Για το παιδί που σκοτώθηκε στην Κηφισίας
11 Δεκεμβρίου 2009
11/12/2009
της Αναστασίας Λαμπρία
Εκατοντάδες, πολλές εκατοντάδες παιδιά, αμίλητα, κάθισαν το πρωί για 20 λεπτά στη διασταύρωση της Κηφισίας με Φιλοθέη, κλείνοντας τον δρόμο. Κανείς οδηγός δεν διαννοήθηκε να αγανακτήσει. Τα ίδια παιδιά έκλαψαν χτες τον έφηβο συμμαθητή τους αποχαιρετώντάς τον στο πρώτο νεκροταφείο. Εξέπνευσε μετά από τρεις ημέρες στην εντατική, χτυπημένος από αυτοκίνητο που έτρεχε ιλιγγιωδώς, ενώ αυτός και οι φίλοι του περνούσαν το δρόμο με πράσινο. Περνούσε το δρόμο με πράσινο για τους πεζούς, το ξαναλέω. Από αυτό το φανάρι κάθε μέρα, ειδικά το πρωί και το απόγευμα, περνούν χίλια παιδιά πηγαίνοντας με τα πόδια στα σχολειά τους.
Χιλιάδες οδηγοί μπορούν και τρέχουν με χίλια στη λεωφόρο που έγινε ταχείας κυκλοφορίας, τουτέστιν χωρίς πολλά φανάρια χωρίς στροφές αριστερά και δεξιά, όλα αυτά για τους υψηλούς καλεσμένους των Ολυμπιακών Αγώνων. Από τότε πέρασαν πέντε μαύρα χρόνια και μόνο τα ξεφτίδια έχουν μείνει. Τραγικά ξεφτίδια που ξεκινούν από ερειπωμένα κτίρια, κατασπαταλημένα χρήματα μέχρι παρεπόμενα αποφάσεων που σκοτώνουν δεκαπεντάχρονα παιδιά. Τα εγκλήματα του κράτους έχουν πολλές όψεις. Όσα και η υποκρισία του.
