Η σημαία

Πάντα κι όπου σ’ αντικρύζω

με λαχτάρα σταματώ

και ’περήφανα δακρύζω,

ταπεινά σε χαιρετώ.

  

Δόξα αθάνατη στολίζει

κάθε αθάνατη πτυχή

και μαζί σου φτερουγίζει

της Πατρίδος η ψυχή.

 

Όταν ξάφνου σε χαϊδεύη

τ’ αεράκι τ άλαφρό,

μοιάζεις κύμα, που σαλεύει,

με χιονόλευκο αφρό.

 

Κι ο Σταυρός που λαμπυρίζει

στην ψηλή σου κορυφή,

είν’ ο φάρος που φωτίζει

μιάν ελπίδα μας κρυφή.

 

Σε θωρώ κι αναθαρρεύω

και τα χέρια μου κτυπώ·

σαν αγία σε λατρεύω,

σαν μητέρα σ’ αγαπώ.

 

Κι άπ’ τα στήθη μου ανεβαίνει

μια χαρούμενη φωνή:

— Να ’σαι πάντα δοξασμένη,

ω Σημαία γαλανή!

 

Ιωάννης Πολέμης

 

Πηγή: Μηνιαίο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό, «Λυδία»