Θεολογία και Ζωή

Μέσα στον υπόνομο ήταν 80 κεφαλάκια εμβρύων κομματιασμένα

28 Αυγούστου 2012

Μέσα στον υπόνομο ήταν 80 κεφαλάκια εμβρύων κομματιασμένα

Ο Ηρώδης έσφαξε 14.000 νήπια. Ανατριχιάζει και φρίττει ο άνθρωπος όταν τ’ ακούη. Αλλά, αδελφοί μου, μην είμεθα υποκριταί. Αυτό το έγκλημα γίνεται και σήμερα.

Στην πατρίδα μας δεν είνε ένας η δύο οι Ηρώδαι που εκτελούν το απαίσιο έργο της παιδοκτονίας. Δολοφόνοι αθώων νηπίων είνε πρώτα – πρώτα οι γιατροί. Δεν λέω όλοι. Υπάρχουν γιατροί που τιμούν το επάγγελμα τους. Μοιάζουν με τους αγίους Αναργύρους, τον άγιο Παντελεήμονα και τους άλλους ιαματικούς αγίους. Υπάρχουν γιατροί που τηρούν την υπόσχεσι του Ιπποκράτους, που λέει˙ «Ποτέ δεν θα δώσω φάρμακο σε γυναίκα για να κάνη έκτρωσι». Τον όρκο του Ιπποκράτους, που είνε ο πατήρ της ιατρικής, επαναλαμβάνουν οι γιατροί μας όταν παίρνουν το δίπλωμα τους. Και όμως υπάρχουν γιατροί Ηρώδαι, που σφάζουν συνεχώς νήπια. Οι κακούργοι αυτοί ίδρυσαν τις κατ’ ευφημισμόν λεγόμενες γυναικολογικές κλινικές, που στην πραγματικότητα είνε σφαγεία μικρών παιδιών.

Πρέπει να κλαύσωμε, αδελφοί μου. Πρέπει ν’ ανοίξη η γη να μας καταπιή και ο ήλιος να στείλη τις ακτίνες του καυστικές και να μας κάνη κάρβουνο. Πρέπει να σειστούν οι κορυφές των ορέων και τα άστρα τ’ ουρανού να γίνουν αστροπελέκια στις κεφαλές μας. Διότι όλος ο κόσμος, και ιδιαιτέρως η μικρή μας πατρίδα, διαπράπει το μεγάλο αυτό έγκλημα.

Πόσες εκτρώσεις γίνονται; Αν σας βάλω να μετράτε, θα φτάση μεσημέρι. Φρίξον ήλιε, αναστέναξον γη. Πάνω από 400.000 έμβρυα το χρόνο σκοτώνονται στην πατρίδα μας και ρίχνονται στους υπονόμους.

Όταν έγινε σεισμός κάτω στη Θεσσαλονίκη, πολλοί κάτοικοι έντρομοι άφησαν την πόλι του αγίου Δημητρίου και καμμιά διακοσαριά ήρθαν στη Φλώρινα. Πέρασαν από το γραφείο μου. Ήταν φοβισμένοι. Προσπάθησα να τους παρηγορήσω και να τους ενισχύσω. Κάποιος μου είπε˙ «Δίκαια μας τιμωρεί ο Θεός». Και μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό. Κοντά στη συνοικία που καθόταν έφραξε ο υπόνομος της πόλεως. Ειδοποιήθηκε ο δήμος της πόλεως και έστειλε συνεργείο. Ήταν και αυτός παρών στο άνοιγμα του υπονόμου. Έφριξαν όταν βρήκαν την αιτία. Μέσα στον υπόνομο ήταν 80 κεφαλάκια εμβρύων κομματιασμένα! Δίπλα στον υπόνομο λειτουργούσαν τρεις γυναικολογικές κλινικές, σφαγεία φοβερά, που κατασφάζουν τα αθώα νήπια…

Ηρώδαι λοιπόν όσοι γιατροί αθετούν τους όρκους τους. Αλλά Ηρώδαι κατά μείζονα λόγον είνε οι μανάδες και οι πατεράδες που συνεργούν στο έγκλημα αυτό της γενοκτονίας….

