Θαυμαστές διηγήσεις

Όσιος Ιερώνυμος, Πολλές φορές τον είδαμε να μην πατάει στη γη! Με την ευλογία του ασθενείς έγιναν καλά!

11 Σεπτεμβρίου 2021

Όσιος Ιερώνυμος, Πολλές φορές τον είδαμε να μην πατάει στη γη! Με την ευλογία του ασθενείς έγιναν καλά!

Όσιος Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης (1871-1957)).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η καθηγουμένη Ταξιαρχία, γράφει:
Γνώριζα τον Γέροντα [τον όσιο Ιερώνυμο Σιμωνοπετρίτη] από το 1934 όταν ήμουν ακόμη παιδί. Πάντα μας δεχότανε με στοργή. Ακούραστος για να μας δώση τους πνευματικούς καρπούς της αγάπης του…

Δεν του είχα πει ποτέ ότι θα γίνω μοναχή, διότι δεν το είχα σκεφθή ακόμη αφ’ ενός και αφ’ ετέρου είχα μεγάλο πόλεμο από το σπίτι μου. Δεν με άφηναν ούτε στην εκκλησία να πάω.

Πολλές φορές πήγαινα κρυφά και στον Γέροντα και στην εκκλησία.

Πήγα μία φορά, που είχα παρεξηγηθεί με την αδελφή μου, να εξομολογηθώ και του είπα:
– Γέροντα, μάλωσα με την αδελφή μου.

Κι εκείνος με πολύ σοβαρό και γεμάτο καλωσύνη ύφος μου είπε:
– Εσύ που θα γίνης μοναχή κάνει να μαλώνης και να θυμώνεις με την αδελφήν σου, ενώ πρέπει να της μιλάς και να την προσέχης με αγάπη;

Τότε του είπα, θυμάμαι:
– Γέροντα, δεν θα γίνω μοναχή, δεν έχω σκεφθεί να μονάσω.

Και πάλι μου είπε:
– Μοναχή θα γίνης!

Μια φορά με χτύπησε ο πατέρας μου με το καμουτσίκι του αλόγου που είχαμε, διότι πήγα στην εκκλησία. Το πρωί της άλλης ημέρας πήγα να δω τον Γέροντα, κρυφά βέβαια από το σπίτι μου. Δεν πήγα στη δουλειά και πήγα στην Ανάληψη. Είχε λειτουργία.

Μόλις τελείωσε, πήγα να πάρω αντίδωρο και ο Γέροντας μου είπε:
– Πώς πήγε το ξύλο του πατέρα σου με το καμουτσίκι;

Εγώ ντράπηκα και επειδή ήταν κι άλλες εκεί, είπα, δεν με κτύπησε ο πατέρας μου, έπεσα και κτύπησα.

Και πάλι, λέει ο Γέροντας:
– Καλά, καλά, κάθισε τώρα να φας και θα τα πούμε.

Σημειωτέον ότι ήμουν και νηστική, διότι δεν με άφησαν την προηγουμένη να φάω από το σπίτι, ήμουν τιμωρημένη.

Πολλές φορές είδαμε τον Γέροντα εν ώρα λειτουργίας να μην πατάη στη γη. Να είναι μία πιθαμή πάνω, μπροστά στην αγία Τράπεζα.

Αν σήμερα είμαι στερεωμένη στην αγάπη του Χριστού μας, το χρεωστώ στην αγιοσύνη τον… Πολλές φορές, μόνο με την ευλογία του, πολλοί ασθενείς έγιναν καλά…

Μετά πήγα στο μοναστήρι. Δυστυχώς δεν γνωρίζω την παραπέρα αγία ζωή του. Ζητώ συγγνώμην από τον Γέροντά μου αν με την παρέλευση των χρόνων έχω λησμονήσει πολλά από την αγία ζωή του…».

 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Μωυσέως, «Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, Ο Γέρων της ‘Αναλήψεως’», έκδοση Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα, Άγιον Όρος.