Έλβις Άρον Πρίσλεϊ. 33 χρόνια από τον θάνατο του
17 Αυγούστου 2010
“I ain’t no saint, but I’ve tried never to do anything that would hurt my family or offend God…I figure all any kid needs is hope and the feeling he or she belongs. If I could do or say anything that would give some kid that feeling, I would believe I had contributed something to the world.”
–Elvis commenting to a reporter, 1950’s.
Ο Έλβις Άρον Πρίσλεϊ (8 Ιανουαρίου 1935 – 16 Αυγούστου 1977) γεννήθηκε στο Τουπέλο του Μισισίπι. Γνωστός και με το προσωνύμιο “Βασιλιάς της Rock ‘n’ Roll” και “Βασιλιάς” (αγγ. “The King”), ήταν τραγουδιστής, μουσικός και ηθοποιός ενώ θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες των τελευταίων 50 ετών.
Ξεκίνησε τραγουδώντας μουσική rockabilly για την εταιρεία Sun Studios, με πολλά κομμάτια rhythm and blues, gospel και country, ενώ ο συνδυασμός όλων αυτών των οδήγησε προς την καθαρή μουσική rock & roll. Επιτυχία γνώρισε όμως και με μπαλάντες αλλά και με κομμάτια κάντρι (country), μπλουζ, ποπ, φολκ, αγγίζοντας κάποιες στιγμές ακόμη και τη τζαζ. Μπορούσε να ερμηνέυσει πολλά είδη μουσικής, πάντα με την ίδια επιτυχία, χάρη στην ευέλικτη φωνή του.
Ο Έλβις Πρίσλεϊ κυκλοφόρησε 75 albums από το 1956 ως το 1977. Υπολογίζεται πως μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί πάνω από 1 δισεκατομμύριο αντίτυπα, περισσότερα από κάθε άλλο καλλιτέχνη. Πολλά από αυτά έγιναν χρυσά ή πλατινένια, ακόμη και περισσότερες από μια φορές. Εκτός αυτών, τιμήθηκε με 14 υποψηφιότητες για βραβείο Grammy, εκ των οποίων 3 φορές ήταν νικητής. Στην ηλικία των 36 ετών τιμήθηκε με το Grammy Lifetime Achievement Award για το σύνολο της καριέρας του.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=HZBUb0ElnNY]Εκτός από την καριέρα του στη μουσική, ο Πρίσλεϊ εμφανίστηκε και σε 33 κινηματογραφικές ταινίες. Αν και δεν είχαν κριτική επιτυχία, ήταν ιδιαίτερα κερδοφόρες. Ακόμη, ιστορικές έχουν μείνει οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του και τα ειδικά αφιερώματα.
Πέθανε πρόωρα το 1977 σε ηλικία 42 ετών από καρδιακή αρρυθμία, κυρίως λόγω της κακής διατροφής, των εξαντητικών ωραρίων αλλά και των φαρμάκων που χρησιμοποιούσε σε μεγάλες ποσότητες. Παρόλα αυτά, μετά το θάνατο του, υπήρξε σύγχυση, ακόμη και φημολογία πως ο Πρίσλεϊ ζει έως και σήμερα.
1937 Ο Έλβις με τους γονείς του
Πρώτα χρόνια
Ο Έλβις γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1935 στις 4:35 π.μ. στο Τουπέλο του Μισισίπι, σε ένα σπίτι που αριθμούσε δύο δωμάτια. Γονείς του ήταν οι Βέρνον Πρίσλεϊ και Γκλάντυς Λαβ Σμιθ, οι οποίοι, όπως πολλοί περιγράφουν, ήταν πολύ προστατευτικοί προς αυτόν, ενώ ο ίδιος είχε μια ασυνήθιστα στενή σχέση με τη μητέρα του. Ο δίδυμος αδερφός του, Τζέσυ Γκάρον, πέθανε κατά τη γέννα, αφήνοντας έτσι τον Έλβις να ζήσει σαν μοναχοπαίδι. Ο Έλβις, στη μνήμη του πρόωρα χαμένου αδελφού του, χρησιμοποιούσε σαν μεσαίο όνομα το Aron αντί του Aaron που ήταν και το κανονικό.
Το 1941, ο Έλβις ξεκίνησε το σχολείο. Οι συμμαθητές του τον πείραζαν συνεχώς καθώς έδειχνε ξένος σε σχέση με αυτούς. Σύμφωνα με τους καθηγητές του, ήταν καλό παιδί και μέτριος μαθητής. Το 1945 ο Έλβις αποκτά τη πρώτη του κιθάρα. Εν έτει 1946, ο Πρίσλεϊ αλλάζει σχολείο, αλλά το 1948 η οικογένεια μετακομίζει στο Μέμφις του Τενεσί, όπου και πάλι έμειναν σε φτωχικές γειτονιές. Ο νεαρός Έλβις πήγαινε στις Συνάξεις του Θεού και εκεί επηρεάζεται ιδιαίτερα από τη μπλουζ μουσική αλλά και από την gospel[1]. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1953, ο Πρίσλεϊ έκανε διάφορες δουλειές όπως οδηγός φορτηγού, ενώ δούλεψε και σε συνεργείο.