Το έγκλημα της παιδοκτονίας λαμβάνει διαστάσεις στην πατρίδα μας. Και το χειρότερο, σαν να μην έφτανε το πλήθος των εκτρώσεων, ψηφίστηκε και νόμος, διά του οποίου επιτρέπεται η έκτρωσις. Ο γιατρός πετά μέσα από τα σπλάχνα της γυναίκας το άνθος του ουρανού, που είνε το νήπιο, όπως πετάει ένα σάπιο δόντι. Έκεί καταντήσαμε.

Είνε τούτο εθνοκτονία. Διότι έχουμε τα λιγώτερα παιδιά στα Βαλκάνια. Πηγαίνετε στην Αλβανία. Γνωρίζετε, με πόσο καυστική γλώσσα ήλεγξα για το καθεστώς του τον Εμβέρ Χότζα, σύμβολο του ολοκληρωτισμού. Και όμως οι Αλβανοί, μέσα σε 20 χρόνια, από 1.500.000 έγιναν 2.500.000. Διότι, παρ’ όλη την αθεΐα τους, τίμησαν τη μητρότητα. Την έχουν υψώσει σε εθνική εορτή. Στήνανε εξέδρα, τη στολίζανε με άνθη, τη στρώνανε με χρυσά, κι ανέβαζαν εκεί όχι τον Εμβέρ Χότζα, αλλά τη μάνα. Διαλέγανε μανάδες απ’ όλη την Αλβανία, που είχαν 10-12 παιδιά, και τις ανεβάζανε στην εξέδρα εκείνη. Και περνούσαν αξιωματούχοι και στρατηγοί, περνούσαν μικροί και μεγάλοι, και όλοι χαιρετούσαν τη μητέρα. Έτσι τιμούσαν οι Αλβανοί, οι άθεοι, τη μάνα. Κ’ εμείς εδώ εγκληματούμε κατά τρόπον απαράδεκτο. Είμαστε εθνοκτόνοι….

Για να μην τελειώσω όμως με απαισιοδοξία λέγω το εξής. Μέσα στο σκοτάδι αυτό, στην κολασμένη γενεά, τη ζούγκλα, υπάρχουν και φωτεινά παραδείγματα, αισιόδοξα σημεία.

Μια μέρα στη μητρόπολι ήρθε ένα φτωχαδάκι, ένας τσομπάνος που είχε λίγα προβατάκια. Ήρθε για να ζητήση την ευλογία της Εκκλησίας, και μου είπε με χαρά˙ Μ’ αξίωσε ο Θεός να γεννήσω το 10ο παιδί˙ δόξα να ‘χη το όνομά του!… Έκλαυσα όταν τον άκουσα. Μέσα στην κόλασι αυτή υπάρχει ένα φτωχαδάκι που έχει 10 παιδιά!

Έλα, βρε συ, που έχεις τόσα λεφτά που μπορείς ν’ άγοράσης όλη τη Φλώρινα και το Αμύνταιο και την Πτολεμαΐδα. Έλα, συ ο άλλος, που κάθε μέρα πετάς εκατομμύρια στις ντισκοτέκ. Έλα, συ που παίζεις χαρτιά. Έλα, συ που σπαταλάς τα λεφτά σου εδώ κ’ εκεί και μετά λες ότι δεν σε φτάνουν για να μεγαλώσης παιδιά και γι’ αυτό τα σκοτώνεις. Αν ήμουν κυβερνήτης -δεν θέλω να είμαι κυβερνήτης˙ όσο αξίζει μία κλώστη του ράσου μου, δεν αξίζουν όλες οι εξουσίες του κόσμου-, άλλ’ αν ήμουν κυβερνήτης και μάζευα όλα τα χρήματα που σπαταλούν την πρωτοχρονιά, θα μπορουσα να θρέψω 500.000 παιδιά. Αυτός ο τσομπάνος θα δικάση μία μέρα τον κόσμο και τις μανάδες αυτέςΥπάρχουν λοιπόν και φωτεινά σημεία. Και θ’ αυξηθούν, αν κάθε εκκλησία έχη ιερέα που πιστεύει στο Θεό. Αν όλοι οι ιερείς, οι επίσκοποι και ο λαός μας κινηθούμε δραστικώς, το έγκλημα αυτό θα εκλείψη, και η Ελλάς θα γίνη χώρα χριστιανική, που θα υμνή τον Κύριο εις αιώνας αιώνων. Αμήν.

† Επίσκοπος Αυγουστίνος 

Πηγή: Εκτρώσεις, § Η παιδοκτονία, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη