Κρατημένες συμβουλές…
4 Σεπτεμβρίου 2011
Καθισμένη στο σκαμνί ίσα που έφτανε το κεφάλι στα πόδια της γιαγιάς και γερμένη πάνω της .. χάιδευε τα κουμπιά της ρόμπας της..
Εκείνη στην ψάθινη καρέκλα έπλεκε με το βελόνι που χόρευε στα λεπτά δάχτυλά της ..
τα γερασμένα…
Ο ήλιος σε λίγο θα βουτούσε πίσω απ’τον πεύκο και θα χανόταν.. στο σβήσιμο.. κάτω στη θάλασσα…………………….
-Γιαγιά που πάνε οι μέρες όταν φεύγουν;
Κατέβασε τα ματογυάλια και χαμογέλασε..
-Εκεί που τις στέλνει ο καθένας..δυο είναι τα σοκάκια που κρύβονται όταν πεθαίνουν.. είτε στο καλό είτε στο κακό.. εσύ αποφασίζεις.. πώς θα τις έχεις ζήσει.
-Πονάνε οι μέρες;
-Άλλες είναι χαρούμενες και άλλες σαν όχεντρες .. εσύ θα σηκώνεσαι θα κοιτάς ψηλά και δεν θα τις φοβάσαι.. όποιος κιοτεύει χάνει !
Απ’ τη χαρά να παίρνεις το κομμάτι της και να το φυλάς στην καρδιά σου να σε παρηγορεί… μόνο έχε το νου σου
να τις στέλνεις στο καλό…………..
ΟΛΕΣ……………………