1956
Το ξεκίνημα στη μουσική
Στις 18 Ιουλίου 1953, ο Πρίσλεϊ πληρώνει $3.25 για να ηχογραφήσει ένα δίσκο στη Sun Studios με τα τραγούδια My Happiness και That’s When Your Heartaches Begin. Ο Πρίσλεϊ έδωσε αυτό το δίσκο στη μητέρα του, ως δώρο για τα γενέθλια της. Επέστρεψε στη Sun Studios στις 4 Ιανουαρίου 1954 και πλήρωσε $8.25 για να ηχογραφήσει ένα δεύτερο δίσκο με τα τραγούδια I’ll Never Stand in Your Way και It Wouldn’t Be the Same Without You. Ο ιδρυτής του μικρού στούντιο ηχογραφήσεων, Σαμ Φίλιπς, ο οποίος είχε ήδη ηχογραφήσει καλλιτέχνες όπως οι Howlin’ Wolf, James Cotton, B.B. King και Little Milton, έψαχνε για έναν λευκό με νέγρικο ήχο και συναίσθημα. Ο Πρίσλεϊ εμφανίστηκε στη κατάλληλη χρονική στιγμή, οπότε στις 26 Ιουνίου 1954 αυτός και η συνεργάτης του, Marion Keisker, τον καλούν στο στούντιο για ένα δοκιμαστικό.
Ο Έλβις έπαιξε με τους Scotty Moore και Bill Black αλλά αρχικά το δοκιμαστικό κρίθηκε αποτυχημένο. Κατά την διάρκεια μιας πρόβας όμως πάνω στο τραγούδι That’s All Right, ο Phillips έκρινε το αποτέλεσμα ικανοποιητικό και στις 19 Ιουλίου 1954 το έδωσε στη κυκλοφορία. Ο δίσκος έγινε επιτυχία και η φήμη του Πρίσλεϊ άρχισε να εξαπλώνεται, παρά τις όποιες διαμαρτυρίες υπήρξαν γύρω από τη μουσική του. Το δεύτερο single του με τα Good Rockin’ Tonight και I Don’t Care if the Sun Don’t Shine κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου 1954. Η καριέρα του αρχίζει να παίρνει εθνικές διαστάσεις, όταν στις 28 Ιανουαρίου 1956 μαζί με τους Moore, Black και D.J. Fontana έκαναν την πρώτη τους τηλεοπτική εμφάνιση στην εκπομπή Stage Show, σε μια σειρά οκτώ παραστάσεων.
Ο Πρίσλεϊ και ο Τομ Πάρκερ
Ιστορική στιγμή για τη καριέρα και τη πορεία του Έλβις στάθηκε η γνωριμία του με τον Τομ Πάρκερ (γνωστό και σαν “συνταγματάρχη” – en. “Colonel”), ο οποίος πήρε και το πλήρη έλεγχο της καριέρας του. Ο Πάρκερ μετέφερε τον Πρίσλεϊ από την Sun Studios στην RCA Records στις 25 Νοεμβρίου 1955, εξαγοράζοντας το συμβόλαιο του με τη Sun για $35,000. Το πρώτο σινγκλ του Έλβις για την RCA, Heartbreak Hotel πούλησε πολύ γρήγορα ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Ο Πάρκερ ήταν ένας από τους καλύτερους στη δουλειά του και έκανε τα πάντα για να προωθήσει ακόμη περισσότερο τον Πρίσλεϊ, κλείνοντας μια σειρά από τηλεοπτικές εμφανίσεις. Ακόμη, έκλεισε στον Έλβις επταετές συμβόλαιο με κινηματογραφικό στούντιο, κάτι που οδήγησε στην παραμέληση της μουσικής καριέρας του για συμμετοχή σε ταινίες. Αυτές συνήθως ήταν musicals και σημάδεψαν τη μεταμόρφωση του Πρίσλεϊ από ένα επαναστάτη rocker σε διασκεδαστή για όλη την οικογένεια. Ο Πρίσλεϊ ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με την ταινία Love Me Tender ενώ κάποιες από τις καλύτερες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε θεωρούνται τα Jailhouse Rock και King Creole.
