσος Αερμών, επί τα όρη ….Κορίνθου». Ως θεία υμνωδία εμπνευσμένη από τα αγλαόκαρπα δέντρα, τους εύχυμους λαχανόκηπους του κορινθιακού κάμπου, τους απαλούς παφλασμούς των δίπορων θαλασσινών ρυτίδων, τις γλυκές αναφορές στις σελίδες της ιστορικής μνήμης.

Τον ερχομό της προαναγγέλλει μια υπόκωφη ηρεμιστική βοή. Αναταράζεται ο βαρύς πέπλος του χρόνου. Το χρυσοκέντητο παραπέτασμα, που χωρίζει τα ορατά από τα αόρατα, παραμερίζει για να εμφανιστούν γνωστές ιστορικές μορφές, που έρχονται να παραστούν στην υποδοχή. «Τοις πάσι γέγονα τα πάντα….», ακούγεται η αντιλαλιά από τα Όνεια Όρη. «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός…», ο δεύτερος αντίλαλος, από τον επιβλητικό Ακροκόρινθο…. Γλιστρώντας από το αρχαίο λιμανάκι των Κεγχρεών, με αγγελικό περπάτημα, η γνωστή αποστολική διακόνισσα των Κεγχρεών, η Φοίβη της φιλοξενίας, σπεύδει να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην Υψηλή Επισκέπτρια. Από το βήμα τού Γαλλίωνα ακούγονται λόγοι πρωτόγνωροι. Κάποιος με στεντόρεια φωνή διαβάζει τον ύμνο της αγάπης! Λίγο παραπέρα μία μικρή χορεία εγχωρίων αγίων προσπαθεί να αποδώσει ψαλτικά το «Αγνή Παρθένε Δέσποινα…».

Έρχεται στην αγαπημένη της Κόρινθο, για να τιμήσει τον Απόστολο των Εθνών, το θείο Παύλο και να σκορπίσει ζείδωρα νάματα, στις διψασμένες ψυχές των Κορινθίων.

Να ευλογήσει τα ιστορικά Μοναστήρια, που την τιμούν ιδιαίτερα. Στο Χιλιομόδι, στην Παναγία των Βράχων, στη Γιάτρισσα και τόσες άλλες… Να ευλογήσει τους Ιερούς Ναούς. Να απαλύνει οδύνες, να αναστηλώσει πεπτωκότες, να παρηγορήσει πενθούντες, να αναθαρρήσει ολιγόπιστους.

Έρχεται αόρατη η ίδια, με ορατό το Θεομητορικό κειμήλιο της Τιμίας Ζώνης Της, για να ζώσει στην προστατευτική αγκαλιά της όσους προστρέξουν με πίστη και όσους θα ήθελαν, αλλά δεν μπόρεσαν.

Ο Γέρων, ο αίρων και φέρων, το θείον αυτό θησαύρισμα, ο σεβαστός πατήρ Ευφραίμ, ακαμάτως, αόκνως και προθύμως κομίζει, από το «Περιβόλι της Παναγιάς», τα ιερά κειμήλια, όπου η συλλογική χριστιανική πίστη θερμώς και ευλαβώς ποθεί να τιμήσει.

Δεν φείδεται κόπων. Δεν φείδεται χρόνου. Το Βατοπαίδι, τα τελευταία χρόνια, πολύ συχνά, μεταγγίζει προς τα έξω, πίστη, πραότητα, ταπεινότητα, φιλανθρωπία, ανιδιοτέλεια, ακτημοσύνη, καθαρότητα, αγιότητα. Όσα δηλαδή έχει ανάγκη ο σημερινός ταραγμένος άνθρωπος.

Δεύτε προσέλθωμεν λοιπόν οι παροικούντες την ιστορική Κόρινθο, προθύμως και ευλαβώς, για να προσκυνήσωμε την Τιμίαν Ζώνην της Υπεραγίας Θεοτόκου, από 25 έως 30 Ιουνίου, ανταποκρινόμενοι με θετικό τρόπο στο προσκλητήριο της Μητροπόλεώς μας.

Εξαμίλια. Ιούνιος 2019