Γέρων Ιωσήφ, Ρήματα Ζωής Αιωνίου

Ισοβίως εργαζόμενοι , εν τω Όρη τω Αγίω

γονυπετώς θρηνώντας , για τον άθλιο βίο,

αξιώθημεν οι ευτελείς , άνθρωπον του Θεού

εις τόπον και τύπον, Σωτήρος , Χριστού.

Γέροντος νηπτικού, Ιωσήφ του Σπηλαιώτη

δυνάμενου να ποιήσει, Χριστού στρατιώτη.

Αθλητάς δια βίου , ασφαλώς να οδηγήσει

που αλλού, που Κτίστης ποθεί για την κτίση!

Εις αγγελοειδή πολιτείαν , τα τέκνα να φέρει

τα πάθη να παύσουν, να το γένος να χαίρει !

Τοις μοναχοίς εργόχειρον, η υπακοή δια βίου

αγάπη εις το πρόσωπον, Γέρων τινός Οσίου.

. Μείνατε εν υπακοή, πατέρες και αδελφοί μου

καθότι προόδου και αρετής, πηγή είναι ακριβοί μου.

Μισθόν, πολύν εν ουρανοίς, εις γη μόνον ο πόνος

εις αθλητάς είν, στέφανος, ενίοτε ο μόνος.

Εκ μέσης της καρδίας μου, ω τέκνα ποθεινά μου

σοφία Γερόντων λάβατε, τι άλλο από κοντά μου.

Κατά τη δύναμιν ημών, μιμούμενοι αγώνας

Ζει Κύριος ο Θεός ημών και τώρα και εις αιώνας.

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής