Έχουν οι σύγχρονοι Έλληνες την προαίρεση που είχαν οι πρόγονοι τους
14 Φεβρουαρίου 2011
Μία συζήτηση που εγινε με εναν αγαπητό μου φίλο στάθηκε η αφορμή για την παρακάτω ανάρτηση.
Συζητώντας μαζί του σχετικά με την οικονομκή κρίση και τις πνευματικές διαστάσεις του φαινομένου,στάθηκα στο γεγονός ότι,οι περισσότεροι Ελληνες είναι απαισιοδοξοι για την πορεία της χώρας. Πνευματικές προσωπικότητες της χωρας μιλούν ανοικτά για συμπτώματα μαζικής καταθλίψεως. Ο Ελληνας πλεον χάνει εκτός από το βολεμά του και την εθνικη του κυριαρχία. Με άλλα λόγια ο λαός,βλέπει στην καθημερινή και πολιτικη ζωή του τόπου ενα απεραντο χάος,χωρίς διέξοδο.
Ο συνομιλητής μου,αντέταξε στην τοποθετηση μου,το γεγονός ότι στην ιστορία της η Ελλάδα,ειδικά τα τελευταία διακόσια χρόνια που υφίσταται και ως κράτος-εθνος,δεν ηταν λιγες οι φορές που κινδυνεψε να αφανιστει ολοκληρωτικά ως οντότητα. Και όμως ο Θεός δεν επέτρεψε να χαθεί -400 χρόνια σκλαβιάς στους Οθωμανούς,Βαλκανικοί πόλεμοι,Μικρασιατική καταστροφή,1ος και 2ος παγκόσμιος πόλεμος,εμφύλιος. Οπότε σε αντιστάθμισμα αυτών που του είπα,εξέφρασε την γνώμη.ότι και στην παρούσα δύσκολη χρονική συγκυρια ο Θεός δεν θα επιτρέψει να χαθούμε,οπότε ας είμαστε αισιόδοξοι-ως συλλογικότητα-και θα βγούμε από το τέλμα.
Σκεφτόμενος τα λόγια του ανέτρεξα στις σελίδες του Ευαγγελίου και εκανα το εξής -με κάθε επιφύλαξη- συμπερασμα: Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός,ως Θεός σωτήρας,όσους από τους πονεμένους και κατατρεγμένους πήγαιναν κοντά του για βοήθεια,την έδινε απλόχερα….αφού όμως πρώτα γινόταν κάτι το οποίο σε αρκετούς διαφεύγει. Οι άνθρωποι που του ζητούσαν να τους κάνει καλά,πρώτα εξέφραζαν την βαθια τους μετάνοια και πιστη στο σεπτό προσωπο Του και στην συνέχεια τους έδινε την βοήθεια του και την Χάρι του.
Οι ραγιάδες της επανάστασης του 1821,οι καπεταναίοι,έκαναν την επανασταση τους ”Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία”. Ο Κολωκοτρώνης, οΣτράτηγός Μακρυγιάννης, ο Παπαφλεσσας είχαν ως σημαία τους την πίστη στην Αγία Τριάδα και την βαθιά πεποίθηση ότι η Παναγία θα τους βοηθήσει να βγουν από το σκοταδι της σκλαβιάς.
Τα ίδια συναισθηματα διακατείχαν τους προγόνους μας σε όλες τις δύσκολες περιστάσεις που βρεθηκαν.
Είναι ευαγγελικά αποδεδειγμένο,ότι ο Θεός παραχωρεί τους πειρασμους,προκειμένου να βγαλουμε κάτι από μέσα μας,το οποίο δεν βλέπουμε ”και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν”,με την μετάνοια μας. Και τέτοιοι πειρασμοι ήταν και η Τουρκοκρατία και γενικά καθε σκοτεινη κατασταση που ζησαμε ως συνολο,ως λαός.
Κι έρχομαι στο παρόν. Ο Θεός σαφώς παραχώρησε αυτην την οικονομική κρίση στην Ελλάδα,προκειμένου κι εμείς οι Νεοέλληνες,να έλθουμε εις εαυτόν,να μετανοησουμε και να ζητήσουμε ταπεινά την βοηθεια Του. Οχι γιατί ο Θεός είναι κάποιος σαδιστής πατερας, αλλά γιατί είναι Θεός αγάπης.
Για να μας δώσει όμως την βοήθεια Του,χρειάζεται η δική μας προαίρεση και μετάνοια και πίστη στο προσωπο Του.
Αναρωτιέμαι αν ως κοινωνία και ως έθνος έχουμε την προαίρεση να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε ταπεινά την βοηθεια Του. Γιατί αν δεν δείξουμε αυτήν την προαίρεση,μόνο ο Θεός γνωρίζει πότε και αν θα βγουμε από αυτό το τέλμα. Οπότε δεν νομίζω ότι μια τοποθετηση του τύπου ”Ο Θεός δεν θα επίτρεψει να χαθεί η Ελλάδα” χωρίς την δική μας μετάνοια και πιστη. Θα ”μπορέσει”αραγε να μας βοηθήσει?
