Μνημόσυνον, του Οσίου….

Ηγούμενοι και μονασταί , αρχιερείς δια βίου

έσπευσαν ομοθυμαδόν , εις την Βατοπαιδίου.

Το γόνυ έκλειναν εμπρός, στον τάφο του οσίου

και εν δάκρυσι , μαρτύρησαν, το Γολγοθά του βίου..

Την θαυμαστή και αυταπόδεικτη , αγιότητος τελευτήν

που επιφύλαξεν η Χάρις,  εις τον  ισόβιον   αθλητήν.

Γέρων  παιδιόθεν  ταπεινός, χάριτος σκεύος και σοφός

χάραζε δρόμον προς τα εμπρός, να μη χαθούμε, δίχως φως..

Μνήμην ποιούμεθα  εν Χριστώ , στην τελευτήν του βίου

που διάπλατα  χαμόγελο μας άφησε,  στην όψη του Κυρίου…

Πέραν  της φύσεως τους κανόνες και του ανθρώπου λογική   

την  κάθε μέρα σφράγισε ως ανάσταση , αλλά και  Κυριακή…..

 

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής