Γέρ. Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Μία απλή βιοϊατρική παρουσίαση του πρώτου θαύματος του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού, που χαμογέλασε 45 λεπτά μετά τον θάνατό του. (με προσθήκες)

19 Ιουλίου 2009

Μία απλή βιοϊατρική παρουσίαση του πρώτου θαύματος του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού, που χαμογέλασε 45 λεπτά μετά τον θάνατό του. (με προσθήκες)

keidia-1

Μέρος 1. Η επίκαιρη κατάσταση.

Στο παρόν κείμενο παρουσιάζεται ένα θαύμα, που, από όσον τουλάχιστον γνωρίζουμε, είναι ίσως μοναδικό σε όλη την ιστορία του Χριστιανισμού. Ένας νεκρός (ο Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός) χαμογέλασε. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι αυτό συνέβει 45 λεπτά μετά τον θάνατό του. Αυτό αποδεικνύεται με φωτογραφία. Έχουν αναφερθεί πολλά θαύματα με νεκρούς (προφήτες, αγίους, κ.τ.λ.). Σχεδόν ποτέ όμως δεν έχει συμβεί θαύμα, όπως αυτό που έγινε στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου (Άγιον Όρος, Ελλάδα).

Εδώ και πολλούς μήνες, η πνευματική οικογένεια του Γέροντα Ιωσήφ (δηλαδή η Αδελφότητα της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου και ιδιαιτέρως ο Ηγούμενος Εφραίμ) υφίσταται έναν μοναδικό για τα δεδομένα των ημερών μας διωγμό. Αυτός ο διωγμός περιλαμβάνει κάθε είδους ψέμματα και συκοφαντίες. Ο κάθε πατέρας λυπείται όταν βλέπει ότι κατηγορούνται τα παιδιά του. Λυπείται όμως πού περισσότερο, όταν γνωρίζει ότι οι κατηγορίες είναι άδικες. Ο Γέροντας Ιωσήφ, ως o πνευματικός πατέρας αυτής της οικογένειας, υπέφερε και ο ίδιος από αυτήν την κατάσταση. Όπου όμως παρουσιάστηκε πολύ μεγάλη αμαρτία (δηλαδή ο άδικος και συστηματικός διωγμός κατά της Αδελφότητας της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου από τα αξιολύπητα τσιράκια της Διεθνούς Νέας Τάξης), εκεί αποκαλύφθηκε πολύ περισσότερο η χάρη του Θεού (με το χαμόγελο από την αιωνιότητα) – “ού δέ επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις” (Επιστολή Αποστόλου Παύλου Προς Ρωμαίους, κεφ. 5, στιχ. 20).

Το χαμόγελο από την αιωνιότητα, είναι μία ακόμη επίκαιρη επιβεβαίωση του λόγου ενός πρώην διώκτη του χριστιανισμού (Σαύλος), ο οποίος γνώρισε την Αλήθεια (τον Ιησού Χριστό), μεταστράφηκε στην Αληθινή Πίστη, έγινε Απόστολος (Παύλος) και έδωσε την ζωή του – μαρτύρησε για την Αλήθεια. Ο παρών διωγμός είναι εντυπωσιακός. Αλλά ακόμη πιό εντυπωσιακή είναι η απάντηση του Θεού, δηλαδή το χαμόγελο από την αιωνιότητα. Μακάρι αυτό το χαμόγελο να ενδυναμώνει την πίστη όσων ήδη πιστεύουν και να φωτίσει τον νου τόσο των διωκτών όσο και αυτών θέλουν να γνωρίσουν την αλήθεια.

Ίσως θα ήταν καλό, όποιος θέλει να βρει την αλήθεια, να αναρωτηθεί:

1) Γιατί δεν έγινε καμμία αναφορά στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως για ένα τόσο σημαντικό θαύμα;

2) Γιατί δεν έγινε καμμία στοιχειώδης συζήτηση (στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως) για την δικαστική αθώωση της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου;

Αναφορά στο δεύτερο ερώτημα γίνεται στα κείμενα:

α) Ξεκινάει η Δικαίωση της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, 11 Ιουλίου, 2009 — VatopaidiFriend.

β) Το δικαστήριο Ξάνθης δικαίωσε την Μονή Βατοπαιδίου, 11 Ιουλίου, 2009 — VatopaidiFriend.

γ) Ενημερωτικό φυλλάδιο (http://www.diakonima.gr/wp-content/uploads/2009/01/filladio-immb.pdf).

