Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Ιουλίου 1743

Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Άγιος Βλάσιος των Ιωαννίνων. Ήταν εφημέριος δε σε κάποια ενορία έξω από την Κωνσταντινούπολη.

Ακούγοντας κατ’ εκείνο τον καιρό για το μαρτύριο του παπα Κωνσταντίου του Ρώσου γεννήθηκε και σ’ αυτόν ο πόθος του μαρτυρίου και καθημερινά προσευχόταν στον Θεό να τον αξιώσει να μαρτυρήσει. Και η ευκαιρία δόθηκε.

Συνέβη, εκείνες τις ημέρες, να εξισλαμισθεί, κατά παραχώρηση Θεού, ένας Κύπριος ιερομόναχος, εβδομήντα ετών, άνθρωπος αισχρού βίου, τυφλός στα μάτια, τυφλότερος στα μάτια της ψυχής. Του έκαναν τότε οι Αγαρηνοί τόσες τιμές, ώστε πήγαινε ο άθλιος μαζί με τους άλλους σέχηδες και από τα σκαλιά του γιενιτζαμιού δίδασκε τους Τούρκους τις μυθολογίες της θρησκείας τους και μάζευε χρήματα για να ζει.

Μια μέρα, περνώντας ο παπα Αναστάσιος από το γιενιτζαμί, είδε τον εξωμότη ιερομόναχο να κάθεται και να διδάσκει το Ισλάμ. Στάθηκε και με πολύ πόνο κοίταξε και συλλογιζόταν από ποιο ύψος ουράνιας γνώσεως του Θεού σε τί βάθος απογνώσεως γκρεμίστηκε ο άλλοτε κληρικός. Βλέποντάς τον οι Τούρκοι να στέκει και να τον κοιτάζει εκστατικός τον πλησίασαν και του είπαν :

Μπρε ,παπά, τον βλέπεις αυτόν τον σέχη ; και αυτός παπάς ήταν και γνώρισε την πίστη και έγινε Τούρκος. Έλα κι εσύ να γίνεις Τούρκος ,για να κερδίσεις τον Παράδεισο.

Τότε ο άγιος άνοιξε το ευλογημένο του στόμα και τους απήντησε :

Τυφλοί και πλανεμένοι, τί τον ακούτε ; Όλα αυτά που σας λέει είναι ψέματα. Εσείς ,που είστε από καταγωγή τούρκοι, βάλατε αυτόν τον σαπρόγερο να σας διδάξει την πίστη σας ; Αυτόν που επέτρεψε ο Θεός εξ αιτίας της κακίας του να αρνηθεί την πίστη του τώρα στα γεράματά του ; Πού ξέρει αυτός την πίστη σας ; Αυτός ακόμη δεν έχει γιατρευτεί από το σουνέτισμα ( περιτομή). Κρίμα στη γνώση σας και λέτε πως έχετε και πίστη.

Τους είπε και άλλα πολλά με πολύ θάρρος και τόλμη , στα τούρκικα μάλιστα. Εκείνοι ακούγοντας αυτά όρμησαν πάνω του, τον άρπαξαν και τον οδήγησαν στον κατή και στη συνέχεια στον βεζύρη. Ο Μάρτυς και εκεί ομολόγησε τον Χριστό με πολλή γενναιότητα γι’ αυτό και αποφασίστηκε να εξοριστεί στη Χίο.

Όταν επρόκειτο να τον επιβιβάσουν στο καΐκι για την Χίο, ο άγιος βλέποντας ότι χάνει την ευκαιρία να μαρτυρήσει, με φρόνιμο τρόπο τους ξεγέλασε και τον γυρίζουν πίσω στον βεζύρη και του λέει :

Ενδοξότατε αφέντη, για ποιό λόγο με εξευτελίζεις ; Επειδή σου είπα την αλήθεια ; Αντίθετα έπρεπε να με τιμήσεις και όχι να με εξορίσεις. Αλλά δεν θέλετε ν’ ακούσετε την αλήθεια ,γι’ αυτό έχετε αυτούς τους πωρωμένους και τυφλούς να σας διδάσκουν . Συνέχισε δε να μιλά απαξιωτικά για το Ισλάμ και να αποδεικνύει τις πλάνες του , προβάλλοντας αντίστοιχα την αλήθεια της χριστιανικής πίστης και την Θεότητα του Χριστού . Όλοι είχαν μείνει άφωνοι και τέλος , μην αντέχοντας να υπομείνουν το έλεγχο, τον καταδίκασαν στον δι’ αποκεφαλισμού θάνατο μπροστά στο γιενιτζαμί .

Έτσι έλαβε ο τρισμακάριστος με πόθο άμετρο και υπερβάλλουσα προθυμία τον στέφανο του Μαρτυρίου.

Μετά την αποτομή της κεφαλής του ουράνιο φως φαινόταν πάνω στο άγιο λείψανο τη νύχτα , ώστε και οι Τούρκοι ακόμα που τον φύλαγαν να θαυμάζουν.