Ο διπλανός μου.
14 Δεκεμβρίου 2012
Ο διπλανός μου! Αυτός που περπατά στο πλάι μου. Αυτός με τον οποίο συναντηθήκαμε μια μέρα κι από τότε διανύουμε μαζί ένα μεγάλο μέρος από το μήκος του δρόμου της ζωής.
Αυτός με τον οποίο μοιράζομαι το πλάτος του δρόμου, στην πορεία της ζωής. Δίπλα-δίπλα…
Ο διπλανός μου! Ο σύζυγος, ο συγγενής, ο συνάδελφος.
Άραγε πόσο τον γνωρίζω;
Πόσο αφουγκράζομαι τον πόνο του, πόσο συμμετέχω στην χαρά του;
Ποιά θέσι του έχω δώσει στην ζωή μου;
Είναι φίλος ή εχθρός;
Ξένος ή αδελφός;
Μήπως στέκομαι δίπλα του απλώς από τον φόβο της μοναξιάς;
Ο διπλανός μου…! Τι τέλος πάντων σημαίνει για μένα;
Αν είναι ο πλησίον του Ευαγγελίου, τότε αναγνωρίζω τις ευθύνες μου.
Οφείλω να δείξω συμπαράστασι, να προσφέρω υπηρεσίες, να σκύψω για να τον σηκώσω, αν κάποιο εμπόδιο τον κάνη να σκοντάψη και να πέση…
Και μόνο αυτά;
Ο πλησίον είναι εικόνα του ίδιου του Θεού.
Στα χέρια του κρατά το εισιτήριο για την Ουράνια Βασιλεία.
Δεν είναι το δικό του. Είναι το δικό μου εισιτήριο!
Ο διπλανός μου, λοιπόν, δεν είναι πρόσωπο αδιάφορο για μένα και το μέλλον μου.
Αντίθετα. Είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής μου.
Από αυτόν εξαρτάται η ευτυχία μου σετοῦτον τον κόσμο.
Από αυτόν εξαρτάται και η σωτηρία μου…
Μακάρι σύντομα να εκτιμήσω τον ρόλο του.
Θα ἐχω κάνει την εξυπνότερη κίνησι…
Από το Περιοδικό «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τεύχος 473, Ἰούλιος 2012.
Πηγή:isagiastriados.com
