Άγιοι - Πατέρες - Γέροντες

Ο «γέροντας» αρχάγγελος

16 Αυγούστου 2010

Ο «γέροντας» αρχάγγελος

Ο Προφήτης Ηλίας λαμβάνει ψωμί και νερό από έναν άγγελο. Έργο του Peter Paul Rubens (1577-1640)

Ο όσιος Μακάριος, Ρωμαίος στην καταγωγή, ήταν γιός συγκλητικού. Όταν ενηλικιώθηκε, οι γονείς του τον ανάγκασαν να νυμφευθεί. Εκείνος όμως, τη νύχτα του γάμου, εγκατέλειψε τη νύφη κι εξαφανίστηκε.

Βαδίζοντας για την έρημο, συνάντησε κάποιον γέροντα.

– Πού πηγαίνεις, πάτερ; τον ρώτησε.

– Όπου πηγαίνεις κι εσύ, απάντησε εκείνος.

Ο όσιος ακολούθησε τό γέροντα, κι έτσι βάδιζαν κι οι δυό για πολλές μέρες στην έρημο. Λίγο πριν φτάσουν στον προορισμό τους, ο γέροντας έγινε άφαντος.Ο Μακάριος άρχισε να λυπάται και να κλαίει. Τότε εμφανίζεται πάλι ο γέροντας και του λέει:

– Εγώ είμαι ο αρχάγγελος Ραφαήλ. Να δοξάζεις το Θεό, γιατί ξεπέρασες τους σκοτεινούς τόπους κι έφτασες στους φωτεινούς.

Αμέσως ο αρχάγγελος εξαφανίστηκε, ενώ ο όσιος συνέχισε χαρούμενος την πορεία του. Σε πέντε μέρες έφτασε σ’ ένα σπήλαιο. Εκεί εγκαταβίωσε και ασκήτεψε.

Με το κύλισμα των χρόνων τα μαλλιά του έγιναν λευκά σαν το χιόνι και τό δέρμα του σκληρό σαν της χελώνας. Τα φρύδια του κατέβαιναν χαμηλά και σκέπαζαν τα μάτια, ενώ η γενειάδα του έφτανε μέχρι τα γόνατα.

Κάποτε ο όσιος πειράχθηκε σκληρά από το δαίμονα της πορνείας, και ένιωσε για μια στιγμή την καρδιά του να κλίνει προς την αμαρτία. Αμέσως όμως συνήλθε και, μετανοημένος πικρά, κίνησε να φύγει από το σπήλαιο.

Τότε φανερώνεται μπροστά του ο προστάτης του αρχάγγελος Ραφαήλ και του λέει:

– Που πηγαίνεις, Μακάριε;

– Φεύγω από τον τόπο, όπου αμάρτησα.

– Δεν μπόρεσες ν’ αντέξεις ένα πειρασμό; Γύρισε πίσω στο κελλί σου.

– Ποιος είσαι, κύριε μου;

– Εγώ είμαι ο αρχάγγελος Ραφαήλ, που σε οδήγησα σ’ αυτόν το δρόμο.

Και λέγοντας αυτά, έγινε άφαντος. Ο όσιος γύρισε στη σπηλιά του, γονάτισε καταγής και πέρασε έτσι νηστικός σαράντα μέρες. Μόλις σηκώθηκε, είδε τη σπηλιά γεμάτη φως. Είδε ακόμη κάποιον νέο, πορφυροντυμένο και στεφανωμένο με χρυσό στεφάνι. Τον άκουσε μάλιστα να ψάλλει μια πρωτάκουστη ωδή με πλούσια φωνή, σαν να έψαλλαν πολλοί μαζί.

Μόλις σταμάτησε η ψαλμωδία, απλώθηκε τριγύρω μιά μεθυστική εύωδία. Κι αμέσως εκείνος πέταξε στον ουρανό και χάθηκε από τα μάτια του.

Πηγή: Εμφανίσεις και θαύματα αγγέλων, Ιερά Μονή Παρακλήτου