Η επιτυχία του Πρίσλεϊ οδήγησε τον ίδιο και τον Πάρκερ να μοιράζονται τα κέρδη ισόποσα. Με τα χρόνια, πολλά γράφτηκαν και ακούστηκαν για τον Τομ Πάρκερ, τα περισσότερα από αυτά επικριτικά.
1957
Στρατιωτική Θητεία
Στις 20 Δεκεμβρίου 1957 ο Πρίσλεϊ λαμβάνει το φύλλο πορείας του για την υποχρεωτική θητεία του στον Αμερικανικό στρατό. Στις 24 Μαρτίου του 1958 παρουσιάστηκε κανονικά στη μονάδα του στο Friedberg της Γερμανίας. Κατά την παραμονή του στα Γερμανικά εδάφη γνώρισε την 14-χρονη Πρισίλα Μπολιέ, την κοπέλα που αργότερα θα παντρευόταν. Ο Πρίσλεϊ επέστρεψε στα Αμερικανικά εδάφη στις 2 Μαρτίου 1960 και μερικές μέρες αργότερα του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του λοχία.
1968: Η επιστροφή
Το άστρο του Πρίσλεϊ είχε αρχίσει να τρεμοσβήνει την εποχή που ο ίδιος αφιερώνονταν εξ ολοκλήρου στη κινηματογραφική του καριέρα και η Βρετανική “επιδρομή” στις ΗΠΑ ήταν πλέον γεγονός, με τους Beatles να ηγούνται αυτής. Έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’60, ο Πρίσλεϊ συμμετείχε σε μια σειρά ταινιών οι οποίες, αν και κερδοφόρες, δεν είχαν κάτι ιδιαίτερο να επιδείξουν όσον αφορά τη μουσική τους. Ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα απογοητευμένος από την πορεία που είχε πάρει η καριέρα του. Αυτό οδήγησε σε ένα μαγνητοσκοπημένο κονσέρτο που αργότερα ονομάστηκε “’68 Comeback Special”, μεταδόθηκε από το NBC στις 3 Δεκεμβρίου 1968 και αργότερα κυκλοφόρησε σε album απο την RCA. Ο Πρίσλεϊ είχε να δώσει ζωντανή παράσταση απο το 1961 στο Περλ Χάρμπορ.
Αν και δεν είχε τον τεράστιο προϋπολογισμό των κινηματογραφικών του ταινιών, ο Πρίσλεϊ κατάφερε να βγάλει μέσα από αυτό μια παράσταση συναισθηματικού μεγαλείου, με ερμηνείες που τον έφερναν και πάλι πίσω στις ρίζες του rock ‘n’ roll. Απέφυγε να κάνει ένα απλό Χριστουγεννιάτικο σόου, όπως αρχικά αποσκοπούσε ο Τομ Πάρκερ. Η επιστροφή του 1968 ακολουθήθηκε από ζωντανές συναυλίες το 1969, αρχικά στο Λας Βέγκας και έπειτα σε ολόκληρη την έκταση των ΗΠΑ, με αριθμό-ρεκόρ θεατών στις περισσότερες από αυτές. Παρ όλη την επιτυχία αυτών , ήταν η αρχή μιας νέας εποχής για τον Έλβις, κατά την οποία απομακρύνθηκε από τα “ρεύματα” που εκείνη την εποχή είχαν παγιωθεί από τους Beatles και Rolling Stones. Πολλοί ήταν αυτοί που άσκησαν κριτική σε αυτήν την απομάκρυνση από τις ρίζες του.
1973
Τα τελευταία χρόνια
Μετά από εφτά χρόνια μακρυά από τα charts, το τραγούδι του Πρίσλεϊ “Suspicious Minds” έφτασε στο νούμερο 1 του Αμερικανικού Billboard στις 1 Νοεμβρίου 1969. Από το 1969 έως το 1971 θα κυριαρχήσει στις πωλήσεις δίσκων σε πολλές χώρες, με 20 συνεχόμενες επιτυχίες. Μετά από μια δεκαετία κινηματογραφικών ταινιών, η δεκαετία του ’70 σηματοδότησε την επιστροφή του καλλιτέχνη σε μια καθαρά μουσική καριέρα. Η αρχή έγινε με το σινγκλ “Kentucky Rain” το οποίο μόνο στις ΗΠΑ πούλησε πάνω από 500.000 αντίτυπα. Ακολούθησε μια σειρά επιτυχημένων δίσκων και παραστάσεων, όπως τα “Elvis Country”, “Love Letters”, “That’s The Way It Is” κ.α. Το 1973, η χρονιά ξεκίνησε με δύο παραστάσεις στη Χαβάη, μια από τις οποίες μεταδόθηκε ζωντανά σε όλο το κόσμο μέσω δορυφόρου και τη παρακολούθησαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο τηλεθεατές. Κυκλοφόρησε και σε album με την ονομασία “Aloha from Hawaii via Satellite”.
Παρά τις επιτυχίες και ιδιαίτερα μετά το διαζύγιο του το 1973, ο Πρίσλεϊ άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα απόμακρος και να παίρνει συνεχώς βάρος, ενώ μάχονταν και από μια εξάρτηση στα φάρμακα με συνταγή, τα οποία είχαν μεγάλο αντίκτυπο στην εμφάνιση του αλλά και στην απόδοση του πάνω στη μουσική. Παρά τα όποια προβλήματα, ο Πρίσλεϊ συνέχισε τις συναυλίες και τα νέα άλμπουμ για τα επόμενα χρόνια. Το 1977 βρήκε το Πρίσλεϊ να μάχεται με τον εαυτό του, καθώς είχε μετατραπεί σε μια καρικατούρα αυτού που ήταν πριν μερικά χρόνια. Πολλές συναυλίες δεν δόθηκαν καθόλου ενώ δεν ήταν λίγες αυτές στις οποίες το ηχητικό αποτέλεσμα ήταν κάτω του μετρίου. Αντιμέτωπος με την πολύ κακή του υγεία, έκανε τη τελευταία του ζωντανή εμφάνιση στην Ιντιανάπολη, στις 26 Ιουνίου 1977.
Θάνατος και ταφή
Στις 16 Αυγούστου 1977 στο Μέμφις του Τενεσί, ο Πρίσλεϊ βρέθηκε ξαπλωμένος στο πάτωμα από τη μνηστή του Τζίντζερ Όλντεν, στο σπίτι του, την βίλα Graceland, στο Μέμφις του Τενεσί. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Baptist Memorial όπου και στις 3:30 μ.μ. ανακοινώθηκε ο θάνατος του. Ο Πρίσλεϊ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 42 ετών. Σε μια συνέντευξη τύπου που δόθηκε αργότερα, οι γιατροί ανακοίνωσαν πως ο θάνατος επήλθε από καρδιακή αρρυθμία η οποία προκλήθηκε από μεγάλη δόση φαρμάκων.
Η κηδεία του Πρίσλεϊ ήταν εθνικό γεγονός, ενώ την παρακολούθησαν εκατοντάδες χιλιάδες φίλοι του, θαυμαστές και δημοσιογράφοι. Η ταφή του Πρίσλεϊ αρχικά έγινε στο νεκροταφείο του Forest Hill στο Μέμφις, δίπλα από τη μητέρα του, αλλά για λόγους ασφαλείας οι σωροί μεταφέρθηκαν στη Graceland. Μετά το θάνατο του άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες φημολογίες, από τον τρόπο με τον οποίo πέθανε μέχρι και το αν βρίσκεται ακόμη στη ζωή.
Φωνητικά χαρακτηριστικά
Ο Πρίσλεϊ ήταν βαρύτονος με φωνή με πολυποίκιλα ηχοχρώματα. Κάλυπτε 2.3 οκτάβες, με πιο ιδανική για τον Πρίσλεϊ τη μεσαία οκτάβα. Η φωνή του θύμιζε σε πολλά αυτή των τραγουδιστών rhythm-and-blues και gospel, τα μουσικά βήματα των οποίων άλλωστε ακολούθησε και ο ίδιος.
Μουσικές ρίζες
Ακόμη και στη δεκαετία του ’60, σε μια εποχή που ο ρατσισμός βρίσκονταν στο αποκορύφωμα του, ο Πρίσλεϊ πάντα έδειχνε την αγάπη του για την Αφρο-Αμερικάνικη μουσική και εξέφραζε αβίαστα το πόσα οφείλει σε καλλιτέχνες όπως οι B. B. King, Arthur Crudup, Jackie Wilson, Robert Johnson, Ivory Joe Hunter και Fats Domino.
Έως και τα μέσα του 20ού αιώνα, οι μαύροι καλλιτέχνες είχαν ελάχιστες πωλήσεις δίσκων, βγάζοντας μόνο τα προς το ζην. Αλλα απο τη στιγμή που ο Ελβις αγόρασε τη μουσική του Otis Blackwell και συνεργάστηκε με τον στιχουργό Claude Demetrius, η μουσική βιομηχανία πέρασε σε μια νέα διάσταση.
Δεν ήταν λίγοι όμως αυτοί που κατηγόρησαν τον Πρίσλεϊ πως απλώς κλέβει την Αφρο-Αμερικανική μουσική. Σύμφωνα με τον καθηγητή Michael T. Bertrand του πανεπιστημίου του Τένεσι, ο Πρίσλεϊ δανείστηκε απο τους μάυρος ακριβώς όσα δανείστηκε απο τους λευκούς και πως όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο απλώς δεν γνωρίζουν τις πολλαπλές επιρροές που είχε. Ουσιαστικά, η εκκλησιαστική μουσική gospel ηταν μια απο τις κύριες επιρροές για τη μετέπειτα πορεία του Πρίσλεϊ και το κύριο θεμέλιο όλης της μουσικής του παιδείας.
“Η μαφία του Μέμφις” και άλλοι φίλοι
Ο καλλιτέχνης είχε πολλούς φίλους, με τους οποίους συνήθιζε να περνά αρκετές ώρες. Η παρέα αυτή αποκαλούνταν πολλές φορές από τον τύπο σαν η «μαφία τους Μέμφις». Μερικοί εξ αυτών ήταν οι Sonny West, Red West, Billy Smith, Marty Lacker και Lamar Fike.
Ένα άλλο κεφάλαιο ήταν οι άνθρωποι που είχαν επωμιστεί στις πλάτες τους την ασφάλεια του Πρίσλεϊ, Red και Sonny West καθώς και ο Dave Hebler, οι οποίοι έδειχναν πίστη και αγάπη προς το πρόσωπο του Πρίσλεϊ, ενώ δεν έλειπαν οι φορές που καλούνταν να το αποδείξουν έμπρακτα, ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή.
Presley και γυναίκες
Ο Πρίσλεϊ, πέρα από τις σχέσεις που κατά καιρούς διατηρούσε, παντρεύτηκε τη Πρισίλα Μπολιέ (Priscilla Beaulieu) την 1 Μαϊού 1967. Ο Πρίσλεϊ γνωρίστηκε με τη Πρισίλα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας του στη Γερμανία. Εννιά μήνες μετά το γάμο τους, ο οποίος έγινε στις 1 Μαίου 1967, ήρθε στο κόσμο η μοναχοκόρη τους, Λίζα Μαρί (Lisa Marie) (1 Φεβρουαρίου 1968) η οποία σήμερα είναι τραγουδίστρια. Χώρισαν στις 23 Φεβρουαρίου 1972 και συμφώνησαν σε από κοινού επιμέλεια της κόρης τους.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=O-v38lbPNZs]Έξι μήνες μετά το χωρισμό με τη Πρισίλα, ο Πρίσλεϊ γνώρισε την βασίλισσα της ομορφιάς Λίντα Τομσον αλλά η σχέση τους θα χαρακτηρίζονταν περισσότερο σαρκική παρά οτιδήποτε άλλο. Τελευταία σύντροφος του Πρίσλεϊ ήταν η Τζίντζερ Όλτεν η οποία έμελλε να είναι και αυτή που θα τον έβρισκε να έχει αφήσει την τελευταία του πνοή το 1977.
Graceland
Η Γκρέϊσλαντ βρίσκεται στον αριθμό 3764 της λεωφόρου Έλβις Πρίσλεϊ, πάνω σε ένα λόφο του προαστίου Whitehaven του Μέμφις, 8 μίλια μακρυά από το κέντρο της πόλης. Η κατοικία χτίστηκε αρχικά κατά τον Αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο (1861-1865) από τον εκδότη S.E. Toof, ενώ την μορφή που έχει σήμερα την πήρε το 1938
Aπό τους τότε ιδιοκτήτες της Dr. Thomas και Ruth Moore. Απο την κόρη του ζεύγους, Ruth Marie, πωλήθηκε αργότερα στον Έλβις Πρίσλεϊ το 1957 προς $102,500, ενώ σήμερα κατοικεί σε αυτήν η Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ.
Ο Πρίσλεϊ και οι γονείς του έμειναν στη Γκρέϊσλαντ από το 1957 έως και το τέλος της ζωής τους, μαζί και με την γιαγιά του Έλβις, Minnie Mae, η οποία ξεπέρασε τους απογόνους της και έφυγε από τη ζωή στις 8 Μαΐου 1980. Στη Γκρέϊσλαντ βρίσκονται θαμμένοι οι σωροί του Έλβις, της μητέρας του Γκλάντυς καθώς και της Minnie Mae.
Κληρονομιά και επιρροές
Το 1957 ο Prelsey ήταν ο πιο διάσημος καλλιτέχνης σε όλο το κόσμο. Αυτό ενέπνευσε τραγουδιστές απο πολλά μέρη του κόσμου να φτιάξουν τα δικά τους τραγούδια βασισμένα στη μουσική του Πρίσλεϊ. Εν έτη 1959 εμφανίζεται στο προσκήνιο ο Κλιφ Ρίτσαρντ, ο αποκαλούμενος και σαν “Βρετανός Έλβις” ενώ στη Γαλλία ο Τζόνι Χαλιντέι είχε τον τίτλο του “Έλβις της Γαλλίας”. Παρόμοια συνέβη στην Ιταλία με τον Claude François και τον Bobby Solo. Όλοι τους ήταν φανερά επηρεασμένοι από τον νεαρό Πρίσλεϊ.
