Γέρων Ιωσήφ, Ω Παντάνασσα

Ουρανών η Πλατυτέρα

κτίσεως πάσης, υπερτέρα

Δέσποινα μου  ενδοξοτέρα

και μετά Θεόν , δευτέρα.

Κατοικείς , εν ουρανοίς

μα η καρδία, κτυπά, επί γης.

Πατρός, δωρεά και ευλογία

μόνη της χαράς αιτία.

Ολετήρ, του κάθε πόνου

στήριγμα , ανθρώπου μόνου.

Κατερχόμενη του θρόνου

κακουργίας του  δαιμόνου

εις τα πέρατα εξορίζεις

και ευλογίαν συ σκορπίζεις.

Ω Παντάνασσα μου ,  εν τάχει

δόξαν ο Υιός σου να, χει.

Σκέπασον με  , εκ θλίψεως  πάσης

ως καταφυγή της πλάσης…..

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής.