Ριχάρδος ο III: ο σκελετός είναι ο βασιλιάς

Των  Nick Britten, and Andrew Hough

Από την Ντέιλυ Τελεγκραφ 04 Φεβ. 2013

Οι αρχαιολόγοι ανέφεραν ότι οι ανάλογες εξετάσεις DNA απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σκελετός ανήκει στο βασιλιά. Η ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ περιέγραψε την ανακάλυψη ως ‘φανταστική’ και ανέφερε ότι ο σκελετός είναι ο ίδιος ο βασιλιάς όσον αφορά τις επιστημονικές έρευνες.
« Είναιη ακαδημαική άποψη του Πανεπιστημίου ότι πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ο άνθρωπος που έχει ανακαλυφθεί στο Γκρέυφραιαρς  είναι πραγματικά ο Ριχάρδος ο ΙΙΙ, ο τελευταίος Πλανταγενής βασιλιάς της Αγγλίας»’ ανεφερε ο Ρίτσιαρντ Μπάκλευ, καταχειροκροτούμενος από το ακροατήριο.

Οι αναφορές εγιναν μέσα σε εικοσιτέσσερεις ώρες από τη στιγμή που η φωτογραφία του σημαδεμένου στις μάχες βασιλιά, Ριχάρδου του ΙΙΙ, δόθηκε στη δημοσιότητα για πρώτη φορά. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης το χώρο ταφής του.
Ο τρόπος με τον οποίο βρήκαν τον σκελετό καταδεικνύει ότι ο βασιλιάς ήταν δεμένος όταν τάφηκε, ενώ τα οστά του είχαν υποστεί σοβαρή ζημιά, σύμφωνα με τους ειδικούς.

.

Ο σκελετός εικάζεται ότι ήταν  ‘ασυνήθιστα μικροκαμωμένος για άνδρα’ και ήταν γύρω στα 20 με τριάντα χρόνων.

Ο Ριχάρδος είχε πεθάνει στα 32 του.
Χωρίς να βρεθεί οποιαδήποτε ‘σκελετική ανωμαλία’ ο σκελετός είχε 5.8 πόδια ύψος, ‘ αρκετά ψηλότερος από τον μέσο όρο ενός άνδρα του μεσαίωνα’.
Ο σκελετός έχει δεχθεί συνολικά δέκα πλήγες, οκτώ από αυτές στο κεφάλι.  

Από αυτό φαίνεται ότι ο βασιλιάς, ο οποίος είχε καθαιρεθεί από τον Ερρίκο τον VII,  είχε χάσει το κράνος του κατα τη διάρκεια της μάχης.

Ο σκελετός ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το περασμένο φθινόπωρο κοντά στα ιστορικά θεμέλια του Φραγκισκανικού μοναστηριού του Λέστερ, κάτω από ένα χώρο στάθμευσης απέναντι από τον Καθεδρικό ναο της πόλης.
Τα οστά θα επανενταφιαστούν αργότερα φέτος στον καθεδρικό ναό ενώ θα δημιουργηθεί και ένας χώρος για επισκέπτες όπου θα καταγράφεται η ιστορία του βασιλιά.

Πρίν την ανακοίνωση των ευρημάτων, ομάδες διαφόρων ειδικοτήτων είχαν καταγράψει τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις DNA και τα CAT scans και διαβουλεύτηκαν με εμπειρογνωμονες όπλων και τραυμάτων στις μάχες κάθως και ειδικούς διαφόρων τρόπων ζωής και διατροφής.
Ανακάλυψαν ότι το κρανίο έχει δεχθεί ένα σοβαρό πλήγμα. Το σώμα είχε ταυτοποηθεί λίγες μόνο εβδομάδες αφότου οι ειδικοί αποφάνθηκαν ότι ο χώρος στάθμευσης ήταν ο πλέον πιθανός ιστορικός χώρος ταφής του βασιλιά μετά την ήττα του στη μάχη του Μπόσγουερθ το 1485.

Οι αρχαιολόγοι αρχικά είχαν εκφράσει αρκετή δισπιστία ωστόσο η ανασκαφή έφερε στο φώς τη βάση μιάς εκκλησίας μαζί με δύο σκελετούς, ένας εκ των οποίων αποδείκτηκε εκ των υστέρων ότι ανήκε στο βασιλιά.

Λέγεται ότι όταν οι στρατιώτες του Ενρρίκου του VII τράβηξαν το σώμα του βασιλιά μέχρι το Λέστερ, το κρανίο του κτύπησε σε μιά πέτρα και άνοιξε στα δύο. 

 

Ο σκελετός δεν φαίνεται να έχει καλυφθεί με οποιοδήποτε κάλυμμα ή να τεθεί σε φέρετρο, πράγμα που συνάδει με τις ιστορικές αναφορές ότι είχε ταφεί με ανάρμοστο τρόπο από τους στρατιώτες του Ενρρίκου.

Ο Ριχάρδος ο ΙΙΙ, περιγράφεται ως τύρρανος από τον Σέκσπηρ, και ότι είχε δολοφονήσει δύο πρίγκιπες στον Πύργο του Λόνδινου.

Σκοτώθηκε στη μάχη του Μπόσγουερθ, θέτοντας τέλος στη δίχρονη διαμάχη που είναι γνωστή ώς ‘Ο πόλεμος των Ρόδων’, που έφερε στην εξουσία την δυναστεία των Tudor.

Ενδεχεται η ανακάλυψη του σκελετού να οδηγήσει σε μιά επανεξέταση της ηγεμονίας του βασιλιά ώστε να ισοζυγίσει με κάποιο τρόπο την αρνητική εικόνα που έδωσε ο Σέκσπηρ.

ΤΕΛΟΣ