Την εποχή που άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους και οι πρώτες ταινίες του, πολλοί ήταν αυτοί που μιμήθηκαν τον τρόπο με τον οποίο κινούνταν στη σκηνή ενώ όλο και περισσότεροι έφηβοι άρχισαν να υιοθετούν τον τρόπο με τον οποίο χτενιζόταν. Ένα μεγάλο κεφάλαιο έκανε την εμφάνιση του μετά το θάνατο του το 1977 και αυτό δεν ήταν άλλο απο πους μίμους, τους ανθρώπους που προσπαθούσαν να τον μιμηθούν στα πάντα, από τη φωνή μέχρι την εμφάνιση του.
Πέρα από τα υπόλοιπα επιτεύγματα του Πρίσλεϊ, είναι και ένας από τους τέσσερις καλλιτέχνες (οι υπόλοιποι τρεις είναι οι Roy Orbison, Guns N’ Roses και Nelly) που κατάφερε να έχει ανάμεσα στα πέντε καλύτερα δύο άλμπουμ του στο ίδιο chart. Έχει μπει στα Rock and Roll Hall of Fame, Country Music Hall of Fame και Gospel Music Hall of Fame. Το 1993 η μορφή του Πρίσλεϊ έκανε την εμφάνιση της σε γραμματόσημο των Αμερικανικών ταχυδρομείων ενώ το σπίτι του στο Μέμφις έχει χαρακτηριστεί εθνικό μνημείο.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Za8cpM6cGYk]Είπαν για τον Έλβις
ΜΠΟΝΟ (U2) – «Από το Τούπελο του Μισισίπι, από το Μέμφις του Τενεσί προέκυψε αυτός ο “γυναικάς”, ντυμένος με πράσινο κοστούμι από δέρμα καρχαρία και φορώντας σκιά στα μάτια. Αυτός ο φορτηγατζής-δανδής που πρέπει να ρίσκαρε το τομάρι του με το να φέρεται τόσο “μαύρα” και να ντύνεται τόσο “γκέι”. Εκεί δεν ήταν Νέα Υόρκη ή έστω Νέα Ορλεάνη. Εκεί ήταν Μέμφις στα φίφτις. Αυτό ήταν πανκ-ροκ. Ηταν ανταρσία. Ο Ελβις άλλαξε τα πάνταμουσικά, σεξουαλικά, πολιτικά. Με τον Ελβις είχες τα πάντα. Εβρισκες τα πάντα σε αυτή την εύκαμπτη φωνή και το σώμα. Οπως άλλαζε αυτό το σώμα, άλλαζε και ο κόσμος ολόκληρος. Ηταν το ίνδαλμα της δεκαετίας του ΄50 που εξελίχθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις των σίξτις… και ξαφνικά τίποτε. Στη δεκαετία του 1970 μεταμορφώθηκε σε διασημότητα και περιέργως όσο περισσότερο προσγειωνόταν στη Γη τόσο πιο “θεός” γινόταν για τους θαυμαστές του».
ΦΡΑΝΚ ΣΙΝΑΤΡΑ – «Εγώ είμαι απλώς ένας τραγουδιστής. Ο Ελβις ήταν η ενσάρκωση ολόκληρης της αμερικανικής κουλτούρας».
ΤΖΙΜ ΜΟΡΙΣΟΝ (THE DOORS) – «Ο Ελβις ήταν ο καλύτερος, ο μοναδικός. Αυτός ξεκίνησε τα πάντα. Του αξίζει η αναγνώριση». *
ΤΖΟΝ ΛΕΝΟΝ – «Η μεγαλύτερη επιθυμία στη ζωή μου ήταν να γίνω τόσο “μεγάλος” όσο ο Ελβις Πρίσλεϊ. Πριν από τον Ελβις δεν υπήρχε τίποτε. Αν δεν υπήρχε ο Ελβις, δεν θα είχαν δημιουργηθεί οι Μπιτλς».
ΜΠΟΜΠ ΝΤΙΛΑΝ – «Ο Ελβις Πρίσλεϊ ηχογράφησε ένα δικό μου τραγούδι. Αυτό είναι και το τραγούδι που εκτιμώ περισσότερο από τις συνθέσεις μου. Λεγόταν “Τomorrow Ιs Α Long Τime”.Τo έγραψα αλλά δεν το ηχογράφησα ποτέ».
ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΜΠΕΡΝΣΤΑΪΝ – «Ο Ελβις Πρίσλεϊ ήταν η μεγαλύτερη καλλιτεχνική δύναμη του 20ού αιώνα. Επέβαλε τον ρυθμό στα πάντα και άλλαξε τα πάντα:τη μουσική, τη γλώσσα, τα ρούχα».
ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΝΙΞΟΝ – «Ο Πρίσλεϊ είχε τέτοια δυναμική παρέμβαση στη φαντασία του κόσμουώστε θα μπορούσε να αναλάβει τον Λευκό Οίκο».
ΜΠΡΟΥΣ ΣΠΡΙΝΓΚΣΤΙΝ – «Θυμάμαι όταν ήμουν εννέα χρόνων και καθόμουν μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας μαζί με τη μητέρα μου το σόου του Εντ Σάλιβαν με καλεσμένο τον Ελβις Πρίσλεϊ. Θυμάμαι ότι την κοίταξα στα μάτια και της είπα: “Θέλω να γίνω σαν κι αυτόν”».
Δισκογραφία
Albums
50s
* Elvis Presley
* Elvis
* Loving You
* Elvis’ Christmas Album
* Elvis’ Golden Records
* King Creole
* For LP Fans Only
* A Date With Elvis
* Elvis’ Gold Records Volume 2
60s
* Elvis Is Back!
* G.I. Blues
* His Hand in Mine
* Something for Everybody
* Blue Hawaii
* Pot Luck
* Girls! Girls! Girls!
* It Happened at the World’s Fair
* Elvis’ Golden Records Volume 3
* Fun in Acapulco
* Kissin’ Cousins
* Roustabout
* Girl Happy
* Elvis for Everyone
* Harum Scarum
* Frankie and Johnny
* Paradise, Hawaiian Style
* Spinout
* How Great Thou Art
* Double Trouble
* Clambake
* Elvis’ Gold Records Volume 4
* Speedway
* Elvis (NBC-TV Special)
* Elvis Sings Flaming Star
* From Elvis in Memphis
* From Memphis To Vegas/From Vegas To Memphis
70s
* Let’s Be Friends
* On Stage: February 1970
* Worldwide 50 Gold Award Hits Vol. 1
* Almost in Love
* Elvis’ Christmas Album
* Elvis In Person at the International Hotel
* Back In Memphis
* That’s The Way It Is
* Elvis Country (I’m 10,000 Years Old)
* You’ll Never Walk Alone
* Love Letters from Elvis
* C’mon Everybody
* The Other Sides – Elvis Worldwide Gold Award Hits Vol. 2
* I Got Lucky
* Elvis Sings The Wonderful World of Christmas
* Elvis Now
* He Touched Me
* Elvis Sings Hits from His Movies
* Elvis: As Recorded At Madison Square Garden
* Burning Love and Hits From His Movies
* Burning Love & Hits From His Movies Volume 2
* Separate Ways (Elvis Presley album)
* Aloha From Hawaii: Via Satellite
* Elvis
* Raised on Rock/For Ol’ Times Sake
* Elvis: A Legendary Performer Volume 1
* Good Times
* Elvis: As Recorded Live On Stage In Memphis
* Having Fun With Elvis On Stage
* Promised Land
* Pure Gold
* Today
* Elvis: A Legendary Performer Volume 2
* The Sun Sessions
* From Elvis Presley Boulevard, Memphis, Tennessee
* Welcome to My World
* Moody Blue
* Elvis in Concert
SINGLES
50s
* That’s All Right / Blue Moon Of Kentucky
* Good Rockin’ Tonight / I Don’t Care If The Sun Don’t Shine
* Milkcow Blues Boogie / You’re A Heartbreaker
* Baby Let’s Play House / I’m Left, You’re Right, She’s Gone
* I Forgot To Remember To Forget / Mystery Train
* Heartbreak Hotel / I Was The One
* I Want You, I Need You, I Love You / My Baby Left Me
* Don’t Be Cruel / Hound Dog
* Blue Suede Shoes / Tutti Frutti
* I Got A Woman / I’m Counting On You
* I’ll Never Let You Go / I’m Gonna Sit Right Down And Cry
* I Love You Because / Trying To Get To You
* Just Because / Blue Moon
* Money Honey / One-Sided Love Affair
* Shake, Rattle and Roll / Lawdy, Miss Clawdy
* Love Me Tender / Any Way You Want Me
* Too Much / Playing For Keeps
* All Shook Up / That’s When Your Heartaches Begin
* (Let Me Be Your) Teddy Bear / Loving You
* Jailhouse Rock / Treat Me Nice
* Don’t / I Beg Of You
* Wear My Ring Around Your Neck / Doncha Think It’s Time
* Hard Headed Woman / Don’t Ask Me Why
* One Night / I Got Stung
* (Now And Then There’s) A Fool Such As I / I Need Your Love Tonight
* A Big Hunk O’ Love / My Wish Came True
60s
* Stuck On You / Fame And Fortune
* It’s Now Or Never / A Mess Of Blues
* Are You Lonesome Tonight? / I Gotta Know
* Surrender / Lonely Man
* I Feel So Bad/ Wild In The Country
