Γενικά Θέματα

Ιερόν Μετόχιον Αγίου Παντελεήμονος Κοκκιναρά Πεντέλης

26 Ιανουαρίου 2012

Ιερόν Μετόχιον Αγίου Παντελεήμονος Κοκκιναρά Πεντέλης

 
Η Ιερά Μονή του Αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος και ιαματικού Παντελεήμονος βρίσκεται στα βόρεια όρια του κτήματος της παλαιφάτου και ιστορικής Ιεράς Μονής των Ασωμάτων, της ονομαζομένης Πετράκη, το οποίο τοποθετείται στην περιοχή Κοκκιναρά του Πεντελικού όρους, λίγο πιο κάτω από την κορυφή Άγιος Παντελεήμων (870μ.).
Αυτό το κτήμα (εξ 6.000 στρεμ. τότε), όπως φαίνεται και στον Μέγα Κώδικα της Κυριάρχου Ιεράς Μονής με ημερομηνία 29 Μαρτίου 1837 αγοράσθηκε (όπως και ολόκληρη η περιουσία της και όχι από δωρεές) από τους τότε ενασκουμένους σʼ αυτήν προς ωφέλεια και ανακούφισή της, αφού μετά την ένοπλο και ένδοξο Επανάσταση του Γένους κατά το 1821 η Ιερά Μονή απογυμνώθηκε των πολλών κτημάτων της, τα οποία δώρησε στο νεοσύστατο τότε Κράτος μας καθώς επίσης και σε πολλούς οργανισμούς του, ώστε να δημιουργηθούν μία σειρά από κοινοφελή έργα.
Σε εκτάσεις της Μονής κτίσθηκαν τα Νοσοκομεία Αρεταίειο, Ευαγγελισμός, Ν.Ι.Μ.Τ.Σ., Παίδων κ.ά., η Ακαδημία, η Εθνική Βιβλιοθήκη, τα Αλση Συγγρού και Παγκρατίου, Δημοτικά Σχολεία και Πλατείες σε διάφορες περιοχές, το Πτωχοκομείο της Ελεήμονος Εταιρείας, η Μαράσλειος, η Γεννάδειος κ.ά. σημαντικά κτίρια της πρωτεύουσας.
Στο κτήμα λοιπόν του Κοκκιναρά υπήρχε ναΐσκος επʼ ονόματι του Αγίου μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος καθώς επίσης και κάποια κελλιά, που χρησιμοποιούνταν από τους κατά καιρούς επισκεπτομένους το Ιερό Μετόχιο πατέρες.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ο χώρος κατοικούνταν ήδη από παλαιότερα. Ο Ηγούμενος της Μονής Πεντέλης Κύριλλος Δέγλερης στα Απομνημονεύματά του (Α΄ σ.390) αναφέρει ότι «περιελθών (ο κτήτωρ της Μονής Πεντέλης Τιμόθεος προ του 1578) από άκρου εις άκρον το Πεντελικόν όρος εύρεν αυτό υπό διαφόρων εγγραμμάτων κληρικών κατωκημένον, εις όσα μέρη του όρους υπήρχεν ύδωρ και ναΐσκος, ήτοι τον Άγιον Γεώργιον Κοκκιναράν, τον Άγιον Ιωάννην, τον Άγιον Παντελεήμονα, τον Άγιον Λουκάν, τον Χρυσόστομον, τον Άγιον Νικόλαον εις το Σπήλαιον, τους Ταξιάρχας εις το Καμάρι, την Φραγκοκκλησιά εις το Βογιάτη, και τον Άγιον Πέτρον. Άπασαι αι θέσεις αύται κείνται επί του Πεντελικού, εν αίς οι κατοικήσαντες είχον σχηματίση κηπίδια, διότι υπήρχεν εις όλα τα μέρη αυτά ύδωρ». (Βλ. Δ. Καμπούρογλου, Ιστορία των Αθηναίων, τ. Β, σ. 299). Αυτοί οι εγγράμματοι μοναχοί με τα πενιχρά τους υπάρχοντα και τις ολιγάριθμες συνοδίες τους ενώ αρχικά κατέβαιναν από τα ασκητήριά τους στην Μονή που ίδρυσε ο Άγ.Τιμόθεος για να λειτουργούνται, κοινοβίασαν τελικά στην Μονή Πεντέλης.
Το συγκεκριμένο κτήμα λοιπόν χαρακτηρίζεται στον εν λόγω κώδικα της Μονής Πετράκη ως «μαρμαροφόρος περιοχή». Όντως, ολόκληρο το Πεντελικό όρος αποτελεί ως γνωστόν ήδη από την αρχαιότητα χώρο εξόρυξης μαρμάρου, εξαιρετικής μάλιστα ποιότητας, αφού με το λευκό πεντελικό μάρμαρο κτίσθηκαν πολλά αρχαία αλλά και νεώτερα μνημεία της πόλης των Αθηνών, όπως ο Παρθενώνας, το Ερεχθείο, τα Προπύλαια, το Θησείο, ο ναός του Ολυμπείου Διός, η Ακαδημία Αθηνών, τα Ανάκτορα του Όθωνα (σημερ. Βουλή των Ελλήνων) κ.ά. Τρία ήσαν τα σημαντικότερα λατομεία που λειτουργούσαν στο Πεντελικό• «Ράικου», «Μαλτέζου» και «Κοκκιναρά».
Με νόμο όμως του Κράτους (669/77) καθορίσθηκαν οι χρήσεις γής του όρους και απαγορεύθηκε πλήρως η εξόρυξη μαρμάρου από την νοτιοδυτική πλευρά του Πεντελικού και έκτοτε σταμάτησε κάθε τέτοιου είδους δραστηριότητα. Παρά το γεγονός όμως ότι το Πεντελικό έχει ανακηρυχθεί «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» (Π.Δ.755/88) οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές κατά τους νεώτερους χρόνους και η προηγούμενη ανεξέλεγκτη εξόρυξη μαρμάρου έχουν καταστρέψει πλήρως την φυσική όψη του, παρά τις προσπάθειες αποκατάστασης κυρίως διά της αποθέσεως των πλεοναζόντων υλικών εκσκαφής της Αττικής οδού.
Το 1965 ο αείμνηστος γέρων Αρχιμ. Σίμων Αρβανίτης, εφημέριος μέχρι τότε του Ι. Ενοριακού Ναού Αγ. Βαρβάρας Λυκοβρύσεως της Ι. Μητροπόλεως Αττικής με αίτησή του έλαβεν το Μετόχιο του Αγ. Παντελεήμονος με σκοπό να το καταστήσει εργαστήριον ψυχών. Και τούτο αφʼ ενός μέν διά της ασκήσεως των υπʼ αυτού καρέντων και εγκαταβιούντων πατέρων και αφʼ ετέρου διά της αναπαύσεως διά του ιερού Μυστηρίου της Μετανοίας των πολυπληθών προσκυνητών και πνευματικών τέκνων του. Κτίζει νέο Ναό, κελλιά, βοηθητικούς χώρους και χώρους υποδοχής των πολυπληθών προσκυνητών, οι οποίοι κατακλύζουν πλέον το Μετόχιον.
Στην θέση του ασθενούντος Γέροντος Σίμωνος (+1988) τοποθετείται το 1984 ο Αρχιμ. Ιωσήφ Μανέττας και το 2007 τον τελευταίο διαδέχεται κατόπιν αποφάσεως του Ηγουμενοσυμβουλίου της Κυριάρχου Ι. Μονής ο σημερινός Μετοχιάρης Αρχιμ. Ονούφριος Κωστόπουλος.
Σήμερα στο Ι. Μετόχιο του Αγ. Παντελεήμονος εγκαταβιώνουν εννέα μοναχοί και ιερομόναχοι υπό τον Γέροντα Ονούφριο, έχοντας αναλάβει αγώνα αναμορφώσεως και καλλωπισμού του. Μεταξύ αυτών και εκτός των παλαιοτέρων πατέρων έχουν καρεί στο Μετόχι από το 2007 και εξής υπό του Πανοσιολ. Καθηγουμένου Αρχιμ. Ιακώβου Μπιζαούρτη έξι νέοι πατέρες, αγωνιζόμενοι «τόν καλόν αγώνα».
Εκτός του Καθολικού στο Μετόχι υφίστανται τα Ι. Παρεκκλήσια του Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, των Αγ. Αποστόλων, όπου φυλάσσονται πολλά ιερά λείψανα διαφόρων Αγίων, του Αγ. Νεκταρίου και του Ακαθίστου Ύμνου.
 
