Νοιάζομαι…

Νοιάζομαι είπεν γέροντας, με πόνο στην καρδία
θα έρθουν δεινά  και πειρασμοί, από την ακηδία.
Ω Έλληνες, ελήλυθεν, η ώρα να μιλήσω
και όσα ακούω εις στην καρδιά, στα τέκνα μου, να αφήσω.
Κανόνας για την πτώση μας, από ψηλά νομίζω
μα η Χάρις είναι πάνσοφος  και εις τον Θεόν ελπίζω.
Πλήθυνε πάλιν  το κακό μα από την παναγάπη
θα δώσει ο Πλάστης  βάσανα, να διώξει την απάτη.
Παντού το ψέμα  κυβερνά, αλλά και η φιλαυτία
και χάθηκε ο άνθρωπος, αυτή είναι η αιτία.
Η παρακμή, βασίλευσε εις στην παρούσα φάση, 
στα  όρια ακουμπήσαμε και  οργή  Κυρίου, θα φθάσει
και έτσι θα αρχίσει  ο παιδεμός, σε όλη αυτή την  πλάση.
Δεινά πολλά προ του Χριστού, ένδοξη παρουσία
κλαίει  ο καθείς και οδύρεται απ, την απελπισία.
Παντού ο πόνος και ο όλεθρος, χαράς πια  απουσία
αλλά παιδεία είναι και ράπισμα, αυτή θα είναι η ουσία…
Η ανωμαλία θα έρθει παντού και θα σειστούν τα κράτη
θεσμοί και αρχές ανύπαρκτοι, θα  κυβερνά η απάτη.
Θα φύγει το κεφάλαιο δια μιας, απ, τους Εβραίους
και τότε  θα έρθει πια λιμός μα και δεσμοί  του χρέους.
Το έργον θα είναι σπάνιον και το ψωμί θα εκλείψει,
τρέχουν στους δρόμους δυστυχείς, χωρίς αιδώ και τύψεις
και μέσα σε αναταραχές  μα και κραυγές του πόνου
μακράν από το έλεος Θεού,  Σωτήρ του μόνου.
Παντού ο πόνος και ο όλεθρος σε μια γωνιά,  ως άλλη
και ο διάβολος παρακινεί, καταστροφή μεγάλη.
Θα έρθει η καταστροφή,  όσων δαιμόνια σπέρνουν,
φέρουν βροχή τους πειρασμούς και  την ((διχόνοια)) φέρνουν.
Οι Τούρκοι  έρχονται έως  εδώ, να πάρουν  την Ελλάδα,
που έγινε ερείπια, μες, την πολλή΄«ζαλάδα»…
Ράπισμα η Κύπρος θα δεχτεί και δυο νησιά ακόμα
μα λίγο θα είναι, αφού ο Θεός ευλόγησε το χώμα….
Κινεί η Ρωσία, το στρατό να σώσει την Ελλάδα
που δόξασε τον Ύψιστο, διώχνοντας την Παλλάδα…
Βλέπω μιλιούνια από στρατό,πέριξ του βυζαντίου
να πολεμήσουν έτοιμοι κατά εχθρού παντίου.
Να καταστρέψουν  προσπαθούν, σπόρον, ορθοδοξίας,
εμπόδιο στα σχέδια, της μιας Κυριαρχίας…
Ρόλο, και το  Βατικανό θα έχει, σ, αυτή την κρίση
ποτέ Ορθοδόξων ένωση, η φύση να μη ζήσει.
Λαός ξανθός από μακρά, θα διώξει, δια  λόγχης
στην Βασιλεύουσα ξανά,  θα έρθει ο λαός της δόξης…
Η Κίνα στέλνει πια στρατό, το ΝΑΤΟ, να ενισχύσει
μακριά να διώξει, τον (ξανθόν) η μπότα μην πατήσει
και πάλι στα Βαλκάνια η πίστη μας, να ανθίσει….
Έτσι η Θεία Πρόνοια, θα βρει την πλήρωσή της.
και η παναγάπη θα φανεί, για την αποστολή  της.
Άγγελος τότε, εξ ουρανού του Πλάστη απεσταλμένος,
ως λύση δίδει σύγχυση, ας είναι ευλογημένος
και με  μυριάδες θύματα, ο κάμπος γεμισμένος
και όποιος ζήσει, μακριά τρέχει κατατρεγμένος…..
Σώζονται γυναικόπαιδα, μηδέ μύτη θα ανοίξει
μα  το αίμα, στο  χαράκωμα κάθε πέτρα θα αγγίξει….
Επαίσχυντοι απόγονοι, αθλίων  σταυροφόρων
που μόλυναν την Άγια γη, βυζαντινών προγόνων
και έστρωσαν τον  τάπητα, ισλαμιστών ανόμων.
Ξυπνά ο πλάστης τους πιστούς, άρχοντες βυζαντίου
να δώσει τον αγιότερο, εις τον λαό  Εκείνου,
που δόξασε το όνομα, το Άγιο  του Κυρίου…
Χρόνους τριάντα  κάπου εκεί,  σε απόλυτη γαλήνη
μιαν ομορφιά θα έχει η ζωή και οι χριστιανοί με  ειρήνη
θα προετοιμάζουν τις ψυχές, πριν τι κακό να γίνει,
να βασιλεύσει το θεριό και φύγει η σωφροσύνη….
Δύναμη θα έχουν οι πιστοί, εξ ύψους βοηθεία
την κόλαση  θα αντέξουμε, πρόνοια είναι θεία.
Στις δυσκολίες  που έρχονται,Θεία θα έχουμε σκέπη
να εξαγνιστεί ο πειρασμός, να φύγει, όπως πρέπει.
Πείνα παντού μα και  διωγμούς και άλλα πολλά δεινά,
μέχρι  να έρθει ο Ύψιστος, να πούμε ωσαννά ……
 
 
Μνάσων, ο παλαιός μαθητής του Γέροντα Ιωσήφ