* (Marie’s The Name) His Latest Flame / Little Sisterkai kai kai
* Can’t Help Falling In Love / Rock-A-Hula Baby
* Good Luck Charm / Anything That’s Part Of You
* She’s Not You / Just Tell Her Jim Said Hello
* Return To Sender / Where Do You Come From
* One Broken Heart For Sale / They Remind Me Too Much Of You
* (You’re The) Devil In Disguise / Please Don’t Drag That String Around
* Bossa Nova Baby / Witchcraft
* Kissin’ Cousins / It Hurts Me
* Kiss Me Quick / Suspicion
* What’d I Say / Viva Las Vegas
* Such A Night / Never Ending
* Ask Me / Ain’t That Loving You Baby
* Blue Christmas / Wooden Heart
* Do The Clam / You’ll Be Gone
* Crying In The Chapel / I Believe In The Man In The Sky
* (Such An) Easy Question / It Feels So Right
* I’m Yours / (It’s A) Long Lonely Highway
* Puppet on A String / Wooden Heart
* Santa Claus Is Back In Town / Blue Christmas
* Tell Me Why / Blue River
* Joshua Fit The Battle / Known Only To Him
* Milky White Way / Swing Down Sweet Chariot
* Frankie And Johnny / Please Don’t Stop Loving Me
* Love Letters / Come What May
* Spinout / All That I Am
* If Everyday Was Like Christmas / How Would You Like To Be
* Indescribably Blue / Fools Fall In Love
* Long Legged Girl (With The Short Dress On) / That’s Someone You Never Forget
* There’s Always Me / Judy
* Big Boss Man / You Don’t Know Me
* Guitar Man / Hi-Heel Sneakers
* U.S. Male / Stay Away
* You’ll Never Walk Alone / We Call On Him
* Your Time Hasn’t Come Yet / Let Yourself Go
* Almost In Love / A Little Less Conversation
* If I Can Dream / Edge Of Reality
* Memories / Charro!
* His Hand In Mine / How Great Thou Art
* In The Ghetto / Any Day Now
* Clean Up Your Own Backyard / The Fair Is Moving On
* Suspicious Minds / You’ll Think Of Me
* Don’t Cry Daddy / Rubberneckin’
70s
* Kentucky Rain / My Little Friend
* The Wonder Of You / Mama Liked The Roses
* I’ve Lost You / The Next Step Is Love
* You Don’t Have To Say You Love Me / Patch It Up
* I Really Don’t Want To Know / There Goes My Everything
* Rags To Riches / Where Did They Go, Lord
* Life / Only Believe
* I’m Leavin’ / Heart Of Rome
* It’s Only Love / The Sound Of Your Cry
* Merry Christmas Baby / O Come, All Ye Faithful
* Until It Is Time For You To Go / We Can Make The Morning
* He Touched Me / Bosom Of Abraham
* An American Trilogy / The First Time Ever I Saw Your Face
* Burning Love / It’s A Matter Of Time
* Separate Ways / Always On My Mind
* Steamroller Blues / Fool
* Raised On Rock / For Ol’ Times Sake
* I’ve Got A Thing About You Baby / Take Good Care Of Her
* If You Talk In Your Sleep / Help Me
* Promised Land / It’s Midnight
* My Boy / Thinking About You
* T-R-O-U-B-L-E- / Mr Songman
* Pieces Of My Life
* Hurt / For The Heart
* Moody Blue / She Thinks I Still Care
* Way Down / Pledging My Love
* My Way / America The Beautiful
Φιλμογραφία
* Change of Habit (1969)
* The Trouble with Girls (1969)
* Charro! (1969)
* Live a Little, Love a Little (1968)
* Speedway (1968)
* Stay Away, Joe (1968)
* Clambake (1967)
* Double Trouble (1967)
* Easy Come, Easy Go (1967)
* Spinout (1966)
* Paradise, Hawaiian Style (1966)
* Frankie and Johnny (1966)
* Harum Scarum (1965)
* Tickle Me (1965)
* Girl Happy (1965)
* Roustabout (1964)
* Viva Las Vegas (1964)
* Kissin’ Cousins (1964)
* Fun in Acapulco (1963)
* It Happened at the World’s Fair (1963)
* Girls! Girls! Girls! (1962)
* Kid Galahad (1962)
* Follow That Dream (1962)
* Blue Hawaii (1961)
* Wild in the Country (1961)
* Flaming Star (1960)
* G.I. Blues (1960)
* King Creole (1958)
* Jailhouse Rock (1957)
* Loving You (1957)
* Love Me Tender (1956)
