Οι κροκόδειλοι τον έγλυφαν χωρίς να τον πειράξουν!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Δυο αδέλφια πήγαν να μείνουν σε κάποιο μοναστήρι. Ο ένας ήταν ασκητής, ενώ ο άλλος διάλεξε την υπακοή, και ό,τι του έλεγε ο ηγούμενος, το έκανε χωρίς να το εξετάζει.

Συχνά δηλαδή του έλεγε: «Φάε το πρωί», και έτρωγε· άλλοτε: «Μη φας ως το βράδυ», και δεν έτρωγε· και σε όλα τα άλλα το ίδιο, ό,τι του έλεγε, το έκανε με χαρά, και για την υπακοή του τον δόξαζαν όλοι στο μοναστήρι.

Ο αδελφός του ο ασκητής φθόνησε και είπε μέσα του: «Θα τον δοκιμάσω, αν έχει υπακοή».

Πήγε λοιπόν στον ηγούμενο και του είπε:
– Στείλε μαζί μου τον αδελφό, για να πάμε σε κάποια δουλειά.

Και ο αββάς τον έστειλε.

Όταν έφτασαν στον ποταμό, όπου υπήρχαν πάρα πολλοί κροκόδειλοι, είπε στον αδελφό του ο ασκητής:
– Πήγαινε να μπεις στον ποταμό και να τον διασχίσεις.

Εκείνος πήγε, και ήρθαν οι κροκόδειλοι και τον έγλυφαν, χωρίς να τον πειράξουν.

Βλέποντάς το αυτό ο ασκητής, του είπε:
– Βγες από τον ποταμό, και βγήκε απείραχτος.

Προχωρώντας βρήκαν έναν νεκρό πεσμένο στον δρόμο, και είπε ο ασκητής:
– Αν είχαμε κανένα παλιόρουχο, θα το ρίχναμε επάνω του».
– Προτιμότερο είναι να προσευχηθούμε, μήπως αναστηθεί, αποκρίθηκε ο αδελφός.

Πράγματι, προσευχήθηκαν και ο νεκρός αναστήθηκε.

Και ο ασκητής καυχιόταν: «Για την άσκησή μου αναστήθηκε ο νεκρός».

Ο Θεός όμως τα φανέρωσε όλα στον ηγούμενο του μοναστηριού· και όταν γύρισαν, είπε ο αββάς στον ασκητή:
– Γιατί έβαλες σε τέτοια δοκιμασία τον αδελφό σου στον ποταμό; Να το ξέρεις, για την υπακοή του αναστήθηκε ο νεκρός.

 

Απόσπασμα από τον «Ευεργετινό», τόμος Α’, σ. 162 , των εκδόσεων Το περιβόλι της Παναγίας.