δ) Η Ανοικτή επιστολή του Γέροντα Εφραίμ (http://www.diakonima.gr/1st-time/efraim-letter).

Μέρος 2. Το θαύμα – βιοϊατρική παρουσίαση.

iosif
Το "μακιγιάζ" έκανε τη διαφορά ε;

VatopaidiFriend: Το "μακιγιάζ" έκανε τη διαφορά ε;

Δείτε εδώ: Γιατί το χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ είναι από την αιωνιότητα; (κείμενο και φωτογραφίες)

Από την στιγμή του θανάτου, σταματάνε να λειτουργούν όλα τα όργανα: η καρδιά, ο εγκέφαλος, οι πνεύμονες, οι μυς κ.τ.λ. Όσον αφορά τους μυς, είναι γνωστό, ότι όταν κάποιος πεθάνει, γίνονται άκαμπτοι, δηλαδή δεν μπορούν πια να κινηθούν (μυϊκή ακαμψία). Γι’ αυτόν τον λόγο, από την στιγμή του θανάτου και μετά, όσο και να προσπαθήσει κάποιος, είναι πολύ δύσκολο να κινήσει (με φυσιολογικό τρόπο), π.χ. τα χέρια ή άλλα μέλη του σώματος ενός νεκρού.

Αυτό ακριβώς συνέβει και με τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό: όταν πέθανε, το στόμα του ήταν ανοικτό. Όσο και να προσπάθησαν οι μοναχοί, δεν μπόρεσαν να το κλείσουν (αυτό αποδεικνύεται από τις σχετικές φωτογραφίες). Αιτία (από βιοϊατρικής απόψεως) είναι η προαναφερθείσα μυϊκή ακαμψία.

Ο ζωντανός άνθρωπος μπορεί να χαμογελάσει, επειδή κινούνται οι μυς του προσώπου του. Δεν μπορεί όμως κάποιος, λόγω της μυϊκής ακαμψίας, να φέρει τους μυς του προσώπου ενός νεκρού σε τέτοια θέση, ώστε ο νεκρός να είναι χαμογελαστός. Όταν είναι αδύνατον να κλείσει κάποιος το στόμα ενός νεκρού (ακόμη και αν το δέσει), είναι πολύ περισσότερο αδιανόητο να τον κάνει να χαμογελάσει.  [VatopaidiFriend: Αλλά ακόμα και αν δεν υπήρχε μυϊκή ακαμψία, από πλαστελίνη είναι φτιαγμένο το πρόσωπο ενός ανθρώπου ώστε να μπορεί να “πλάθεται” ένα χαμόγελο;]

Με βάση τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα, δεν μπορεί κάποιος, οποιοδήποτε μέσο και να χρησιμοποιήσει, να κάνει έναν νεκρό να χαμογελάσει. Εξ άλλου, αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα (δηλαδή να κάνει κάποιος με τεχνητό τρόπο τους νεκρούς να χαμογελούν), θα είχε εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό.

Αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο μεγάλο θαύμα που συνέβει με τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό. Όχι μόνο έκλεισε το στόμα του, αλλά και χαμογέλασε. Ακόμη πιό εντυπωσιακό είναι το γεγονός, ότι αυτό το χαμόγελο καταγράφηκε (φωτογραφήθηκε) 45 λεπτά μετά τον θάνατό του. Έκπληξη προκαλεί επίσης το γεγονός, ότι ο Γέροντας Εφραίμ επέμενε να φανερώσουν οι μοναχοί το πρόσωπο του Γέροντα Ιωσήφ. Μήπως είχε πληροφορία από τον Θεό;

Πριν δύο περίπου χρόνια, είχα την ευλογία να συναντήσω το αείμνηστο Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό. Είχε τότε το ίδιο ακριβώς χαμόγελο, που είχε και μετά τον θάνατό του: το χαμόγελο που έρχεται από την αιωνιότητα.

Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;

Η σύγχρονη επιστήμη, δεν έχει τα μέσα να αναλύσει το χαμόγελο που έρχεται από την αιωνιότητα. Χρησιμοποιώντας τα ανθρώπινα μέσα, μπορεί απλά να το καταγράψει, να το φωτογραφήσει.

Η Θεία Χάρη και τα θαύματα δεν μπορούν να ερευνηθούν επιστημονικά, αλλά να βιωθούν.

Αιωνία σου η μνήμη Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινέ. Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ένας μακρόχρονος προσκυνητής του Αγίου Όρους (30 χρόνια) (VatopaidiFriend: γνωστός ερευνητής αθλητιατρικής στην Γερμανία)