“Ο Θεός είναι κρουνός” (Χαρισματική Οδός)

Μά, δεν ξεύρει ο Θεός τι έχω στο βάθος μου; δεν βλέπει για ποιό λόγο έγινα μοναχός και ότι απο μικρό παιδάκι αυτό ήθελα;

Ο Θεός δεν βλέπει τίποτε, δίοτι έχει μάθει να σέβεται τον άνθρωπο και να του απαντά μόνον όταν κατανοήση ο άνθρωπος τι γυρεύει, όταν αισθανθή τι είναι αυτό που ζητά με το στόμα του ή με την καρδιά του, όταν εκλείψη κάθε άλλο ενδιαφέρον απο την ζωή του.

Ο Θεός είναι κρουνός, είναι θησαυροφυλάκιο· μπορεί αμέσως να μας δώση ότι χρειαζόμαστε· μπορεί να μας το δώση προτού το ζητήσωμε

Πρώτον: Όταν όμως είναι κάτι σοβαρό, κάτι το μεγάλο, περιμένει να χτυπηθούμε με την στέρησί του, αφ’ ενός μέν για να ωριμάσωμε και να καταλάβωμε το μέγεθος της αξίας του, αφ΄ ετέρου δε για να το επιποθήσωμε.

Τότε μας το δινει.

Χρειαζόμαστε επομένως, πρώτον, να ταπεινωθούμε, για να βάλωμε τα θεμέλια της εσωτερικής ζωής.

Δεύτερον, μέσα στην στέρησι, τον πόνο και το σκοτάδι, δοκιμάζεται η αγάπη μας προς τον Θεόν.

Άν δεν υποκύψωμε σε αυτόν τον πειρασμό, αποδεικνύομε ότι ο πόθος μας για τον Θεόν είναι αληθινός. Και αφού τον πιστεύουμε στην σκοτεινιά, πολλώ μάλλον θα τον πιστεύωμε αύριο μέσα στο φώς.

Τρίτον, γνωρίζομε τώρα εκ του εναντίου, εκ της ασθενείας την οποία ζήσαμε, πόσο μεγάλο είναι το δώρο που λάβαμε, και οπωσδήποτε δεν θα επιθυμήσωμε να απαλλάξωμε το φώς με το σκοτάδι, την υγεία με την αρρώστια, τον Θεόν με τον διάβολο.

1. Ματθ. 6, 8.

Απόσπασμα απο το βιβλίο  :

‘ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗ ΟΔΟΣ‘

Αρχιμ. Αιμιλανού Σιμωνοπετρίτου

Πηγή:emonopati.blogspot.gr