 
 
Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών
 
Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη
 
Ιερόν Μετόχιον Αγ.Παντελεήμονος Κοκκιναρά Πεντέλης
 
 
 
Τ.Θ. 63838
 
Τ.Κ. 15203 Βριλήσσια, Αθήναι
 
 
 
Διά του τηλεφωνικού αριθμού: 210-6826814 δύνασθε να λαμβάνετε πληροφορίες
 
διά το πρόγραμμα των Ι.Ακολουθιών, την Ι.Εξομολόγησιν και την λειτουργίαν του Ι.Μετοχίου
 
ως επίσης και να προβείτε εις την αποστολήν fax.
 
Ωράριον λειτουργίας
 
 
 
Το Ιερόν Μετόχιον ημών δέχεται τους ευλαβείς προσκυνητάς καθʼ εκάστην ημέραν κατά το εξής ωράριον·
 
 
 
Πρωί:
 
7.00π.μ. έως 1.00μ.μ.
 
Απόγευμα:
 
(χειμών) – 4.00μ.μ. έως 6.30μ.μ.
 
(θέρος) – 5.00μ.μ. έως 7.30μ.μ.
 
 
Κάθε Δευτέρα παραμένει κλειστόν διά τους προσκυνητάς
 
 
Σημείωσις:
Όταν υπάρχει Ιερά Αγρυπνία, η πύλη το ίδιο απόγευμα ανοίγει στις 6.00μμ και το επόμενο πρωί στις 9.00μμ
 
 
 
 
 
 
 
Δείτε το ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ μας.
Περιμένουμε τα σχόλιά σας για τις σελίδες μας
 
www.iamatikos.gr – ΙΕΡΟ ΜΕΤΟΧΙΟ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