Για κείνο που χρυσίζει στο δίκτυ

Του Βασίλη Χαραλάμπους

Τα παμπάλαια εκείνα χρόνια

στο πελαγίσιο ξάγναντο

τα καλογέρια στου Σταυρονικήτα

διαπορούν για κείνο που ξεπροβάλλει παρεμπρός

από του βυθού τʼ απόβαθα

διαπορούν για κείνο που χρυσίζει στο δίκτυ.

Ψηφιδωτή τʼ Άη Νικόλα η εικόνα

κι όστρεον στο μέτωπο

από τότε που Καταλάνοι πειρατές

την πέταξαν στο βαθύ γαλάζιο

της Αθωνικής θάλασσας.

Κι εκεί όπου το όστρεον εκείνο

αιμάτινο απομενάρι

ετούτο το ιστόρημα να ξετυλίγει

στην ασίγαστη λήθη του πελάγους

πως τον Άη Νικόλα Στρειδά τον είπαν.

 

 

 

 

 

(Από την ποιητική Συλλογή «Αθωνικόν κατζίον»)