Πεντηκοστή…

Πνεύμα κατήλθε Άγιο

και φεύγει , η αδυναμία

στο ανθρώπινο ναυάγιο

η λύση είναι , μία…

Ο μέχρι τώρα αδύναμος

παιχνίδι του διαβόλου,

ως ( Γολιάθ)  υψιπετή

χωρίς πόνον, διόλου….

Η Χάρις  μένει πάντοτε

μαζί μας  θείον δώρον,

επαγγελία του Πατρός

και ευωδιάζει , ως ρόδον….

Τα πάθη δεν φοβόμαστε

ενδόμυχα  ευχόμαστε

και ούτε καν σκεφτόμαστε, 

πως τώρα και στο διηνεκές, 

ούτε συνήθειες κακές

 ούτε τον θάνατο, σαφές

δε θα σκιαζόμαστε, αν θες… 

Μαζί πια  ο Παράκλητος,

 πνεύμα της αληθείας,

 το δώρισε ο Ύψιστος

χάριν , παραμυθίας…

Ρωτά και εξίσταται ο καθείς

αν ο Παράκλητος, κληθείς

στον αγιασμό , άγει ευθύς.

Και για να γίνω πιο σαφής

με ένα παράδειγμα ευθύς

 τώρα θα πω εγώ ο θρασύς

να καταλάβει και ο αμαθής,

πώς όπλο αν έχεις ισχυρό

εις τους κινδύνους οχυρό,

τι ωφελεί θα σε ρωτώ

αν το κρατείς πάντα κενό..

Γιατί δειλιάζεις απορώ

και έντρομος, μονολογώ

όπλο αφού έχεις,  ισχυρό…

γιατί φοβάσαι τον εχθρό……

Τήρησε απλώς τις εντολές

και φύλαξε την πίστη,

πέρα να φύγει ο πειρασμός

να δοξαστεί ο Κτίστης ….

Της αμαρτίας  απόστρεψε

πηγής κακού,  ενέργεια

και θα  αποφύγεις άμεσα

δύστυχε, παρενέργεια….

Η  Χάρις άμεσα ενεργεί

 και δίδει πλέον  θάρρος

και δύναμη, το σατανά

να τον(( σκιάζει )) ο χάρος…

Της νίκης  είναι  θρίαμβος

κατά της αμαρτίας,

που χάρισε ο πλάστης μας

της νύφουσας  καρδίας.

Εάν όμως είσαι  ράθυμος

η χάρις δε σε ακούει,

ποίος θα τη βρει την  προκοπή

όταν  θα παρακούει……

Η θεία Χάρις  που  σ’ εμάς ,

ενώθηκε υποστατικά,

να αντισταθούμε απαιτά

στα ψυχοκτόνα  πάθη.

Είναι σαφώς,  καθήκον

εις τον ουράνιον οίκον…

Παλαιού ανθρώπου ράπισμα

και το είπαμεν ,  στο βάπτισμα…

Η θέση μας προς τον Θεό

υιική είναι αδελφοί μου,

το θείον κάνετε  θέλημα

πράξιν ζωής , καλοί μου….

Έμπρακτα την αγάπη μας

δίδουμε στον   Σωτήρα

και η Χάρις άμεσα ενεργεί

σε κάθε εχθρού παγίδα,

που τρέπεται πια σε φυγή,

δίχως καμία ελπίδα…

Συγκληρονόμος στο εξής

βάδισε δίχως έξεις ,

και με τα θεία χαρίσματα

τον βίον θα προσέξεις….

Μνάσων του Γέρων , μαθητής

σαν άκουσα έγραψα, ευθύς

κάποιες ουράνιες λέξεις

που πρόφεραν τα χείλια του

με άλλες θείες λέξεις…….

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής

του Γέροντος Ιωσήφ