Έργα Γέρ. Ιωσήφ

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – Η υπακοή θα τα φέρει όλα

6 Φεβρουαρίου 2009

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – Η υπακοή θα τα φέρει όλα

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ kantounakiotis
Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(40ο )
Υπακοή και στους αδελφούς
« Μία φορά θυμάμαι πήγα στο κελλάκι μου να κάνω λίγη προσευχή. Βρέθηκα πράγματι σε μία χαριτωμένη κατάσταση προσευχής. Ξαφνικά έρχεται ο παραδελφός μου ο π. Προκόπιος, κτυπά την πόρτα και μου λέει: “Παπά, η φωτιά στο φαγητό έσβησε”. Εγώ σκέφτηκα, ότι τώρα που βρίσκομαι σε ενέργεια Χάριτος, ας απολαύσω την χαρά και όταν τελειώσει η αίσθηση της Χάριτος, τότε πηγαίνω στην εργασία. “Θα πάω σε λίγο για την δουλειά που μου λές”. Δεν πρόλαβα να τελειώσω τα λόγια μου και έφυγε η Χάρις. Αυτό δεν ήταν παρακοή; Έκανα παρακοή και έστησα την δική μου γνώμη, αν και ο π. Προκόπιος δεν ήταν Γέροντας, αλλά παραδελφός μου. Τότε κατηγόρησα τον εαυτό μου. “Ταλαίπωρε! Και παρακοή έκανες και την Χάρη έχασες”. Γι’ αυτό λέγω, κάνε υπακοή και θα βρείς προσευχή. Μην κοιτάς την προσευχή, γιατί αυτή από την υπακοή εξαρτάται».
Παράδειγμα ανυπακοής
« Στην Σκήτη της Αγίας Άννας κατοικούσε κάποτε ένας Γέροντας με τον υποτακτικό του, που δυστυχώς έκανε συχνά παρακοές. Ήταν παραμονή μιας εορτης της Παναγίας.

-Γέροντα, λέει ο υποτακτικός, θα πάω να ψαρέψω κανένα ψάρι, για να φάμε αύριο που είναι και εορτή.

-Παιδί μου, εδώ οι γείτονές μας, που είναι ψαράδες, αν και ψάρευαν ώρες χθες δεν έπιασαν τίποτε. Αν ήθελε η Παναγία να φάμε ψάρια θα έπιαναν, και θα έφερναν και σε μας. Να μην πας για ψάρεμα.
-Όχι, θα πάω.
-Μην πηγαίνεις, επανέλαβε οΓέροντας.
Ο υποτακτικός έφυγε για την θάλασσα. Λυπήθηκε ο Γέροντας και πήγε στο κελλί του και άρχισε να προσεύχεται για τον υποτακτικό, γιατί προαισθάνθηκε ότι θα πάθει πειρασμό.

Ο υποτακτικός έφθασε στην θάλασσα, ετοίμασε την πετονιά του με το δόλωμα και την πέταξε στο βάθος. Αμέσως αισθάνθηκε ότι κάτι έπιασε το αγκίστρι. Άρχισε να το τραβά. Βγαίνει ξαφνικά ένας αράπης μαύρος, με αγριωπά μάτια, έτοιμος να ορμήσει πάνω του. Μία αόρατη δύναμη τον κρατούσε. Τρομαγμένος ο καλόγηρος φεύγει και ο διάβολος τον ακολουθεί μέχρι το κελλί του. Όταν έφθασε έξω από την καλύβη του ακούει τον διάβολο να του λέει: “Βρε καλόγηρε τι να σου κάνω, που από την ώρα που έφυγες, ο Γέροντας κάνει κομποσχοίνι για σένα, αλλιώς θα σε έπνιγα μέσα στην θάλασσα”.

Ιδού ο καρπός της παρακοής θετικός και άμεσος».
Συνεχίζεται…