Ενάτη Ωδή με απόδοση στα νέα Ελληνικά (από τους Ασματικούς Κανόνες των Θεοφανείων)

Απορεί πάσα γλώσσα, ευφημείν προς αξίαν ιλιγγιά δε νους και υπερκόσμιος, υμνείν σε Θεοτόκε• όμως αγαθή υπάρχουσα, την πίστιν δέχου και γαρ τον πόθον οίδας, τον ένθεον ημών συ γαρ Χριστιανών ει προστάτις, σε μεγαλύνομεν.

Κάθε ανθρώπινη γλώσσα αδυνατεί, Θεοτόκε, αντάξια να Σε επαινέσει. Και ίλιγγο νοιώθει ο νους ακόμη και ο Αγγελικός προκειμένου να Σε υμνήσει. Όμως Συ, ώς αγαθή πού είσαι, δέξαι την πίστη μας, γιατί γνωρίζεις τον πόθον μας τον ιερό. Αφού Σύ είσαι ή προστάτις των Χριστιανών και μεις εγκωμιάζουμε τα μεγαλεία Σου.