Συναξαριακές Μορφές

Ο άγιος Ιάκωβος Νετσέτωφ

16 Οκτωβρίου 2011

Ο άγιος Ιάκωβος Νετσέτωφ

Ό μακάριος ‘Ιάκωβος Νετσέτωφ γεννήθηκε από πατέρα Ρώσο και Άλεούτια μητέρα στή νήσο Ούναλάσκα τό 1802. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στήν ιερατική σχολή του Ιρκούτσκ στή Σιβηρία. Μετά τή χειροτονία του σε πρεσβύτερο, επέστρεψε στήν Αλάσκα, οπού επί τριάντα πέντε χρόνια άσκησε τά ποιμαντικά του καθήκοντα μεταξύ των αυτοχθόνων, υπό συνθήκες διαβιώσεως ιδιαιτέρως επισφαλείς, συνεχίζοντας ετσι τό έργο του άγιου Γερμανού [ 13 Δεκ.]. Μόλις τό επέτρεπε ο καιρός, επιβιβαζόταν σε εύθραυστα καγιάκ η φόρτωνε τις ισχνές του άποσκευές σε κυνήλατα ελκυθρα και συνοδευόμενος από μερικούς κατώτερους κληρικούς, ξεκινούσε τις ιεραποστολικές του περιοδείες γιά νά φωτίσει τούς διάσπαρτους αυτόχθονες πληθυσμούς των Άλεούτιων Νήσων. Διέδωσε επίσης τό φώς του Ευαγγελίου στή φυλή των Έσκιμώων Γιούπικ, oι όποιοι κατοικούσαν στήν κάτω κοιλάδα του ποταμού Γιούκον (μεταξύ 1845 και 1863). Υπήρξε ό δεύτερος ορθόδοξος ιερέας πού τόλμησε να εισδύσει στις περιοχές αύτές, μετά τον άγιο ίερομάρτυρα Ίουβενάλιο. Κι ενώ γενικά συναντούσε καλή υποδοχή και γρήγορα προσηλύτιζε τούς αυτόχθονες στήν αληθινή πίστη, πολλές φορές άντιμετώπιζε την έντονη άντίθεση των σα μάνων μάγων. Δεν ηρκείτο μόνο στο νά βαπτίζει τούς ιθαγενείς, αλλά φρόντιζε γιά την πνευματική ζωή του ποιμνίου του, διδάσκοντάς του τις στοιχειώδεις αρχές τής χριστιανικής ηθικής, πώς πρέπει κάνεις νά προετοιμάζεται για νά αξιωθεί νά κοινωνήσει των άχράντων Μυστηρίων, με την εξομολόγηση, τή νηστεία και την προσευχή. Μετέφερε μαζί του μία σκηνή που χρησιμοποιούσε πρόχειρα ώς ναό, όταν το ψύχος δεν έμπόδιζε τον εκκλησιασμό παγώνοντας τα Τίμια Δώρα. “Οταν δεν βρισκόταν σε ιεραποστολικές περιοδείες, μετέφραζε την Καινή Διαθήκη στή γλώσσα των ιθαγενών ίδρυσε, μάλιστα, και ένα σχολείο. Προς τά τέλη του βίου του, έχοντας ταλαιπωρήσει την υγεία του σ’ αυτές τις περιοδείες, συκοφαντήθηκε από κάποιον άλλο ιεραπόστολο στον επίσκοπο Πέτρο, ό οποίος είχε διαδεχθεί τον άγιο Ίννο κέντιο [31 Μάρτ.], Εκλήθη να παρουσιασθεί στή Σίτκα, έδρα της επισκοπής της ‘Αλάσκας• απολογήθηκε και χωρίς δυσκολία κατόρθωσε να αθωωθεί. Εκεί, στή Σίτκα, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο τό 1865, και έκεί ενταφιάσθηκε.

Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις Ίνδικτος